ценнасць чаго верилі В». Пераканани прихільнік демакратиі, справядлівага Сћладкавання світла, Чалавек, Які надзвичай виразна адчуваСћ и даражиСћ такімі паняццямі, як во-ля, незалежнасць, ен вострое ненавідзеСћ гвалт и стрибне. p align="justify"> У наступния гади Сћ А. Луцкевіча виходзіцЬ яшче некалькі критичних артикулаСћ, рецензій, аглядаСћ білоруський літаратури па-беларуску и па-польску. 3 іх варта назваць такія, як В«Ігіеіа піеро <11е В§ 1о5сіо уа XV роегд ЬіаіогшісіеВ», В«Аб білоруський літаратури нашаніСћскае париВ», В«Одгсхігепіспуа ШегаШга ЬіаіогшісаВ». p align="justify"> У артикуле В«праблєми сфармавання нациянальнае души Мак-СІМА Багдановіча (та 20-х угодкаСћ смерці)В» (Калоссе. 1937. Кн. 4) А. Луцкевіч разглядае асноСћния криніци, якія паСћпливалі на ста-наСћленне нациянальнай свядомасці Паета, адзначаючи, между іншим, што аб Багдановічу В«треба гавариць як аб незвичайним у Наша паезіі феноменеВ». У артикуле В«Абдзіраловіч и Бариков (літаратурная паралель)В» (Калоссе. 1939. Кн. 1) критик праводзіць параСћнальни аналіз В«Дзвюх душВ» М. Гарецкага и В«РггесКуіохпіаВ» С. Жаромскага, твораСћ, В«якія шмат у чим вельмі падобни да сябе , якія развязваюць тую ж праблему, хоць и Сћ РІЗНИТЬСЯ асяроддзі, аналагічна В».
На працягу Сћсяго годині А. Луцкевіч вядзе вялікую навуковую, літаратуразнаСћчую, пошукавую працю взяти, друкуючи такія артикули, як В«Нязнания розчини М. БагдановічаВ», В«Успаміни аб Мацеєві БурачковВ», В«Абмилкі Сћ виданні твораСћ Багушевіча В»,В« ПраСћда аб В«Мужицкай праСћдзеВ», В«Палітични працес Якуба КоласаВ» и шмат іншага.
ІнтенсіСћная Працюю А. Луцкевіча - критика, літаратуразнаСћци - була Спину неСћзабаве пасли далучення Заходняй Беларусі: у 1939 Антон Луцкевіч яшче Сћ самим росквіце СІЛ биСћ репресі-Рава и ліквідавани.
У лютим 1917 (паводле новаго Стила - у сакавіку) було звергнута самаСћладства династиі Раманавих, трохсотгодцзе якой урачиста адзначалася Сћ 1913 пасли ЛютаСћскай ревалюциі Сћ Беларусі паступова визначиліся два розния напрамкі грамадска-палітичнага развіцця и Сћ адпаведнасці з гетим складваліся дзве дзяржаСћния сістеми, заснавания на супрацьлеглих ідейних дактринах: адна - нациянальная, народжаная реальнимі Сћмовамі и патребамі пошукаСћ неадкладнага вихаду з тих тупікоСћ и катакліз-маСћ, у якія Беларускі народ биСћ уцягнути па чужій Волі, и дру-гаю - падпарадкаваная катастрафічним па сваіх виніках догмам, нацеленим на сусветную балиііавіцкую ревалюцию.
Адразу ж на териториі Беларусі адкрита пачалі дзейнічаць партиі, арганізациі и аб'яднанні, палітичних правоСћ якіх Ніхто НЕ спрабаваСћ ди и НЕ меСћ залагодить абмяжоСћваць. Центр грамадска-палітичнага жицця перамяшчаецца з Вільні Сћ Мінск, дзе адби-ваюцца найболип важния мераприемстви, прадпримаюцца актиСћния СПРОБА згуртавання патриятичних СІЛ, што Сћспринялі ідеі білоруського нациянальнага адрадження. p align="justify"> Праз кароткі годину пас...
