У прадстаСћнікоСћ Левай плині Сћ беларускім нациянальним руху, якія пасли акупациі Заходняй Беларусі Германіяй працягвалі палю дзейнасць у Масквє, билі зусім іншия Подивившись на пробування аб будучи Беларусі. Адзін з кіраСћнікоСћ гета плині А. Бурбіс сцвярджаСћ, што ва Сћмовах акупациі Беларусі не було ніякіх надзо на магчимае нациянальнае адрадженне. Як и іншия прадстаСћнікі Левай плині нациянальнага руху, ен стаяСћ на пазіциі параження царизму Сћ Вайне, лічиСћ, што перамога царскай Расіі канчаткова паставіць "криж на визваленні Беларусі". p align="justify"> інший палового 1915 галоСћнимі центрамі білоруського нация-нальнага руху Сталі Петраград, Масква, Мінск, Калуга и іншия Гарад, дзе бежанци-білоруси Сћтварилі палі суполкі, апорния пункти па вивученні становішча Сћ Беларусі, згуртаванні білоруського нациянальнага руху, прапагандзе білоруський літаратури. У кастричніку 1916 Міністерства Сћнутраних спраСћ Расіі дазволіла виданні Сћ Петраградзе и Мінску білоруських газет "Дзянніца" і "Светач". p align="justify"> Газета "Светач", якаючи видавати Сћ Петраградзе релігійна-клерикальнимі дзеячамі, прапагандавала ідеі адзінства беларусаСћ незалежна пекло іх класавай приналежнасці, заклікала Сћсе грамадскія сіли да ажиццяСћлення "білоруського нациянальнага ідеалу". Аднако газета не крейди вялікага Сћпливу на развіцце білоруського нациянальнага руху. У пачатку 1917 яе виданні було Спину. p align="justify"> Газету "Дзянніца" видаваСћ на палі сродкі З. Жилуновіч. Яна адлюстроСћвала ревалюцийна-демакратични характар ​​білоруського нация-нальнага руху, абараняла інтареси білоруського народу и крейди "паслядоСћни ревалюцийна-нациянальни напрамак". "Дзянніца" пралагандавала мнение, што свабоднае развіцце білоруського народу магчима толькі Сћ Цесна САЮЗ з рускім народам. Газета Сћзнімала вострия сацияльния праблєми, питанні развіцця білоруський культури, асуджала палітику нямецкіх акупацийних залагодить. У газеце друкаваліся розчини З. Жилуновіча, К. Буйлов, К. Чарнушевіча, Ф. Шантиря и інших дзеячаСћ, якія стаялі на ревалюцийна-демакратичних пазіциях. p align="justify"> Ревалюцийна-нациянальни накірунак газети виклікаСћ падазронасць у царскай цензури. Цензари викідалі з газети Сћсе материяли аб становішчи на Беларусі, абвінавачвалі газету Сћ критим, што яна нібита Служив Германіі. У снежні 1916 "Дзянніца" перастала виходзіць. Далейшае развіцце білоруського нациянальнага руху стала магчимим толькі Сћ виніку перамогі ЛютаСћскай буржуазна-демакратичнай ревалюциі. p align="justify"> ЛютаСћская буржуазна-демакратичная ревалюция - з'ява сусветна-гістаричнага значення. 3 аднаго боці, яна падвяла рису пад шматвяковай гісторияй расійскай манархіі, о з другог - адкрила шлях да демакратичнага развіцця Расіі. У 20-я гади дзень перамогі ЛютаСћскай ревалюциі - 12 сакавіка (па Новам Стила) биСћ "Чирвони днем" у савецкім календаря. 3 цягам годині памяць аб гета ревалюциі па-чала сцірацца. Їй було адведзена вельмі сціплае месца В«пралога Кастричніка...
