а становіцца падобнай на заСћседнікаСћ рестарана.
Так добраго пачинання Беларуськай драматичнай майстерні на-лежиць аднесці цикл лекцію аб нациянальним Мастацтва. На ад-ної з іх Аляхновіч пазнаеміСћ присутних з гісторияй білоруського театра. Так Сћзнікла думка ствариць нарис гета Іісториі, и драматург реалізаваСћ яе Сћ кнізе В«Беларускі театрВ», видадзенай у кас-тричніку 1924 у Вільні. p align="justify"> У сваім даследаванні Ф. Аляхновіч пайшоСћ традицийним шляхам. Знаходзячи витокі драматургіі Сћ народних Звичай и вераваннях, ен разгледзеСћ розния бакі хрисціянскіх упливаСћ на развіцце сценічнага Мастацтва, расказаСћ аб народних драмах и ка-меди, аб дерло СПРОБА спектакляСћ на білоруський мове, а за-кончиСћ яго аналізам сучаснага становішча театра, якое на КРЕС було далеко не Лепша.
Беларуская драматичная майстроСћня, що не маючий неабходнай грашовай падтримкі, згортвала палю дзейнасць и Сћ 1925 спиніла існаванне. Ф. Аляхновіч застаСћся без театра і Час пекло годині ладзіСћ спектаклі з вучнямі Беларуськай гімназіі. Так працягвапася да ад'езду пісьменніка Сћ савєцкую Білорусь, дзе Аляхновіч увачавідкі сутикнецца з Драман, якую можа напісаць толькі саме жицце. p align="justify"> Так віленскіх беларусаСћ даходзілі весткі аб широкай нациянальнай рабоце, якаючи праводзілася ва Усходняй Беларусі. Сами лепшия Сћражанні пекло яе наведвання винеслі и многія знемия Алях-новіча (Мятлев, Рак-МіхайлоСћскі и інш.). Драматург пачинае мариць аб Мінску, аб сапраСћдним скаристанні сваіх ТВОРЧА маг-чимасцей. Нарешце Сћ сяредзіне Лістапада 1926 Ф. Аляхновіч виехаСћ у сталіцу Беларусі. p align="justify"> Артистичнае асяроддзе горача вітала драматурга, бо добра па-м'ята аб ягоних заслуги. У хуткім годині Ф. Аляхновіча плиг-значаюць на Пасадена літаратурнага кіраСћніка другог дзяржаСћнага театра Сћ Віцебску. Пасадена гета НЕ була штатна, меліся плаціць толькі за п'єсою. p align="justify"> У Центральним дзяржаСћним архіве літаратури и Мастацтва Республікі Білорусь знаходзіцца ліст М. Гарецкага да расійскага даследчика білоруський літаратури Л. Клейнбарта. У ім паведамля-ецца аб Нова п'єсою Аляхновіча В«На КРЕСВ», якую драматург здаСћ Іншому дзяржаСћнаму театру. Хутчей за Сћсе годину НЕ захаваСћ яе, альо здагадацца аб ідейнай накіраванасці гетага творить не цяжка. p align="justify"> Праз тидзень пасли приняцця савецкага грамадзянства Ф. Аляхновіч апинуСћся Сћ ізалятари мінскай турм. Яму інкри мінавалі звичайния для ДПУ тих гадоСћ грахі - шпіянаж на карисць буржуазнай Польшчи. ПраСћда, многія мінскія літаратари и вучония падтримлівалі Сћ грузнемо СћпеСћненасць у хуткім визваленні, паведамляючи Сћ пісьмах аб плануемай так 10-годдзя Кастрич-ніцкай ревалюциі широкай амністиі. У следчай справе Ф. Алях-новіча захаваСћся напісани да Центральнага ВиканаСћчага Камітета зварот, пад якім падпісаліся Я. Купала, Я. Колас, М. Гарецкі, 3. Бядуля, А. Гурлев и інш. Аднако пісьменнік атримаСћ 10 гадоСћ ка...
