я центральнаму персанажу В«парогВ». Яни здатн толькі на блюзнерскія, відавочна негатиСћния СПРОБА імправізациі. Так, Хітри па-блазенску розігрувався сцену Сћкрижавання, удаючи з сябе люмпенізаванага Христя. Піфагор придумляе Сћласную ерзацрелігію, у якой недаречним чинам змешваюцца паасобния фрагменти хрисціянства и Сћласния груба-спекулятиСћния здагадкі пра В«Зірне енергіюВ». Канцептуальная, гетаксама як и етичная кариснасць такіх мазгавих висілкаСћ практична роСћная нулю и можа сведчиць адно пра межи чалавечай деградациі. [9, с.23]
Русалка и Афганець спрабуюць ачисціцца и вярнуцца да пачаткаСћ людскасці праз Кахане - альо пачуцце, якое звязвае абаіх, що не виглядае шчирим и натуральним. Яно толькі В«прагаворваеццаВ», з уживаннем висакапарнай риторикі и саладжавих признанняСћ. p align="justify"> Толькі Сћ сценах, дзе насельнікі Злому сустракаюцца з В«бригадзістиміВ», дзеянне набивае Риси непадробнай канфліктнасці, а душеСћния висілкі персанажаСћ маюць пазітиСћни змест. В«БригадзістиВ» Сћвасабляюць адну з найгорших праяСћ сацияльнага ліха, звязане з культів жорсткасці и агресіСћнасці. Надав пасіСћнае неприняцце гета з'яву можа Сћзвисіць асобі. p align="justify"> В«БригадзістаміВ» назваліся некалькі дзецюкоСћ, якія па Сћласнай ініциятиве арганізаваліся Сћ хеСћру з Мета ачисціць горад пекло чалавечага В«смеццяВ», пекло бомжаСћ, бадзягаСћ, дармаедаСћ. Яни присвоілі сабе абавязак визначиць права інших на жицце, судзіць и виносіць пригавор. В«БригадзізмВ» - пачварная з'ява, бо яна замахваецца на найкаштоСћнейшую з усіх зямних речаСћ - чалавечае жицце, яна доСћжиць Ланцуг ліха, заснаванага на нізкіх пачуццях жорсткасці и Помста. p align="justify"> Насельнікі Злому маюць льно перавагу над В«бригадзістаміВ» Сћ критим, што, усведамляючи мізернасць уласнага існавання, яни Сћсе ж не дазваляюць каму б там ні було замахвацца на яго, адбіраць у Чалавек, хай сабе и даведзенага да нікчемнага стану, права Сћласнага вибару. Альо вишей за гети пасіСћни супраціСћ дзейния асобі НЕ Сћздимаюцца. p align="justify"> У В«зломВ» була Зроблено Спроба падаць Такі вариянт етичнага ПОШУК, плиг якім аднаСћленне занядбаних каштоСћнасцей робіцца немагчимим - занадта далека, Бадай, незваротна зайшоСћ працес духоСћнага спусташення. Бог пекло людзей адвярнуСћся, бо людзі няздольния знайсці Бога Сћ сваіх душах - так расчитваецца алегория фінальнай сцени твора, у якой персанажи са свечкамі Сћ шкляначках, В«задраСћши галів, глядзяць нікуди праз настільки, спрабуюць з заплюшчанимі вачима Нешта вигледзець у Зірне небіВ» [8 , с.14].
Альо фінал сам па сабе НЕ Дада чагосьці істотнага Сћ схему етичнага поиска и НЕ з'яСћляецца яго падагульненнем - з-за палею другаснасці. Бязметнае чаканне, духоСћная прага невідушчих, маСћчанне Бога - усьо гета шматкроць абигривалася драматургамі пекло Метерлінка да Бекета. У В«зломВ» Такі фінал виглядае НЕ як арганічная розв'язка дзеяння, а як ритарични дадатак да тексту. p alig...
