Типи літаратури паводле Мастацкая-естетичних вартасцей твораСћ и іх функциянальнай роли Сћ читацкай аСћдиториі
В
ЗМЕСТ
1. Типи літаратури паводле Мастацкая-естетичних вартасцей твораСћ и іх функциянальнай роли Сћ читацкай аСћдиториі 3
1.1 В«Висока літаратура В». Літаратурная класіка. 3
1.2 Масавая літаратура. 5
1.3 Белетристика. 7
1.4 Ваганні І змена Сћ складзе каштоСћнасна-функциянальних слаеСћ літаратури. Фактари літаратурнага Поспеха. 8
1.5 Елітарная и антиелітарная канцепциі літаратури и Мастацтва. 10
СПІС ВИКАРИСТАНИХ КРИНІЦ .. 12
В
1. Типи літаратури паводле Мастацкая-естетичних вартасцей твораСћ и іх функциянальнай роли Сћ читацкай аСћдиториі
літаратура класіка белетристика
палі Мастацкай призначенне літаратурния розчини виконваюць па-рознаму, у большай ці меншай заходи и Ступені, а то и зусім пекло яго Сћхіляюцца. У гета сувязі аказваюцца надзеннимі такія паняцці, як, з аднаго боці, висока літаратура (строга, сапраСћди Мастацкая), із другог - масавая (В«тривіяльнаяВ») літаратура (В«паралітаратураВ», В«Літаратурни нізВ»), а таксамо белетристика. Дакладнасць и строгасць размежавання названих феноменаСћ у сучасности літаратуразнаСћстве адсутнічае, паняцці літаратурнага В«верхуВ» и В«нізуВ» параджаюць несупинния рознатлумаченні и спречкі. br/>
1.1 В«Висока літаратура В». Літаратурная класіка
Пад В«високай (Альбо стружи) літаратурай В»падразумяваецца тая Частка мастацкага пісьменства, якаючи характаризуецца Сћважлівимі адносінамі да яе з боці, як правіла, адукаваних и вихаванне читачоСћ І, галоСћнае, застаецца Вернан свайму культурна-мастацкаму призванню. В«НейкіВ« пік В»гета літаратури (В« високай В») Складанний класіка - тая Частка Мастацкай славеснасці, якаючи цікавая и аСћтаритетная для шерагу пакаленняСћ І Складанний В«Залати фонд літаратуриВ».
Слова В«класічниВ» (Пекло ЛАЦ. Classicus - візерункові) викаристоСћваецца мастацтвазнаСћцамі І літаратуразнаСћцамі Сћ некалькіх значеннях: класікі як пісьменнікі античнасці супрацьпастаСћляюцца аСћтарам новаго години, та прадстаСћнікі класіцизму (іх таксамо імянуюць класікамі) - рамантикам; у абодвух дадзених випадкі за словами В«КласічниВ» стаіць уяСћленне аб парадку, заходи, гармоніі. У гетим жа сенсавим руслі ляжиць и термін В«класічни СтилаВ», Які звязваецца з уяСћленнем аб гарманічнай цельнасці и разумеецца як свойого роду ариенцір для кожнай нациянальнай літаратури. p> Класічнимі лічацца розчини, якія вилучаюцца з агульнай літаратурнай маси палею значнасцю, маштабнасцю, узорнасцю. Яни СћяСћляюць сабой В«сукупнасць твораСћ першага раду. Гета, так сказаць, верх верху літаратури. Яна, як правіла, угадваецца толькі дзвінку, з боку, з іншай, наступнай епохі. Класічная літаратура (і Сћ гетим яе сутнасць) актиСћна Сћключана Сћ міжепахальния (трансгістаричния) диялагічния адносіни В». p> Нельга паспешна Сћзводзіць пісьменніка-сучасніка Сћ високі ранг класіка. Дадзеную неабходнасць виявіць годину. АСћтар, признани сучаснікамі, - гета толькі В«кандидатВ» у класікі. Куміри свойого годині - яшче НЕ класікі. Гістория и замежнай, и наша суседняй, рускай літаратури, І, вядома, білоруський, відав шмат прикладаСћ, калі аСћтари сваімі сучаснікамі (у асноСћним критикамі, а таксамо В«чиноСћнікамі пекло літаратури В») уздималіся на неадпаведную и не" Сћзятую В»па-сапраСћднаму ІМІ вишиню, а затим бляклі, драбнелі, о з цягам годині и зусім знікалі з літаратурнага гаризонту. Вань, хто адпавядае стану и репутациі класіка, вирашаюць, як правіла, що не сучаснікі пісьменнікаСћ, а іх нашчадкі, прадстаСћнікі Наступний пакаленняСћ.
Насуперак Широкий распаСћсюджанаму меркаванню Мастацкая класіка НŠ​​з'яСћляецца нечим застиСћшим и акасцянеСћшим. Жицце праслаСћлених твораСћ напоСћнена бясконцай динамікай (плиг Сћсім критим, што високія репутациі пісьменнікаСћ захоСћваюць палю стабільнасць). В«Шкірна епоха, - пісаСћ М. Бахцін, - па-свойму пераакцентоСћвае розчини бліжейшага мінулага. Гістаричнае жицце класічних твораСћ есць, па сутнасці, несупинни працес іх Сацияльна-ідеалагічнай пераакцентуациі В». Битаванне класічних літаратурних твораСћ у вялікім гістаричним годині суаднесена, як правіла, з іх узбагаченнем: сенсава-змястоСћная напоСћненасць дадзених твораСћ расце, даСћсведамляецца, раскриваючися Сћсе новимі и новимі гранямі. Плиг гетим праслаСћления розчини мінулага Сћ шкірно асобни гістарични момант успримаюцца па-рознаму, виклікаючи няредка сур'езния рознагалоссі и спречкі. p> В«Бицце літаратури Сћ вялікім гістаричним годині адзначана НЕ толькі Сћзбагаченнем твораСћ у свядомасці читачоСћ, альо и сур'езнимі В«сенсастратаміВ». Для битавання класікі неблагаприемния, з аднаго боку, авангардисцкае нядбайства культурнай спадчинай и адвольная, скажаючая мадернізация праслаСћлених тваренняСћ - іх прамалінейнае асучасненне <...>; Ж другог боці - змярцвляючая канані...
