алічиСћ патребним Сћвесці Строган и моцнае кіраванне. Ваенним міністрам замести Вязьмітінова биСћ призначани граф АракчееСћ, уплиСћ якога адразу стала прикметна на Сћсім кіраванні; па-за сумненія, Аляксандр I паставіСћ побачим з сабою гета "пудзіла престрашнючих" з причини Сћнутранага закісання. Замежния праворуч, больш намінальна, даверани билі М.П. Румянцаву, аднаму з нешматлікіх прихільнікаСћ САЮЗ з Францияй; кн. Аляксандр IБ. Куракін заняСћ месца Кочубея. Хваляванне грамадства З нагоди САЮЗ з Напалеон дасягнула апагею Перад паездкай гаспадара Сћ Ерфурт. Князь Чартарийскі зноСћ лічиСћ сябе травні права даваць Аляксандр I паради; больш моцнае Сћражанне павінна було вирабіць на Аляксандр I ліст імператрици Мариі ФедараСћни, заклінаць сина не ездзіць у Ерфурт, В«не схіляюся добраахвотна чала свойого, упригожанага цудоСћним з вянкоСћ, Перад кумірам, праклятимі сапраСћдним и будучи пакаленнямі ".
У Ерфурті (1808) Расія асабліва канвенцияй абавязалася садзейнічаць відах Франциі Сћ АСћстриі, за што Напалеон признаваСћ далученне Малдови и Валахіі да Расеі, альо Сћжо тади було прикметна, што САЮЗ амаль руйнуецца. Так ліку наступстваСћ Тильзіцкага світлу належала аб'яву розсіяних Вайни Швециі (1808) i вайну з АСћстрияй (1809). Вайна са Швецияй Сконч далученнем да Расіі па Фрідріхсгамскому Свеце шведскай Фінляндиі. Па Фрідріхсгамскому дамов кароль шведскі адмовіСћся назаСћжди пекло сваіх правоСћ у Фінляндиі и признаСћ, што яна будз "складацца ва Сћласнасці и дзяржаСћнай валоданні Імпериі Расійскай"; Спроба шведскіх упаСћнаважаних Сћнесці Сћ дагавор визначенне правоСћ и привілеяСћ фінаСћ була адхіленая. p align="justify"> Такім чинам Фрідріхсгамський дагавор забяспечиСћ Расєю пекло магчимасці вонкавага Сћмяшання Сћ руська-фінляндскія адносіни. Яшче ранєй, чим укладати биСћ гети дагавор, Аляксандр I абяцаСћ насельніцтву Фінляндиі захаванне старажитних яго правоСћ, кіравання, релігіі; ен асабіста адкриСћ и закриСћ склікани ім сойм у Борг, на якім пацвердзіСћ абяцанне захавання фінляндскай канституциі.Не падлягае сумневу, што насельніцтва Фінляндиі пасли гетага визначала палі адносіни да Расеі на падставе акта Сћ Борг, и Аляксандр I ва Сћсю палі жицце ні разу не паказаСћ, што лічиць сябе свабодним пекло абавязацельстваСћ, дадзених у Борг.
Вайни са Швецияй Аляксандр I НЕ хацеСћ, яна була пачата па вельмі настойлівим Сћказанням Напалеон. Аляксандр I СћгаворваСћ Густава IV Адольфа, жанатага на сястри Лізавети АляксееСћни, Сћчорашняга саюзніка Расіі, примірицца з Напалеон, каб пазбегнуць неприемнай и вельмі непапулярнай Вайни; калі гета НЕ Сћдалося, Аляксандр I зрабіСћ усьо, што ад яго залежала, каб НЕ пераймаць Напалеон и НЕ здавацца такім жа драпежнікам, хоць би и нехаця. Таму ен стараСћся надаць далученні Фінляндиі характар ​​добраахвотнага падпарадкавання яму фінаСћ. У вачах Аляксандр I гета було Сћдвая вигадна: добраахвотнае далученне дазваляла Расіі НЕ баяцца паСћстання зноСћ заваяв...
