тан усеагульнага духоСћнага Сћздиму, зростанню нациянальнай самасвядомасці народу, перадаць пачуцце и думкі свойого годині, акресліць шляхі станаСћлення новаго грамадскага ідеалу. Перавага духоСћнасці, суб'ектиСћнасці, Свабода аСћтарскай думкі и пачуцця - характерния асаблівасці паезіі. p align="justify"> Завдання прози больш В«прадметнаяВ», В«зямнаяВ», бо галоСћним аб'ектам Мастацкай творчасці тут биСћ Чалавек, звязана з умовамі свойого існавання, уцягнути Сћ супяречнасці грамадскага жицця, абцяжарани сацияльнимі знбсінамі, традициямі, звичаямі, павер'ямі, забабонамі и р. д. Гета накладвала асабліви адбітак на фарміраванне прози, якаючи вимушана була виконваць розния функциі, змяшчаць у сабе саму розбрату В«інфармациюВ». Ацсюль - інтенсіСћнае развіцце НЕ толькі мастацкіх, альо и дакументальних жанраСћ, Широкий публікация на старонках периядичних виданняСћ вестак гістаричнага, етнаграфічнага, еканамічнага характар, паведамленняСћ аб палітичнай барацьбе Сћ Расіі и Сћ Беларусі, аб важливих падзеях у краіне и Сћ Свеце. p align="justify"> Усе гета абумовіла НЕ толькі шириню и шматстайнасць літаратурних кірункаСћ, альо и з'яСћленне змешаних жанравих форм, што Сћ значнай Ступені Сћскладняе жанравае размежаванне паміж ІМІ.
Так, репартаж з месцаСћ Падзу, гістарични нарис ці вуснае падання (В«Вибари старшиніВ» Тамаша Булави, В«КвітанциіВ» ЛастаСћкі знад Пцічи, В«У СібірВ» В. Міхайловіча, В«ПрилукіВ» К. Кагайца) виступаюць годинах І як живое апавяданне, а літаратурни партрет, апісанне типаСћ білоруських сялян (В«Кулиави Дзядзько РаманВ», В«ТаклюсясухотніцаВ» Кандратьев Лейкі, В«АхвяраВ» I. Дабринца, В«Мірави жаніхВ» АляхновічаЧеркаса и інш.) - як біяграфічная аповесць, жиццяпіс аб Лепша синах и дочках білоруського народу.
Вялікая колькасць змешчаних форм, стилявая мнагастайнасць, шириня дияпазону творчай ініциятиви пісьменнікаСћ, калі яни виступаюць адначасова І як празаікі и Пает, белетристирепарцери, аСћтари дакументальних нарисаСћ и апавяданняСћ, - характерния асаблівасці білоруський прози пачатку XX ст., якаючи сведчиць аб інтенсіСћнасці працесу яе станаСћлення и развіцця.
побачим з класікамі білоруський літаратури и вядомимі пісьменнікамі таго годині (Цеткай, Я. Коласа, М. Багдановічам, К. Каганця, У. Галубком, Ц. Гартного, А. Гурлев, К. Буйлов, 3 . Бядуля, Ядвігіним Ш., М. Гарецкім) тут Широкий Сћключиліся Сћ літаратурни працес малавядомия и невядомия аСћгари, якія, як правіла, друкаваліся пад псеСћданімамі.
Агульни працес руху білоруський прози пачатку XX ст. виглядае як некалькі праблемнатематичних и метадалагічних плиняСћ або напрамкаСћ развіцця.
дерло напрамак звязана з Мастацкай апрацоСћкай вуснапаетичнай творчасці, са зваротам да фальклорнай традициі білоруський літаратури. Гета ніби пачатак уласна літаратурнага працесу, руху самих різни мастацкіх форм у адрозненне пекло публіцистикі и вестак інфа...
