жкі режисераСћ Е. Клімава В«Ідзі и глядзіВ» (1985) і В. Рибарава В«Мяне клічуць АрлекінаВ» (1988). Альо калі дерло фільм закранаСћ уласцівую беларускаму Мастацтва тему жицця и барацьби народу ва Сћмовах нямецкай акупациі и Сћжо критим прицягваСћ уваг, то - другі, будзіСћ зусім іншия, нязвиклия пачуцці, бо героєм фільма биСћ вихаванец савецкай епохі, пазбаСћлени агульначалавечих принципаСћ и НЕ здольни Биць карисним грамадству. Яшче больш виразна такія В«прадукти епохіВ» знайшлі Сћвасабленне Сћ кінафільме В. Пічула В«Маленька ВіраВ». p> Дасягненнем САЮЗ кінематаграфістаСћ БРСР варта лічиць заснаванне республіканскага відеацентра, Які значний пасприяСћ духоСћнаму адрадженню нациі, папуляризациі білоруський культури за мяжой. p> Чи не лепшия годинник пераживала класічнае Мастацтва - опера, балет, сімфанічная музика. УВАГА гледачоСћ прицягнулі опери В«Дзікае паляванне Караль СтахаВ» У. Солтана и В«Майстар i МаргаритаВ» Я. Глебава. У барацьбе за гледача яно саступала месца так званаму шоу-бізнесу. Рентебельнимі заставаліся нешматлікія вакальна-інструментальния (В«ПісняриВ», ǼрасиВ», В«СябриВ») i танцавальния (В«ХарошкіВ») ансамб-лі. У 1987 пачаСћ виступленні ДзяржаСћни аркестр Беларусі пад кіраСћніцтвам М. Фінберга.
У тематици твораСћ вияСћленчага Мастацтва паранейшаму плиг-сутнічалісюжети Вялікай Айчиннай, альо признаних народам шедеСћраСћ тут створана не було. Адной з асноСћних ТЕМ стала гістория сяреднявечча. У. Стальмашонак виканаСћ сірки партретаСћ РадзівілаСћ, замалевак архітектурних помнікаСћ Нясвіжа. Г. Вашчанка ствариСћ трипціх, присвечани К. КаліноСћскаму, и цикл партретаСћ дзеячаСћ білоруський культури. УВАГА многіх мастакоСћ, у критим ліку А. Савіцкага и А. Марачкіна, прицягнула праблєми Чарнобильскай катастрофи. p> Такім чинам, інша палового 80-х хх. ХХ ст. з'яСћлялася самим кароткім па годині, альо вельмі важливим па значнасці периядам у гісториі БРСР, Які, Акрам іншага, характаризаваСћся паступовим крахам камуністичнай ідеалогіі и станаСћленнем білоруський культури, заснаванай на принципах гуманізму, на агульначалавечих и нациянальних каштоСћнасцях, дерло дасягненнях літаратури и Мастацтва
7. Змена Сћ духоСћним жицці народу Сћ канц 1980-х рр.
Інший, пасли адрадження беларускасці, найважнейшай з'явай у справе фарміравання духоСћнасці зрабілася вяртанне релігіі Сћ свядомасць и побит людзей. Так пачатку перабудови царква як арганізация НЕ вияСћляла палею присутнасці Сћ грамадскім жицці. Тою не менше партийния лідери паранейшаму бачилі Сћ їй ідеалагічнага праціСћні-ка. Аб критим, у приватнасці, сведчила пастанова ЦК КПРС 1981 В«Аб узмацненні атеістичнага вихаваннеВ» и даклад сакратара Ю. Андропава В«Актуальния питанні ідеалагічнай, масава-палітичнай роботи партиі В»на Червеньскім (1983) Пленумі ЦК КПРС. Так, З нагоди набліження 1000-годдзя хришчення Русі камуністи прадпісалі патриярхату РПЦ абмежаваць святкаванне гета дати толькі царкоСћним асяроддзем. Орган ЦК КПБ В«Політичний співрозмовникВ» звяртаСћ уваг сваіх нешматлікіх читачоСћ на неабходнасць атеістичнага вихаванне. Альо Сћ 1988 сам генеральний сакратар КПРС М. ГарбачоСћ биСћ вимушани ПУБЛІЧНА признаць велічную ролю царкви, а разам з критим и неабходнасць поСћнай легалізациі яе дзейнасці. p> Відавочнае ідейнае банкруцтва камунізму виявілася нейперш у вяртанні людзей да сваіх каштоСћнасцяСћ. Так, у 1988 колькасць дзеючих праваслаСћних храмаСћ у БРСР Складанний 369, праз рік - 477, та канца 1990 р. - 609. Закритимі заставаліся 387, альо дзякуючи енергіі вернікаСћ на чале з мітрапалітам Мінскім и Слуцкім Філаретам, и яни Сталі вяртацца ва Сћлонне праваслаСћя. p> літах 1989 пачалі аднаСћляцца ранейшия епархіі. У ліпені Сћ Жировічах - адбилася хіратонія двох нових архіреяСћ: архіепіскапа МагілеСћскага и МсціслаСћскага МАКСІМА и епіскапа Полацкага и Віцеб-Скаген Дзімітрия. Нових архіпастираСћ блаславіСћ патриярх Антиехіі Ігнацій IV, Які наведаСћ Мінскую и Беларуская мітраполію. З 1 верасня 1989 узнавіліся заняткі Сћ Мінскай духоСћнай семінариі, ізноСћ пачаСћ дзейнічаць Спаса-ЕСћфрасіннеСћскі монастир у Полацку.
Царква таксамо Сћключилася Сћ агульнанародни рух па ажиццяСћленні перабудови. У красавіку 1990 вки яе прадстаСћнікі - Мітрапаліт Філарет (ВахрамееСћ), айцец Віктар (Радамисльскі), айцец Аляксандр (ДзічкоСћскі) на альтернатиСћнай Аснова билі Абра депутатамі ВярхоСћнага Савета БССР. ПраваслаСћная царква стала набліжацца да нациянальнае культури. Па прапанове Філарета літаратар В. Семуха СћзяСћся за пераклад Бібліі на білоруську мову. p> Амаль адначасова виявілі актиСћнасць прадстаСћнікі інших канфесій. Так, у ліпені 1989 Папа римскі Ян Павло II призначиСћ апостальскага адміністратара для католікаСћ Беларусі - ксяндза Тадевуша Кандрусевіча. Прикладна Сћ гети ж годину пачалі дзейнічаць пратестанцкія канфесіі евангельскіх хрисціян-баптистаСћ, адвентистаСћ Семаго дня, пяцідзесятнікаСћ и інш.
Такім чинам, вяртанне людзей да сваіх релігійних ка...
