о ня шкода, таке яно стала нясьцерпнае. У тієї ситуациі и палягае психалягічная криніца шмат якіх учинкаСћ, у критим ліку и тих, якія цяпер називаюць подзьвігамі. p align="justify"> Ми гаварилі пра тое, што Нельга нікога заганяць у кут - ні Сябри, ні ворага. Білоруський сялянства Сћ 30-я гади, пазбаСћленае зямлі и Волі, па сутнасьці апинулася Сћ куце. Ад галоднай сьмерці яго Сћратавалі Гароді - Сорак сотак дзедаСћскай зямлі, якія кармілі. Пасьля німці загналі яго яшче брили - што було рабіць сялянам? Што робіць сабака ці воСћк, калі яго пришчемяць у загарадзі? Кідаецца на людзей. Білоруси кінуліся на немцаСћ. З адчаю. Під и витокі гераічнай партизанкі. p align="justify"> Нельга нікога заганяць у кут - сабе даражей абидзецца. А травня Сьцепаніда апинулася менавіта загнанай у кут. p align="justify"> Альо, калі не було свойого годині, яна, як и Сћсе навакол, випала з Хади годині, апинулася на мяжи небицьця. Некалькі рік ці тидняСћ таго балянсаваньня, и Сћсе загінула. Каб НЕ адрадзіцца? [2, c. 421].
ПрааналізаваСћши гети твор з пунктом гледжання ТЕМи Наша Курсави ПРАЦІ, таксамо можна видзеліць некалькі асаблівасцей:
. Адним з самих Улюблений бикаСћскіх стилявих приемаСћ з яСћляецца кантраст. Чорна-білі паказ дае магчимасць Бикаву размежаваць, так сказаць, сфери Сћпливу герояСћ, іх дзеянні и Сћчинкі. Сама архітектоніка твораСћ Бикава кантрастна: гета праяСћляецца праз ретраспектиСћни паказ Падзу (мінулае - сучаснае), а таксамо Сћ принципах арганізациі моСћнага материялу. У аповесцях Бикава (напісаних, як правіла Сћ аб ектиСћнай манери) перакрижоСћваюцца лініі апавядання: пазіция апавядальніка Сћвесь годину змяняецца: ен то з адним героєм, то з другім.
Кантраст праяСћляецца Сћ диялогах. У репліках Сцепаніди пераважаюць форми дзеясловаСћ загаднага ладу, плиг апісанні яе дзеянняСћ - дзеяслови закончанага тривання. p align="justify"> * Ти папасі БабоСћку!
Збірай Ваду! Усю да кроплі збірай! p align="justify"> У репліках Петрака - питальния оповіді, апавядальния оповіді з умоСћчаннем, плиг апісанні яго дзеянняСћ викаристоСћваюцца дзеяслови незакончанага тривання.
* Пятрок сядзеСћ на Сћслоне, панила падперши Головата рукамі и невідушча глядзеСћ на стіл, дзе тоСћстия восеньскія МУХі поСћзалі па тлустай пекло сала сталешні. ЄП не прибіраСћ посуд, не дакранаСћся ні да агуркоСћ, ні да сала [1, c. 14].
. Адметная асаблівасць моСћнай структури вобразе аСћтара-апавядальніка Мастацкай прози - шматпланавасць. Гета праяСћляецца НЕ толькі Сћ критим, што галоСћния героі твора становяцца Сћ ім папераменна то суб єктам, то аб
