нню Закону Божага таксамо праводзіліся на білоруський мове. Па рекамендациі В.Аношкі больш 10 вучняСћ паступілі на вучобу Сћ духоСћния семінариі. Святар аказваСћ паслугі бясплатна. Яго льно воблік, прихільнасць да білоруський мови виклікалі павагу з боці мясцових жихароСћ різни веравизнанняСћ. Наприклад, на арганізаваним Свяце Успення Божан Маці 28 жніСћня 1932р. у Альпені сабраліся НЕ толькі уніяти, альо и праваслаСћния, іСћдзеі, каталікі.
Беларускаму святару В.Аношке присвяціСћ палю кнігу "Унія на Палесі: Варшаваная діскусія уніята, праваслаСћнага манахи и римска-каталіцкага ксянза." ксьондз Язеп Германовіч, вядоми пад псеСћданімам Вінцук Адважни. У кнізе есць наступния радкі:
На Палесьсі сьвятим, у куточкі глухім
Дзе Балота, лугі, ляси, пушчи,
Ля Давідгарадка ляжиць значна така,
Людзі там у грамадзе, у адной гушчи.
Над Гаринем ракой, там у весци Сћ тієї,
Што Альпенем адвеку завецца,
Важливі впорався пайшлі Сћ наша роднаВ зямлі
Яшче важливо, чим можа здаецца.
***
УзяСћ свяшченьнік розмах усяму пеклу на страх,
едзе скоранька, сьпешна, ахвоча,
А на простим вазі важливі пляни в'язі
Бо людзям прихіліць неба хочай
БиСћ ен кожнаму радий, бо ен рідні наш брат;
КроСћ з криві, косарі з касьцей наша рідна.
Так пришоСћся да нас - брат да брата Якраз -
І стварилась сямейка народна [22,2].
Руплівая Працюю В. Аношкі на ніве беларусізациі релігійнага жицця виклікала незадавальненне з боці мясцових уладаСћ и праваслаСћних святароСћ. Адзін з апошніх у дакладной запісци паведамляСћ, што "гутаркі подлага падбухтаршчика - уніята демаралізуюць народ и вельмі падриваюць Давер да нас" [5,95]. У виніку, у 1935р. В.Аношка биСћ пераведзени Сћ Делятичи на Навагрудчине. Альо, традициі, закладзенния В.Аношкай, билі прадоСћжани П.Татариновічам, Які з 1932р. да пачатку інший сусветнай Вайни праводзіСћ набаженстви на Століншчине: у Альпені, Гарадні, Мерлінскіх Хутарі [15,208].
Важливу ролю Сћ адрадженні уніяцкага жицця адиграла адкрицце 10 жніСћня 1923р. кляштара айцоСћ МариянаСћ у Друі. Ен биСћ дерло у гісториі беларускім каталіцкім кляштарам - беларускім НЕ толькі Сћ геаграфічним Сенсит, альо и па палею ідейнай накіраванасці. Дерло адміністратарам биСћ призначав ксьондз А.Цікота. У сяр. 1923р. а. Цікота приехаСћ у Друю и пераняСћ пекло мясцовага парах а. Антона Зянкевіча, парафію, касцел и яго зямельную маемасць [20,53]. З гетага годині Друйскі кляштар паступова развіваСћся и павялічваСћся: у 1924р. прибилі сюди а. Язеп Германовіч и Казімір Смуль...
