стан експлуатациі царкви и яе ресурсаСћ, наступіла толькі Сћ сами апошнія гади кіравання. У студзені 1721 биСћ видадзени Сћказ фундаментальнай важнасці, ДухоСћни регламент: ен ставіСћ кіраСћніцтва и кантроль над царквой у Расеі на Аснова, якой НЕ наканавана було змяніцца па сутнасці на працягу Наступний двох стагоддзяСћ. Гети доСћгі духоСћни дакумент биСћ заснавани на прапановах, распрацаваних Пракаповічам з 1718, и приняти з змяненнем некатора деталяСћ царом. Яго центральним дасягненнем було стваренне для царкви кіруючага органу - Свяцейшага Сінода, падобнага адміністрацийним калегі з юрисдикцияй па різни вань свецкіх спраСћ, якія пачалі з'яСћляцца Сћ 1718 - 1719 рр.. Сінод павінен биСћ замяніць патриярха и царкоСћния паради, якія існавалі Сћ мінулим и валодалі юрисдикцияй ва Сћсіх духоСћних вань и Сћ кантролі над Сћласнасцю царкви. Теаретична Сінод валодаСћ усімі паСћнамоцтвамі патриярха. Альо ен дзейнічаСћ НЕ як незалежна Сћлада, якім биСћ патриярх семнаццатага стагоддзя, а працаваСћ як падначалени Пятра. Менавіта гета падпарадкаванне и було для цара сутнасцю новаго Бачані дзяржаСћних спраСћ. СапраСћди, ен відавочна апраСћдваСћ адмену патрияршаства на тій падставе, што "недасведчания вульгарния людзі НЕ бачаць, як далека прасунулася духоСћная Сћлада цара, альо Сћ захапленні бляску и годнасці високапастаСћленага святара разглядаюць яго як кіраСћніка, як другог манарха, роСћнага па Сћлади самому Караль, або Надав вишей яго ".1 Нови режим биСћ праведзени рашеннем Пятра, Які дзейнічае Сћ якасці вишейшай и некантраляванай залагодить, якой ен цяпер патрабаваСћ. Не було склікана ніякага царкоСћнай раді, каб абмеркаваць змена, якія праводзяцца Сћ 1721р. p align="justify"> Так годині палею смерці цар тривала злучиСћ царкоСћную адміністрацию са структурай централізаванай бюракратиі, якую ен ствариСћ, у значнай Ступені без якога-небудзь распрацаванага плану, у Расіі. Гета крейди некатория канструктиСћния винікі, асабліва адзначания ростам викаристання царкоСћних ресурсаСћ для адукациі. Альо яни билі дасягнути цаной моцнага знясілення царкви и яе пакінутай духоСћнай живучасці, а таксамо Моцний абмежаванага Сћкладу, Які яна магла б унесці Сћ расійскую жицце Сћ будучині. Надаль живи сіли релігійнага пачуцця, у значнай Ступені скажония дамінуючим дзяржаСћним механізмам афіцийнай царкви, знаходзілі вихад пераважна Сћ різни формах містицизму, многія з якіх билі сектанцкіх, самапаглибленні и Надав анархістичним. Петро дамогся перамогі Сћ справах для царкви, як и ва Сћсіх астатніх праворуч, за кошт псіхалагічнай цени, якаючи павінна Биць аплачаная, толькі калі коснае традицийнае грамадства радикальна парве з мінулим. br/>
Інтелектуальная и культурнае жицце
Як було адзначана, далека ідучае пераСћтваренне інтелектуальних и культурних аспектаСћ расійскага жицця паспяхова пача задоСћга да нарадження Пятра. Та інший палового XVII стагоддзя рефарматарскія сіли билі занадта магутния,...
