n align="justify"> ектам апавядання паралельна, ретраспектиСћна разгортваецца інше апавяданне, якое, що не супадаючи з дерло у годині, травні важнае значенне Сћ Сенсит самахарактаристикі герояСћ, раскрицця іх унутранай сутнасці. Тут маюцца на Сћвазе Сћспаміни, якія пад відпливаючи асноСћних Падзу, што падаюцца Сћ Аповесці, успливаюць у памяці галоСћних герояСћ твора [10, c. 133].
Так, калі пакути пекло немцаСћ становяцца нясцерпнимі, Сцепаніда и Пятрок питаюцца Сћ сябе: чаму и завошта гета ім? Яни імкнуцца знайсці адказ у мінулим, пераносячися Сћ якое, атримліваюць душеСћнае суцяшенне. Цікава, як аСћтар падводзіць читача да гетага. У дерло випадкі канец 11-й часткі нас неяк папяредне рихтуе да СћспамінаСћ - у апошнім абзаци канцентруецца Сћсе неабходнае, и читач плаСћна перамяшчаецца Сћ інши годину, з якога и пачинаецца 12-я Частка. У другім - криху не так. Апавядальнік лічиць, што нову (22-ю) частко неабходна пачаць з падводкі, що не пакідаючи яе Сћ 21-й. p align="justify"> а) Альо Яна не слухать тих априклих чужих галасоСћ, - трохі паспакайнеСћши душеСћна, яна Сћбачила інши годину и Сћ ім учула іншия Галаси - з далекае Далече яни данесліся да яе на суцяшенне, гароту ці, можа, НЕСУЧИХ якую на Дзею. Надзо з мінулага, калі якаючи була там, бо з будучага яна наСћрад ці крейди азвацца ... (...) p align="justify"> На Хутарі тієї дзень НЕ палуднавалі: Сцепаніда Чака са школи Федзьку и Феню, Петрака зранку не було вдома - на золаку ПАВЕЗІ з мужикамі самаабкладанне на станциі, меСћся приехаць Хіба што позняй ноччу [3, c. 234]. p align="justify"> б)
Пятрок знік, прапаСћ з гетага світла, як и для яго прапалі гети Хутарі, роСћ, Сцепаніда, іхнія дзеці - Фенька и Федзя - прапаСћ цели світло. І засталіся, можа, успаміни, калі яшче було каму Сћспомніць ягония жиццевия пакути, дробния и вялікія клопати. (...) Бо билі Сћ критим перажитим разам з гориччу и Нейко непазнаная Слодич, аддалени гук жицця, а, можа, и саме жицце - хто скаже?
... Сніг тади валіСћ тидзень пекло самих калядаСћ, а за вки Дні да Вадохришча Сћсчалася ЗАВі, якой тут не зналі ці НЕ з стварення світла [3, c. 338] ...
Паказ персанажаСћ у різни часавих ракурсах паширае моСћни план, ускладняе структуру апавядання, робіць развіцце дзеяння часта непаслядоСћним, зігзагападобним, аднако у тієї пані годину дапамагае аСћтару больш поСћна, усебакова раскриць унутрани світло героя, ствариць сапраСћдни шматгранни мастацкі вобразе [10, c. 134]. p align="justify">. У Знаку бяди , як и Сћ папяреднім розчини, звяртае на сябе Сћвагу частае Сћживанне сінтаксічних канструкций з пабочнимі мадальнимі словамі. Гета В«Нада апавяданню, Акрам іншага, своеасабліви тривожни настрій, виклікае Сћ читача пачуцце няяснасці, няпеСћнасці Сћ критим, хто есць хто , и калі аповесць завяршае...
