ілу и забяспечиць ласкаві Сћраджай. Шкарлупкі пекло яек затикалі Сћ шчиліни як сродак супраць тараканаСћ. Маці гладзіла велікодним яйкам па тварі сваіх двяцей, каб яни билі румянимі и чирванашчокімі. На другі и треці дзень пасли Вялікадня па хатах хадзілі валачобнікі, якія славілі гаспадароСћ и спявалі песні, призначания забяспечиць Дабрабит и ласкаві Сћраджай. У адказ гаспадари дзякавалі валачобнікам и давалі ім дарунак - валачобнае (булкі, сир, фарбавания яйкі, каСћбаси).
Купалле - свята Сћ гонар сонца и росквіту Сћсіх жиццевих СІЛ природи. Примеркавана да летняга сонцастаяння и адзначаецца Сћ ноч з 6 на 7 ліпеня. Лічилася, што на Купалле зямля Надал раслінам асаблівую живатворную сілу. Таму з ранку 6 ліпеня жанчини и дзяСћчати збіралі зелкі. Частко з іх пакідалі у хаце на лекі, а некатория Сћтикалі Сћ сцени будинкаСћ для засцярогі пекло злих СІЛ. Верилі, што древи Сћ купальську ноч могуць размаСћляць паміж сабой и пераходзіць з месца на м есца. На Купалле шукалі знакамітую Папараці-кветку.
Шанаванне Агню було звязана з купальскім вогнішчам, якое звичайна разводзілаея на Беразі Возера альбо ракі. Яно надзялялася ачишчальнай и живатворчай сілай. Праз яго скакалі, каб засцерагчися пекло хвароб. Лічилася, што калі хлопець з дзяСћчинай, узяСћшися за рукі, пераскочаць праз купальскае вогнішча, дик абавязкова паженяцца.
У купальську ноч дзяСћчати гадалі на вянках, каб да ведацца аб будучи замужжи. Раніцай 7 ліпеня моладзь Купала. Гетаму надаваСћся ачишчальни Сенсит. p> Купалле лічилася годинах розгулу змрочних СІЛ: у гетую ноч ведзьми и ведзьмари імкнуцца зрабіць людзям РІЗНИТЬСЯ шкоду. Па гета причине на Купалле звярталіся да засцерагальнай магіі: кідалі Сћ жита галавешкі з агнем як сродак супраць нячистай. сіли, утикалі Сћ будинкі купальскія зелкі, праганялі праз купальскае вогнішча статак.
Дзяди - свята, звязанае з ушанаваннем памерлих продкаСћ. На працягу року Дзяди святкаваліся некалькі разоСћ: Перад масленим тиднем, пасли Пасхі (РадаСћніца), Перад Троіцай (траецкія Дзяди), Перад Святу Пятра и ПеСћла (пятроСћскія Дзяди) i Восени другог Лістапада (вялікія Дзяди, Асяніни). Поза Беларусі Сћ асноСћним святкуюць толькі РадаСћніцу, альо ранєй найбольшае значенне надавайте вялікім Дзяди.
У гети дзень, другог Лістапада, з ранку прибіралася хата, гатаваліся їжака и пітво. Увечари каля святочнага стала збіралася Сћся сям'я. Гаспадар пасли малітви пайменна звяртаСћся да Сћсіх памерлих продкаСћ, запрашаючи іх на вячеру. Абавязковай ежай була куцця. Для дзядоСћ ставілася асобная міска, куди клали патрохі пекло кожнай са страСћ. У годину вячери імкнуліся гавариць толькі аб Дзядах, іх добрих учинках и парадах. Пасли вячери Сћсе разам уставалі и развітваліся з дзядамі. Їжаку, якаючи знаходзілася Сћ "дзядоСћскай місци "звичайна зранку аддавалі жабракам, бо лічилася, што так яна трапіць да памерлих продкау.
Спіс викаристаних криніц
1. БаршчеСћскі Л. "літарат...
