В«сяребраниВ», вочи - жоСћтия, а за знешнім спакоем (заСћседи казаСћ В«ціха и мяккаВ») хаває Нешта злавеснае (аСћтар параСћноСћвае вочи героя з тхорячих, вачима злого и падступнага драпежніка). Пачуцце Сћтоенай небяспекі Бальзак Сћзмацняе, хаваючи вочи пад казирок старога кашкет. Гобсека відав таямніци самих аристакратичних и буржуазних сем'яСћ и можа прадказаць будучиню многіх з іх. Таму ніс падобни на свярдзелка (ен «ўшрубоСћваеццаВ» у падзеі).
Адсюль и параСћнанне героя з Талейраном, вядомим сваім падступствам и відпливаючи. (16, с.21)
Дервиль не міг визначиць НЕ толькі Сћзрост Гобсека, альо и яго падлогу, з аднаго боці, прицягвае Сћвагу да дагістаричнага, В«вечнасці" персанажа, о з другог - так яго антигуманнай сутнасці. Бальзак званий свойого героя Чалавек - аСћтаматам, Чалавек-вексалем, параСћноСћвае з удавам, адзначае перакладзе яго прозвішча (В«ЖиваглотВ»). p align="justify"> Жилле Гобсека нясе на сабе адбітак асобі гаспадара, з'яСћляецца неад'емнай часткай яго характаристикі. В«У гетим змрочним, сирам будинку няма Двара, усьо вокни виходзяць на вуліцу, а размяшченне пакояСћ нагадвае абсталявання манаскіх келляСћ ...В» (1, с.3)
У кантори Гобсека звичайна Пану цішиня. Альо гета НЕ ТВОРЧА Спак адладжанай дзейнасці, а мертва цішиня "кухні, калі зарежуць хитавицюВ». p align="justify"> Малюючи гнятлівую Атмасфера будинку, падводзячи винік, Бальзак піша: В«Будинок и жихар билі адзіним целим, зусім як скеля и вустрица, якаючи приляпілася да яеВ». (1, З.5)
Персанаж зрастаецца з навакольним прадметним светам. Яго немагчима Сћявіць без речаСћ вакол яго. Яни вияСћляюць яго індивідуальнасць и сацияльнае становішча. p align="justify"> Бальзак пастаянна падкреслівае паталагічную скупасць Гобсека: у яго пакоі замести дроСћ цьмеюць, жевріючи, присипани Попель галавешкі, вочи абараняе старі шапку; герой В«ненавідзеСћ сваіх нашчадкаСћ и НЕ падазраваСћ, што хтосьці завалодае яго маемасцю, хоць и пасли яго смерці В». (1, З.5)
З годинах Гобсека пачинае баяцца наогул усіх людзей - купляю Сћвесь велізарни будинок, каб пазбавіцца суседзяСћ, хоць Живе Сћ адним пакоі, побачим з якой усьо памяшканне захаращені адданимі Сћ заклад и не викуплені речамі.
Евалюция характар ​​героя - гета деградация асобі, якаючи губляе апошнія чалавечия Риси; прага накаплення виходзіць за межи розумного. Жудасния карціни адкриваюцца Перад вачима Дервиля, калі ен аглядае будинок пасли смерці ліхвяра: В«У пакоі, сумежнай з спальняй нябожчика, сапраСћди билі и гнілия паштети, и купи різни припасаСћ, Надав вустрици и риба, пакрития пишнай цвіллюВ». (1, з.10)
Карціни розпаду, гніення прадуктаСћ и речаСћ становяцца вобразним доказ бессенсоСћнасці назапашвання. Згуба речаСћ сведчиць аб духоСћним розклад Чалавек, Цалко пекло іх залежнай. p align="justify"> Альо Гобсека Бальзака - не толькі ...
