алітичния артикули Сћ газеце В«білоруський жиццеВ» падкреслівалі адну и тую ж мнение: супрацоСћніцтва магчима з поль-скімі демакратамі, з польскімі анексіяністамі ніякай гутаркі Биць НЕ можа. Тими жа поглядаСћ ен притримліваСћся и пазней, калі редагаваСћ газету В«Беларускі дзвінВ» (Вільня, 1921-1923). p align="justify"> В іншої палового Лістапада 1918 Ф. Аляхновіч и некатория артисти, якія працавалі Сћ Вільні, вяртаюцца Сћ Мінск. I Сћжо Сћ канц гетага місяці адбиваецца сход Тавариства Беларуськай Драми и Камедиі, на якім була принята пастанова, як найхутчей узяцца за реальную працю взяти. Так арганізаваСћся Мінскі гарадскі театр пад кіраСћніцтвам Ф. Аляхновіча. Режисерам биСћ зноСћ обрані Ф. Ждановіч. Гети театр праіснаваСћ да жніСћня 1920 р., а калі канчаткова Сћсталявалася Савецкая Сћлада, то на яго Аснова Сћзнік Бе-ларускі дзяржаСћни театр (БДТ-І). p align="justify"> У палею манаграфіі аб нациянальним театри Аляхновіч пісаСћ аб падтримци яго трупи польскай уладай, наприклад аб атриман-ні субсідий. Пазней гети факг не раз ставіСћся яму Сћ віну. Аднако на старонках тієї жа кнігі прагучалі и словен аб різни перашкодах, якія рабіліся з боці тих жа акупацийних устаноСћ. Так, Нельга б-ло ставіць В«ПаСћлінкуВ» и В«Раскіданае гняздоВ» Я. Купали, В«Моднага шляхцюкаВ» К. Каганця. Пад забаронай знаходзіліся и п'єсою Ф. Аляхновіча - В«КалісьВ» и В«Бутрим НяміраВ». I Сћсе ж ніякія табу НЕ маглі спиніць ТВОРЧА мнение пісьменніка. У снежні 1919 ен завяршае адзін з Лепша сваіх твораСћ - драму Сћ Трох актах В«ценіВ». p align="justify"> Па свайму зместу В«ценіВ» з'яСћляюцца адвечним Сумной Роздуми аб критим, як гінуць у Чалавек духоСћния памкненні, аб цяжкіх умів жицця, якія наканоСћваюць ліс людзей, плиг-мушаюць скарицца Надав тих, хто биСћ багата адорани природним Талент.
Ф. Аляхновіч разумеСћ, што з приходам балииавікоСћ Білорусь атримала толькі фікгиСћную незалежнасць, што непримірима на-строения В«праведнікіВ» яшче заявяць аб сабе. У канц зіми 1921 ен нелегальна пераходзіць граніцу и вяртаецца Сћ Вільню. p align="justify"> У Каторі Сћжо раз ен бярецца за арганізацию трупи, маючих на меце ствариць раз'язни театр. Шчируе и на ніве грамадскага жиц-ця - з красавіка 1921 видатний газету В«Беларускі дзвінВ». Нова п'єсою (351-352) В«Няскончаная драмаВ» Якраз и з'явілася Сћ дерло нумари (напісана ранєй - у 1920 у Мінску). p align="justify"> Змест п'єсою виразна аСћтабіяграфічни. Здаецца, што галрСћни герой яе Васіль - гета мастацкі злепак з самогу Аляхновіча. Ен - віленскі білорус, пісьменнік, удзельнік нациянальнага адраджен-ня. Падзеі, якія адбиваюцца на Беларусі, цягнуць героя Сћ Мінск, дзе закіпае грамадскае и культурнае жицце. I гета імкненне НЕ могуць стримаць ні сямейния абавязкі, ні В«здаровияВ» развагі. p align="justify"> Для свойого першага вистави нова трупа Аляхновіча вибрала В«Птушко шчасцяВ». А слідах за В«Птушкай шчасцяВ» Аляхновіч ста-віць яшче адну прем'еру - "ПаСћлінкуВ» Я....
