лі ім пра Горша годинник Першай пяцігодкі: два Сћкази, принятия 4 Червень 1947, прадугледжвалі пекло пяці да дваццаці пяці гадоСћ лагераСћ за «ўсякае замах на дзяржаСћную або калгасную СћласнасцьВ».
У 1948 Годзе калгаснікам було настойліва рекамендавана падаць дзяржаве дробнае бидла, Які ім було дазволена тримаць калгасним статутах. Як винік, за паСћгода було Сћпотай забіта 2 млн. галоСћ живели. [4, с. 332] билі Моцний падвишания падаткі и Збора з даходаСћ пекло продажаСћ на свабодним ринку. Так таго ж гандляваць на ринку модна було толькі плиг наяСћнасці специяльнага дазволу, Які пацвярджае, што адпаведни калгас Цалко виканаСћ палі абавязацельстви Перад дзяржавай. У тієї годину, калі памер абавязкових паставак шкірно рік узрастаСћ, Кошти, якія дзяржава плаціла калгасам за сельскагаспадарчую прадукцию, заставаліся аж так 1952 ніжей за Сћзровень 1940 и кампенсавалі, наприклад, у випадкі витворчасці збожжавих, толькі адну семую кошту. [4, с. 332]
Грашовая реформа снежні 1947 р., Складанний Сћ абмене банкаСћскіх білетаСћ, праходзіла на Сћмовах больш вигадним укладчикам ашчаднага банку. Менавіта таму виключна Моцний реформа Сћдарила па сялянам, якія Грош, атримания Сћ годину Вайни и асабліва Сћ 1945-1946 рр.., Калі цени на свабодним ринку билі асабліва вигаднимі, захоСћвалі Сћ сябе, а не Сћ ашчадних касах, паколькі НЕ адважваліся заявіць пра свае назапашванні.
Поспех гета акциі для дзяржави засведчиСћ тієї факт, што каля траціни грашовай маси не було прадстаСћлена уладальнікамі Сћ дзяржаСћния банкі. Усе гетия заходи стимулявалі масави адток сялян у Гарад: каля 8 млн. сельскіх жихароСћ пакінулі палі вескі Сћ 1946-1953 рр.. [4, с. 333]
У канц 1949 еканамічнае и фінансавае становішча калгасаСћ настолькі пагоршилася, 100 Сћраду прийшлося распрацаваць шераг реформаСћ. Адной з реформаСћ була змена форми арганізациі ПРАЦІ калгаснікаСћ. Та реформи лічилася, што звяно, якое Складанний Сћ асноСћним з членаСћ сям'і, Найбільший ефектиСћная структурна адзінка ва Сћмовах недастаткова механізаванага сельскай гаспадаркі. Па нових реформаСћ лічилася, што звяно, дере за Сћсе, вядзе да Сћмацавання індивідуалізму и сямейнай салідарнасці Сћ шкоду В«калектиСћнай свядомасціВ». З Вясна 1950 калгасная адміністрация паклала канец самастойнасці звенаСћ, у чаргови раз виклікаСћши глибокае незадаволенасць сялянства и дезарганізаваць сельскагаспадарчия ПРАЦІ. p align="justify"> У 1950 Годзе Сћрад, жадаючи яшче больш узмацніць палітични и еканамічни кантроль на весци, билі праведзени заходи па Сћзбуйненні калгасаСћ. За рік колькасць калгасаСћ з 252 тисяч скарацілася да 121 ТИСЯЧ и да 94 тисяч да канца 1952 року. [4, с. 333] Яни суправаджаліся новим и значним змяншеннем індивідуальних надзелаСћ сялян. Залагодить скарацілі таксамо натуральну аплату, якаючи Складанний значную частко калгаснага В«заробкиВ» и лічилася вялікай каштоСћнасцю, паколькі давала сяляна...
