Аднавокая Варона и я (у Карон) сядзелі на Правада (Абаді) [9, с. 42]
("Слупави востраСћ")
Така СћстаноСћка була прадекламавана Зм. Вішневим яшче на самим пачатку творчасці:
- Тавариши! Істерична кричу я.
- Тавариши! Я займаюся словаблудствам! [8, с. 16]
палі месца Сћ паезіі Зм. Вішнева Займаюсь и традицийная для авангарду "ревалюцийная" тематика. П. Васюченка лічиць, што творчасць Зм. Вішнева Сћ кантексце традиций білоруський літара-тури можна ахарактаризаваць як "антималаднякізм" [11, с.7]. p> Треба адзначиць, што Самі "Бум-Бам-ЛітаСћци" адмаСћляюць палю спадчиннасць з сюрреалізмам и футуризмам. Ю. Барисевіч зазначалось: "Гета відавочна не так ... Сюрреалізм грунтаваСћся на класічним псіхааналізе, нас жа казкі Фрейд Сћжо НЕ захаплялі. Ми імкнуліся разняволіць НЕ індивідуальную падсвядомасць, а інтерсуб'ектнае, інтерстилістичнае подумки. Што да паралеляСћ з футуризмам - ми недастаткова верилі ва Сћсемагутнасць Машинние (У критим ліку и камп'ютера) i НАДТО асцярожна ставіліся да таталітарних ідеалогій "[6, с.14]. p> Працягам авангарднай паетикі "Маладняк" бачацца паетичния тексти В. Жибуля (Н. Пазняк). Паказальна, што менавіта авангардния тенденциі Сћ білоруський літаратури 20-х гадоСћ 20 стагоддзя - тема навукових пошукаСћ В. Жибуля. У сваіх творах Пает спрабуе спалучиць хімічния, біялагічния, математичния и фізічния паняцці. У вершили В. Жибуля яни паСћстаюць як своеасабліви паетични світло. Працягвае В. Жибуль и маладнякоСћскае "апяванне завадскіх гудкоСћ и Фабрични труб, сталевага грукату варштатаСћ и будаСћнічих риштаванняСћ "[12, с. 282], распачатае Сћ дваццатия гади циклу "горад" А. Дудара:
Снегапад ширакападшипнікаСћ
дистиляцияй Абда.
Разгойдваецца
зямля пад шибеннікамі,
пазначанимі А, Б, В, Г, Д, Е.
Адкрий для сябе гети бразгат
сцяни аб бітон з Малаков.
Пачуй гідраСћлічную казку
аб інтимним жицці малаткоСћ
и цвікоСћ [13, с. 39]. p> ("Напільнікі")
Надав апісанні навакольнай речаіснасці пададзени праз "технізаваную" свядомасць, адлюстроСћваюць винікі "перамогі" над природай:
семікутния танклявия лісти
пракалихания наскрозь
прапітания заквасаванай салетрай
раз'едзения миш'яком
падрапани пазногцямі вятроСћ
асипаюцца
на жоСћти целулоідни дах [13, с.77]. p> ("Семікутния пажоСћклия лісти ... ")
Як піша Ю. Барисевіч, В. Жибуль палі "технізавания" вершила раіць пазначаць термінам "технарамантизм" [6, с.23].
Працягвае В. Жибуль и традициі маладнякоСћскай урбаністичнай паезіі. p> Паказальним для авангардизму з'яСћляецца так кликані "аСћтарскі егацентризм" і Зм. Вішнева і В. Жибуля: вершили Зм. Вішнева, "Я", "Я зноСћ", "Я - ВішнеСћ-ля кіпариса ...", "Я паСћлін-маСћлін ... "," Я сустракаюся ... ", Я пускаю бурбалкі ..." і інш .. У В. Жибуля: "Пуп неба", "Як захачу - у інши бік ...", "Я і час", "Я звишманументальни", "Нірвана" і інш. p> Зх мадернізмам розчини А. Бахаревіча, В. Жибуля, В. Гапеевай яднае таксамо глибокі песімізм, меланхалічнае светаадчуванне. У В. Жибуля "світло паСћстае то" пасткай ", дзе вимушани атабарицца людзі (верш "Пастка"), то "вічним жиццем ля кривога люстерка ", што дефармуе нашу свядомасць (верш" Криваслеп "), то Сћвогуле жиццем, якое перастала развівацца Сћ часавай паслядоСћнасці, нараджаючи "тих, для каго спиніСћся НЕ гадзіннік, а час "(верш" Калі спиняецца гадзіннік ... ") [4, с.13]. p> Неавангардния тенденциі Сћ прозі Найбільший виразна наглядаюцца Сћ творах І. Сіна, В. Гапеевай, А. Бахаревіча. Як сведчиць сам І. Сін, значний СћплиСћ на яго сталенне крейди творчасць аднаго з ідеолагаСћ сюрреалізму Антанена Арто. "Адзін з найвялікших и адораних тапографаСћ розуму Сћ яго крайніх праявах "[14, с.247], А. Арто здолеСћ "Апяредзіць годину и прадказаць ТЕМи, што зробяцца амаль" кананічнимі "наприканци дваццатага стагоддзя: ціка-васць да ізатерикі и Сћсходніх релігій "[4, с.13], апісанне памежних станаСћ чалавечай псіхікі, "болів свядомасці", якаючи ад-люстроСћвае шизафренічни розпад бицця. Гетия ТЕМи цікавяць І і. Сіна. p> Адзін з пачинальнікаСћ еСћрапейскага "театра абсурду" Арцюр АдамаСћ, мяркуе што винайдзени А. Арто "Театр жорсткасці" надаСћ театру Нова жицце, дзе "... жорсткасць стала месцев сустречи Чалавек з законамі Сусвету "[14, с. 239]. Гети ж тезіс пакладзени Сћ Аснова театралізаваних дзеяСћ (перфомансаСћ І. Сіна), Які ствариСћ уласни "Театр псіхічнай неСћраСћнаважанасці ". p> Як мяркуе Г. Кісліцина, стилістичнае падабенства проза І. Сіна вияСћляе І з французскім "новим Раманов", у приватнасці з текстамі Алана Роб-Грие, Найбільший, з Раманов "У лабіринце": [15, с.100]. У апавяданні І. Сіна "Альдаір" "... апісанне блізкага кола речаСћ, прадметаСћ, и пахаСћ становіцца больш істотним, чим уласна нарация "[15, с.100], ствараючи сітуацию так званага "шазізму". "Шизааналіз", "Машинние жаданняСћ" - терм...
