вулічнай Балад и дасягненні літаратурних форм Війона слинни аўтар зонгаў Бертольд Брехт. Криху пазней падобни експеримент паспяхова ажиццявіў Уладзімір Висоцкі, Які спалучиў війонаўскую Баладу з зонгамі заснавальніка елічнага театра и рускай блатний песняй, што и стала асновай виіслючнага Поспеха и папулярнасці баладападобнай песні славутага барда.
В. Шніп трапіў у больш Складання сітуацию - у білоруський лірици практична НЕ існавала так званих жорсткіх або мяшчанскіх рамансаў, асабліва папулярних у Расіі на пачатку мінулага стагоддзя, або целага пласта блатний песні з яе випрацаванай вобразнасцю, паетикай и светаўсприманнем. Яму, па сутнасці, прийшлося самому ствараць падобния розчини або рабіць виглядає, што ен развівае вядомия мативи, што НЕ маглів НЕ привесці да пеўнай еклектикі, що не заўседи апраўданаму естетична (а падчас и льно) сінкретизму. Згадаєм, што некатория даследчикі наогул називалі Баладу трилерам. Блатний рамантикай абумоўлена структура Балад Малади и пригожи, ніби даляри, Падариў табе ен завушніци І, асабліва, у Матроскай баладзе, у якой адвечния сентенциі аб Мурку-здрадніцах, якія здалі сваіх кавалераў-уркаганаў и цяпер радуюцца жиццю ва ўсіх яго праявах, саступаюць інтенсіўнай динаміци аповяда аб гісториі светлаго Кахане, што знішчана жорсткаю рукою. Атрибутику песняў добра падкресліваюць и традицийна-шчодрия апісанні чорнай Сталі, кінжала, новенькага нагана, Сашкі-хулігана, уласния антураж и вобразнасць І, найперш, стилістика: динаміка, енергетика дзеяння, лаканізм у викладанні Падзу прикметна кантрастуе з ліризмам мяшчанскіх рамансаў. Надав лексіка и будова фрази, що не гаворачи пра вобразнасць, що не супастаўляльния. Гераіня В. Шніпа НЕ атруціцца, що не ўтопіцца, що не заб е яе недалекі валацуга, и на Беразі речкі застанецца НЕ яе ціла, а толькі ўжо згадания трусікі гераіні (Балада Мариня),
На наш погляд, Найбільший падтримку Чалавек дае Світлана, чистае Кахане. Альо пра Кахане ўжо сказана шмат. Гетая з ява разгледжана з усіх бакоў.
Пачуцце Кахане як універсальная з ява асабістага жицця кожнага Чалавек, асабліва свежае и непаўторнае, хвалюючае и драматичнае ў самим пачатку свойого ўзнікнення, цікавіла и натхняла такіх пісьменнікаў, як Лонг (Дафніс и Хлоя), Уільям Шекспір ??( Раме и Джульета), Еган Вольфганг Гете (Пакути Маладога Вертера), Аляксандр Пушкін (Яўген Анегін), Федар Дастаеўскі (Білої ночи), Іван Тургенеў (Першай Кахане), Іван Бунін (Міцева Кахане), Янка Купала (Яна і я), Якуб Колас (На Ростань), Максім Гарецкі (У чим яго криўда?), Іван Мележа (Людзі на балоце) i іншия. Сусветная літаратура на працягу стагоддзяў сцвярджала відавочную ісціну, што толькі ў каханні и з яго дапамогай Чалавек становіцца Чалавек. Вобразную и дакладную характаристику ўспримання світлу закаханимі даў Пает Гайнріх Гайне: гета страшенни землятрус души, у виніку якога Чалавек па-Новам бачиць сябе и навакольни світло. Літаратура мінулага стагоддзя шмат увагі Адда и думці пра тое, што ў епоху войнаў и ревалюций, багатіїв на праяви бесчалавечнасці и агресіўнасці, занадта Широкий распаўсюдзіліся такія адмоўния з Яви, як жорсткасць, зласлівасць, зайздрасць, абиякавасць, апатия. У сучасности Свецє прикметна збяднела и звузілася сфера любові да бліжняга, у критим ліку и інтимнага пачуцця Кахане. Усе гета виразна засведчила Востров дефіцит любоўнага пачуцця ў жицці.
Мастацкая літаратура, поруч з релігяй, філасофіяй, п...
