я. [, 33]
Два вершить з незекончанага циклу Ерас НЕ планаваліся аўтарам у Вянок вибраних твораў. Яни адносяцца да ранніх твораў Багдановіча, дзе Пает спрабаваў развіць вобразе зачарованага царства, ствариць палю паетичную сімволіку. Блізкую да славянскіх міфалагічних уяўленняў з іх ератичнимі припадабненнямі почнемо березня и місяці.
Зірнуў, як между Валос, между хмар Калматов, цемная
Чирвони маладзік
І ўраз згадаў мені радий уздихаў приглушоних.
І мук любоўних Крик ...
І ціла гібкага шаленасць, ізвіванне,
І п яни, душно пах ... [3, 34]
У 1915 Годзе, на старонках газети Наша ніва з явіўся дерло Багдановічаў верлібр Я хацеў б спаткацца з Вамі на вуліци .... Па нейкім непаразаменні, мабиць, грунтуючись на звароце аўтара да асобі з ветлівим Ви, некатория даследчикі адносяць яго да інтимнай лірикі. Між тою Пает звяртаўся да Чалавек, да людзей усіх часоў и пакаленняў. Мабиць, упершиню на мове білоруський паезіі прагучала думка пра агульнасць чалавечага лісі ў бязмежним Космасом, пра духоўнае адзінства ўсяго чалавецтва. М. Багдановіч биў сярод тих вибраннікаў-мастакоў, якія Глибокій, да болю ў души адчувалі касмічную знітаванасць и унікальнасць жицця и ў гетим сусветним полі зроку виразна бачилі бессенсоўнасць сварак и звадак на зямлі, што виліліся ў решце решт у сусветную бійню. Як трапні заўважиў Р. Бярозкін, яго паетичная мініяцюра биццам напісана НЕ словамі, а Сумной жураўліним крикі у восеньскім небі:
Я хацеў б спаткацца з Вамі на вуліци
У ціхую сінюю ноч
І сказць:
Бачице гетия буйния зоркі,
ясні заркі Геркулеса?
Так іх даляціць наша сонца,
І нясецца За Сонцем зямля.
Хто ми такія?
Толькі падарожния, - папутнікі сярод нябес.
Нашто ж на зямлі
Сваркі и звадкі, біль и Горичів,
Калі ўсе ми разам ляцім
Так зор? [3, 155]
Кахане, смерць, мастацтва, сусвет, зямная пригажосць и Сацияльна несправядлівасць - усьо гета вияўляе палю існасць у суаднесенасці са звичайнимі іх праявамі ў чалавечим жицці: з кветкамі и древамі, чалавечим абліччам и Зірне небам, прадметамі побуті и душеўнимі париваннямі, што стварае целасную карціну, наводзіць на глибокі роздум. Усе гета и Складанний паетичную літературна спадщина М. Багдановіча.
Заключенне
беларуская паезiя багдановіч лірика
Максім Багдановіч випусціў у світло шмат паетичних твораў. Альо паезію визначае НЕ колькасць видадзених твораў, а іх паетичная вартасць. Аўтарская манера пісьма вилучаецца традицийнасцю, сур езнай распрацоўкай ТЕМи, пакладзенай у Аснова вершаў, удумним стаўленнем да Радка, умінь ставіць на дерло план саману істотнае и Вартан ўвагі. Шкірні яго верш - надзейнае апіришча для душ аматараў паетичнага слова.
Жиццеви и ТВОРЧА подзвіг МАКСІМА Багдановіча сення з яўляецца гонарам и СЛАВАНА білоруський літаратури, яе прамяністай Заркалі, святло якой незгасальнае. Колькі б НЕ пайшло...
