замежних атрадаСћ. Расійскі, імператар Аляксандр I разлічваСћ адцягауць памешчикаСћ заходніх губерняСћ пекло французскага Імператара Напалеон Перш за Сћсе палітичнимі контркрокамі Сћ "польскім питанні". Ен заявіСћ аб сваім жаданні аднавіць пад егідай Расіі Вялікае Княства ЛітоСћскае. p align="justify"> Па дарученні імператара Сћ 1811 р, Князі М. Агінскі, К. Любецкі и граф Л. Плятер склалі праект "Палаження аб праСћленні аСћтаномним Вялікім Княствам ЛітоСћскім", якое павінна було ахапіць усьо тия териториі, што дасталіся Расіі пекло колишньої Речи Паспалітай у 1772 - 1807 рр.. [6]
У процівагу канституциі ВаршаСћскага герцагства таксамо прапаноСћвалася паступовае, на працягу дзесяці гадоСћ, асабістае визваленне сялян пекло пригоннай залежнасці. Аднако ажиццяСћленне праекта адкладвалася и зацягвалася: кансерватиСћна-нацияналістичния сіли Сћ Вишейш расійскім кіраСћніцтве бачилі Сћ ім СПРОБА расчлянення и аслабления імпериі. [2]
червекя І8І2 р. армія Напалеон пераправілася праз Неман у раене КоСћна и Сћварвалаея Сћ межи Расійскай дзяржави. "Вялікая армія" крейди Сћ приграніччи амаль трохкратную колькасную перавагу над расійскімі виття-скамі. Яна Складанний з прадстаСћнікоСћ многіх падпарадкаваних Франциі народаСћ ЕСћропи.3 ІМІ таксамо ішлі палкі, сфарміравания з перайшоуших на бік Напалеон шляхціцаСћ з Літви и Беларусі. Толькі князь Дамінік Радзівіл за свій кошт виставіСћ трохтисячни Сћланскі полк, Які Сћжо 16 червеня дерло урачиста СћступіСћ у Вільню. p align="justify"> Білорусь стала аренай ваенних дзеянняСћ.1-я і 2-я расійскія арміі, размешчаньга "паасобку (адпаведна каля Вільні и ВаСћкависка), адступалі пекло заходніх граніц з Мета злучення. У червені-ліпені адбиліся жорсткія баі пад Кобрин, Мірам, СалтанаСћкай, АстроСћна, Полацкам и Сћ інших месцев. Расійскія арміі змаглі аб'яднацца толькі пад Смаленскам, адкуль пасли генеральної битви 4-5 жніуня працягвалі адступаць, зберагаючи асноСћния сіли. p align="justify"> Амаль уся Білорусь, апрача паСћдневих паветаСћ, кантралявалася французскім ваенним камандаваннем. Напалеон тут знайшоСћ няма прихільнікаСћ сярод тиж шляхціцаСћ, якія шчира паверилі Сћ яго абяцанні адрадзіць минулу дзяржаСћнасць и таму сустракалі французскія войскі як визваліцеляСћ пекло расійскіх захопнікаСћ. [1]
ліпеня 1812 у Вільні була створана Годинна камісія Сћрада Вялікага Княства ЛітоСћскага на чале з мясцовим памешчикам Станіславам Солтані, дзейнасць якой паширалася на Віленскую, Гродзенской, Мінскую губерні и Беластоцкую вобласць. Для Віцебскай и МагілеСћскай губерняСћ було визначана асобяае прафранцузскае праСћленне. p align="justify"> Ад гзтих мариянетачних урадаСћ патрабавалася Перш за Сћсе забяспечваць усім неабходни и Надав папаСћняць рекрутамі Вялікую армію , што расчароСћвала шляхту адносна Напалеон. Частка яе працягвала араентавацца на Олександра I.
