Скнара и назапашвальнік, альо и філосаф, чие перакананні з'яСћляецца адлюстраваннем сутнасці сучаснага аСћтару грамадства.
В«У золаце Сћсе есць у зародкуВ», - кажа Гобсека. (1, с.20) Таму за яго ідзе бесперапинная и непазбежная барацьба. І Лепша самому експлуатаваць, чим Даць камусьці магчимасць Нешта рабіць з табой. p align="justify"> Філасофія героя раскриваецца, як гета Сћласціва Метад Бальзака, у працяглих маналогах з Дервілем (суседі па хаце, сціплай и Сумленний Чалавек). Ліхвяр з Давер ставіцца да яго, критим павучае, альо свядома адмаСћляе Люби адносіни, заснавания на пачуццях. Гобсека нікога НЕ падпускае да сябе, тримаецца на адлегласці, застаецца Самотня. Гета крайня ступінь адчужанасці Сћ приватнаСћласніцкага грамадства. Бо, размаСћляючи з людзьмі, треба аддаць палі пачуцці, свою годину. А Гобсека Сћмее толькі "маці". У гетим сутнасць яго істоти. Як міфічни вампір, ен атримлівае асалоду толькі адбіраючи Сћ асяроддзе запал и сілу, затое падахвочваючи іх стації або Сацияльна (або и фізічна) мерцвякамі, ці такімі ж експлуататори-вампірамі. У будь-яким випадкі Гобсека ім и бог, и суддзя, І кат. p align="justify"> Варта заСћважиць, што Бальзак Сћ пеСћнай Ступені травні Рация, адводзячи Гобсека ролю мсціСћца, бо ахвярамі ліхвяра часта билі прадстаСћнікі шляхти, протринькала палі багацці, тия, хто краСћ мільени.
Такім чинам, Цалко адмоСћни вобразе. Альо што гета: Дервіль заяСћляе, што Сћ випадкі палею смерці НЕ жадаСћ б для дзяцей лепшага апекуна, чим гети жівоід. А Хіба нармальна Чалавек пажадае Нешта дреннае сваім дзецям? Тієї жа Дервиль дае, па меншай міри, не адмоСћную аценку Гобсека Сћ гутарци з графами Де Реста: В«У ім живуць два істоти: Скнара и філосаф, істоти подлия и думаючиВ». У фінале Аповесці Дервиль амаль пяшчотна званий ліхвяра "старим немаСћлем", у якога цацкі-брильянти. Альо и гета набліженне да Гобсека НŠ​​робіць яго привабним для читача: В«старі немаСћляВ» бяре з Дервиля високія праценти и яшче званий сябе ягоним сябрів, атримліваючи, Акрам таго, права на Абед и бясплатнае вядзенне спраСћ. Виявити тавараСћ, якія гніюць у домі Гобсека, давяршае карціну маральнай и духоСћнай деградациі героя. p align="justify"> Альо есць яшче пункт гледжання самогу Гобсека, якога НЕ толькі Дервиль, а граф Де Реста називаюць філосафам. Ці НЕ занадта висока аценка ліхвяра, у якога толькі адзін Бог - нажива? [1, C.18]
Гобсека саркастична кажа Дервиль: В«У мяне принципи мяняліся адпаведна абставінам, - даводзілася мяняць іх у залежнасці да геаграфічних широт. Тое, што Сћ ЕСћропе виклікае захапленне, у Азіі караецца. Тое, што Сћ Парижи лічаць заганай, за Азорскія виспиться признаецца неабходним. Няма на зямлі нічога тривалага, есць толькі СћмоСћнасці, и Сћ шкірним клімаце яни розния. Для таго, хто воляй-няволяй пристасаваСћся да Сћсіх да Сћсіх грамадскім мірках, усялякія вашия маральния правіли и перакананні - пустия слів. Непарушнае толькі ад...
