оладзі. Урешце, 26 верасня 1924р. ен дазволіСћ айцам іезуітам заснаваць у Альберціне пад Слонімам усходнюю міссію з навіциятам, а некалькі месяцаСћ пазней вярнуСћ айцам базилянам касцел у Гараканах на Палессі [20,74]. Акрам гетага, Ю.Матулевіч далучиСћ да уніяцкай ПРАЦІ праваслаСћния духавенстви. Сіптатия Ю. Матулевіча да беларусізациі душапастирскай ПРАЦІ виклікала злосния нападкі польскіх шавіністичних колаСћ. У лютим 1924р. міністерства веравизнанняСћ и публічнай асвета запатрабавала: "Спиніць депаланізацию, якую на Віленшчине и Навагрудчине праводзіць біскуп Матулевіч" [1,9]. Такім чинам, канцепция Матулевіча - беларусізация Сћсходнягя абраду - була адхілена, а сам ен увесну 1925р. биСћ Знято з Пасадена. Гета азначала, што и другі вариянт магчимага развіцця неауніі биСћ адхілени. p align="justify"> Неаунія на білоруських землях Польшчи стала развівацца па трецім вариянце. АСћтарам яго биСћ вядоми франузкі езуіт а. Мішель д'Ербіньі. Яго план биСћ приняти польскімі уладамі, бо НЕ пагражаСћ узнікненнем широкага нациянальнага руху, и НЕ сприяСћ паСћставанню вялікай білоруський уніяцкай царкви. Неаунія на польскіх КРЕС, паводле д'Ербіньі, була толькі плацдармом для пазнейшага пераносу ПРАЦІ Сћ Расію. Для яе биСћ заснавани специяльни візантийска - славянскі абрад, Які з'яСћляСћся звичайнай копіяй расійскага сінадальнага абраду. Пачиналася Сћсе Сћ адпаведнасі з викладзенай вишей канцепцияй. Альо Сћжо пад канец 20-х рр.. практика и речаіснасць разишліся. Як сведчуць архіСћния дакуменети Віленскай ваяводнай управи, у канц 20-х рр.. ва унійним руху Сћ Беларусі пачинае Сћживацца беларуская мова, и робіцца гета пад націскам білоруських святароСћ з асяроддзя альбертинскіх езуітаСћ и біскупа Лазінскага [1,10]. Праворуч Сконч критим, што на пачатку 30-х гадоСћ д'Ербіньі адхілілі пекло кіравання усходнім абрадам, а Сћ 1937р. Ватикан видаСћ специяльную інструкцию, якаючи абавязала грека - каталіцкі клір викаристоСћваць у душапастирскай ПРАЦІ рідну мову мясцовага насельніцтва. p align="justify"> адной з дерло уніяцкая парафія Сћзнікла Сћ в. Гола Слонімскага Павєтьє, якаючи стала центрам беларуснасці Сћ краі [16,13]. Яе арганізатарам биСћ айцец ВацлаСћ Аношко. Пра яго, шчирага білоруського патриета и Сћніяцкага святара, ми відати не шмат. Дакладна вядома, што В.Аношка нарадзіСћся Сћ 1899р., Па некатора звестках, у ваколіцах Магілева. Беларус. СкончиСћ Пінскую духоСћную рима - каталіцкую семінарию. Святарскае свяченне атримаСћ у лацінскім абрадзе Сћ 1924р., Альо Сћжо Сћ 1926р. яму було дазволена служиць у слов'ян - візантийскім абрадзе. У критим жа 1926р. В.Аношка биСћ призначани парах уніяцай парафіі Сћ Альпені [12,4]. Пад яго кіраСћціцтвам була пабудована капліца, дзе пропаведзі гучалі на білоруський мове. Таксамо биСћ пабудовани и клуб, дзе збіралася моладзь. Тут ставіліся п'єсою білоруських пясьменнікаСћ, працаваСћ духави аркестр (В.Аношка придбаСћ 16 духавих інструментаСћ). У школі заняткі па вивуче...
