n="justify"> У Ступені насичанасці театральнимі ефектамі, чиста драматургічнимі приемамі В«ЗломВ» колькасна травні перавагу над папяреднімі п'есамі Дударава, у глибіні аналізу, праблемнасці, у В«характернасціВ» и драматизме дзеяння - саступае ім. Гета дало Нагода критици аценьваць п'єсою як адносную няСћдачу драматурга, Надав як праяву яго творчага кризісу. Кризісния з'яву Сћ творчасці таго або іншага майстра здараюцца на пераломе ПОШУК, падчас змена падиходаСћ, перагляду естетичних поглядаСћ. Сам драматург у сяредзіне 80-х гадоСћ виказваСћся НЕ толькі пра кризіс усей айчиннай драматургіі, альо и пра незадаволенасць сабой, пра імкненне памяняць ТВОРЧА В«почиркВ». Пасли ейфариі пекло вихаду літаратури з-пад цензурнага Сћціску, пасли таго як пісьменнікі аддалі належнае колишнім В«закритимВ» темам, випрабавалі магчимасці публіцистичнага жанру, Перад драматургам паСћстала вань: што далей? p align="justify"> Цікавасць да адвечних льно, духоСћних каштоСћнасцей можна лічиць Нова, недастаткова праяСћленай, альо виразнай тенденцияй, якаючи абумовіць далейшае развіцце білоруський драматургіі и Сћсяго пісьменства.
П еси А. Дударава - гета винік творчага ПОШУК, Які яднае Мастацкая традицию з наватарствам, раскриццем, пераасенсаваннем, а годинах и мастакоСћскім пераадоленнем нових реалій.
Заключенне
п'єсою А. Дударава ставіліся Сћ дзесятках театраСћ билога СРСР, яго творчасць и сення цікавіць Широкий театральную грамадскасць на Беларусі и па-за яе межамі. Критика звяртала Сћвагу перадусім на театральнасць твораСћ драматурга, на дасканалае відання законаСћ сцени, магчимасцей акцераСћ и сценаграфіі. ЛітаратуразнаСћцаСћ больш цікавяць канцептуальния моманти творчасці пісьменніка, питанні творчага засваення досведу сусветнай драматургіі, асноСћ нациянальнага характар, якія могуць размивацца В«кніжнасцюВ», В«літаратурнасцюВ», В«театральнасцюВ», вучнеСћствам у інших драматургаСћ. Виказваліся думкі як пра полон, так и пра видаткі ариентациі драматурга на кан'юнктуру сцени. Звярталася Сћвага на етични пошук, Які пакутліва, годинах непаслядоСћна, альо няспинна адбиваецца Сћ п'єсою драматурга. Канфлікт твораСћ найчасцей винікае з душеСћнай настальгіі Чалавек па гармоніі и дасканаласці, што приводзіць да Сћсведамлення бездухоСћнасці и дисгармоніі, якія пануюць як у грамадстве, так и ва Сћнутраним В«яВ» яго прадстаСћнікоСћ. br/>
Cпіс викаристаних криніц
1. ДудараСћ А. Диялог. П'єсою. - Мн.: Мастацкая літаратура, 1987-197c.
. Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічни слоСћнік. - Мн., 1993. - Т.2. - С. 431c.
. Бельскі А. Сучасний беларуская літаратура: станаСћленне и развіцце ТВОРЧА індивідуальнасцей 80-90-х р.р. - Мн, 1997-303c.
