іни філосафаСћ-постмадерністаСћ Ж. Делеза и Ф. Гватари. Треба сказаць, што названі твор І. Сіна добра Сћпісваецца и Сћ постмадернісцкую Мастацкая парадигму, пра што гаворка пойдзе ніжей. Творити І. Сіна визначаюцца адсутнасцю часавай паслядоСћнасці, "навязлівай асациятиСћнасцю, падпарадкаванай суб'ектиСћнай нелінейнай логіци. Мадернісцкая "плинь свядомасці", Найбільший поСћна праяСћленая Сћ білоруський літаратури Сћ творчасці К. Чорнага, мадифікуецца Сћ прозі І. Сіна Сћ своеасаблівия "псіхаграми", дзе цяжка вилучиць пеСћнае праблемна-тематичнае адзінства "[4, с.13].
Як неаавангардную з'яву можна лічиць СПРОБА некатора білоруських літаратараСћ спалучиць літаратуру з іншимі відамі Мастацтва (Мастацкая інсталяция, перформанс, флешмоб). Напачатку 20 стагоддзя гета спрабавалі рабіць сюрреалісти, експерименти якіх працягнула праз наладжванне мастацкіх акций и хепінінгаСћ "контркультура". Як лічиць Ю. Барисевіч, літара-Турнан аб'яднанне "Бум-Бам-Літ" праз викаристанне різни епатажних и мастацкіх дзеяСћ "... примусіла признаць перформанс паСћнавартасним літаратурним жанрами "[6, с.7]. Перформери ствараюць Мастацкая прастору, што накіравана, як и Сћ звичайним театри, на камунікатиСћни кантакте з публікай и грамадствам. p> На мнение Ж.-Ф. Ліатара, авангардні працес у Мастацтва дваццатага стагоддзя треба разглядаць як "Нейков "ПрапрацоСћку" сучаснасцю свойого сенсей "[16, с.58], а таму" запознени зварот білоруських літаратараСћ да приемаСћ авангардизму можна лічиць пераходним периядам да мастацкіх практик епохі постмадерну "[4, с.13].
Беларускі лiтаратура сучасности постмадерн
2. Вань пра постмадерн у сучаснай білоруський літаратури
Постмадерн - дамiнуючая естетичная iдея еСћрапейскай культури 60-90-х гадоСћ. Пачатак літаратурнага постмадернізму традицийна принята звязваць з Раманов Д. Джойса "Памінкі па Фінегану "(1939), альо канчаткова постмадерн як пануючая светапоглядная сістема замацаваСћся недзе на пачатку 80-х гадоСћ мінулага стагоддзя. p> вань пра постмадернізм Сћ білоруський літаратури застаецца спречним. Як мяркуюць некатория даследчикі, дерло постмадернісцкім текстам у білоруський літаратури з'яСћляецца раман У. Караткевіча "Христос призямліСћся Сћ Гародні". p> I. Л. ШаСћлякова сцвярджае мнение пра немагчимасць класiчнага постмадернiзму на білоруський Гліба, "што абумоСћлена як неприняццем тієї жа "гульнi", "iронii", так i адмаСћленнем татальнасцi негатиСћнага пафасу, падкресленай увагай да нациянальних аспектаСћ культуратворчасцi "[+17, с.30]. Даследчица виказвае перасцярогу адносна "перанасичанасцi сучаснага Мастацтва тропамi Сћвогуле i сiмваламi Сћ приватнасцi ", што приводзiць да iнфляциi i Надав разбурення памяцi сiмвала, гаранта Сћстойлiвасцi культурнага кантинууму.
В. Акудовіч лічиць, што "Бум-Бам-лiт" - дерти суполка Сћ сучасности лiтаратурним дискурсе (i адзiная Сћ гiсториi білоруський лiтаратура), у Аснова якой пакладзени естетични принцип, а менавiта - естетика постмадерна [18, с. 237]. Хаця, як паказала Мастацкая практика, пошукі В«Бум-Бам-ЛітаСћцаСћВ» адбивалiся i Сћ авангардним, i Сћ андерграСћндним, i Сћ мадерновим, i Надав у традицийним дискурсе. В. БулгакаСћ заСћважае: "Для Акудовіча "Бум-Бам-лiт" - гета Нови мастацкія практикі, сінкретични акт естетичнага асваення сапраСћднасці на сутику авангарднай літаратури, вияСћленчага Мастацтва и театральнага відовішча, ТВОРЧА кангламерат Унікальна адораних індивідаСћ "[19, с.18].
В. Акудовіч сцвярджае: "Постмадерн праз творчия практикiВ« Бум-Бам-Лiта "реальна СћключаСћ білоруську лiтаратура Сћ агульнаеСћрапейскi естетични кантекст. Калi папяреднiкi з некiм змагалiся, то "Бум-Бам-лiт" нiчого мяняць НЕ збiраСћся, реальна працаваСћ у агульним естетичним полi, натуральним для стану еСћрапейскай культури "[18, с.238]. p> Творчасць В«Бум-Бам-лiтВ» неадназначна, калі НЕ сказаць адмоСћна, успрималася старейшимі пісьменнікамі, паколькі яго Сћдзельнікі адмежаваліся пекло ідеалогіі нациянальнага Адрадження. Ю. Барисевіч піша: "Ми супраць таго, каб абмяжоСћваць наша Подумки абшарамі колішняе Речи Паспалітай "[6, с.13]," лінгвістичния експерименти постбеларускіх літаратараСћ можна Сћпісаць у храналогію визвалення еСћрапейскай культури пекло вузканациянальнага подумки "[6, с.15]. В. Акудовіч заСћважае: "ГалоСћни Поспех "Бум-Бам-Лiта" палягае Сћ критим, што ен дерло Сћ білоруський літаратури прабіСћ "Мертву шкарлупіну" ідеало-гіі нациянальнага адрадження (ариентаванага на каштоСћнасці 19 ст.) i пераадолеСћ разриСћ паміж нациянальнай білоруський моладдзю и еСћрапейскім культурним дискурсам "[20, с.6]. Адсюль и адсутнасць у творах "Бум-Бам-ЛітаСћцаСћ", па словах Л. Галубовіча, "традицийнага нациянальнага ницця (Хіба толькі Іронія над ім) "[8, с.16]. Адзін з удзельнікаСћ аб'яднання, С. Мінскевіч зазначалось: "Асабіста я сцвярджаю, што падобнага літаб'яднання яшче НЕ було Сћ гісториі літаратури як білоруський, так и замежнай. Бо Сћ ім Цалко адлюст...
