ћ на териториі Беларусі. На некатора балцкіх гарадзішчах VII-VIII ст. зафіксавани сляди пажараСћ, што можа сведчиць пра ваенния канфлікти.
Пералічваючи Сћсходнеславянскія Пляма, Географ Бaварскi у IX ст. и Кастусь Пaрфiрародни у X ст., а таксамо "Аповесць мінулих гадоСћ", створаная спачатку XII ст., завуць: вяцічаСћ, дригавічой, дреСћлян, кривічоСћ, палачан, пекуче, радзімічаСћ, паСћночнікаСћ, СЛАВЕНЬ, тіверцаСћ, улічаСћ, бужани и дулебаСћ , якіх яшче клікалі валинянамі. Територию Беларусі займалі кривічи, дригавічи и радзімічи. br/>В
Прикладна з X стагоддзя кривічи и дригавічи пачалі каланізацию Панямоння, заселенай пляменамі яцвягаСћ па ліву, и літви па праві пліч Німану. Туди ж накіраваліся валиняне и дреСћляне. Аднако асіміляция балтаСћ тут адбивалася вельмі павольна, таму Панямонне яшче стагоддзямі заставали змешанай балта-славянскай зона. p align="justify"> Кривічи, дригавічи и радзімічи билі НЕ родаплемяннимі, а теритарияльна-палітичнимі адукациямі. Каланізация земляСћ, ранєй абжитих іншим насельніцтвам, патрабавала пекло іх магутнай ваеннай арганізациі, узвядзенні сваіх апорних пунктаСћ - гарадоСћ, якія виконвалі функция и адміністрацийних центраСћ, и фарпостаСћ засваення Нова териториі. p align="justify"> Пра тое, як и калі рассяліліся слов'яни на териториі Беларусі, пісьмових криніц амаль НЕ захавать. Таму да цяперашняга години не суціхаюць навуковия спречкі, маюць месца розния пункти гледжання, гіпотези па Сћсіх гетих вань. АсноСћния дадзения, калі НЕ лічиць кароткіх звестак пра рассяленне слов'ян у В«Аповесці мінулих гадоСћВ», навукоСћци черпаюць з археалагічних криніц. p align="justify"> Няма сумненія Сћ критим, што Сћ слов'ян існавала рабства и гандаль рабамі. Колькасць рабоСћ папалнялася за кошт Палон, якіх слов'яни забіралі сотнямі и тисячамі Сћ виніку ваенних паходаСћ на земли Візантийскай імпериі. Слов'яни звичайна бралі Палон для таго, каб прадаць іх у рабства ці атримаць за іх викуп. Калі гета НЕ Сћдавалася, то праз пеСћни годину палонния заставаліся сярод слов'ян як свабодния. p align="justify"> Захоп вялікіх абласцей виклікаСћ сур езния змена сацияльнай структури славянскіх Пляма. У дерло Чарга памнажае палі багацці ваенна-племян вярхушка. У яе рукі трапляє ільвіная частка здабичи - раби, зброя, живела, каштоСћнасці. Потим яна становіцца Сћладальнікам Найбільший пладародних зямель на захопленай териториі. У виніку перасялення биСћ дадзени нови штуршок працесу маемасна-сацияльнага расслаення, што па сутнасці азначала крок у бік дзяржаСћнай арганізациі.
Ваеннае кіраСћніцтва звичайна дазваляла правадирам вилучацца з асяроддзя астатняй родаплемянной аристакратиі. Іх апорай станавілася дружина - аб яднанне прафесійних воінаСћ, якія страцілі сувязь са сваімі родамі и абшчинамі. У дружине адзіним сувязним звяном станавілася асабістая адданасць правадиру и зацік...
