і и Переславль (паСћночни). p align="justify"> Так сяредзіни XII ст. Уладзіміра-Суздальська Русь абдимала велізарния прастори усходнеславянскіх, угра-фінскіх, балцкіх земляСћ. Яе валодання распасціраліся пекло тайгових лясоСћ ПоСћначи, нізоСћяСћ ПаСћночнай Дзвіни, Сћзбярежжа Белага мору да межаСћ з палавецкай СТЕП на поСћдні, пекло вярхоСћяСћ Волгі на Сћсходзе да смаленскіх и наСћгародскіх зямель на захадзе и паСћночним захадзе. p align="justify"> РЋзвишацца Уладзіміра-Суздальська Русь, якаючи тади називаю РастоСћскі, а пазней Растове-Суздальскім княствам, па Назв галоСћних гарадоСћ гетих месцаСћ - Растова и Суздаля, стала плиг Уладзіміра Манамаха. Сюди ен патрапіСћ на княжанне ва Сћзросце 12 гадоСћ, паслани сваім Бацька, Усеваладам Яраславічам. З тих часоСћ Растове-Суздальська зямля тривала Сћвайшла Сћ склад "Отчин" Манамаха и Мономаховичів. У пару цяжкіх випрабаванняСћ, у пару горкіх параженняСћ дзеці и Сћнукі Манамаха ведалі, што тут яни заСћседи знойдуць дапамогу, падтримку. Тут яни змогуць набраць нових СІЛ для жорсткіх палітичних сутичак са сваімі супернікамі. p align="justify"> сюди Сћ свою годину Уладзімір Манами паслаСћ на княжанне дновага з сваіх малодшие синоСћ - Юрий Уладзіміравіча, потим, заключиСћши мір з полаСћцамі, жаніСћ яго на дачкі саюзнай палавецкага хана. Та пари да годині Юри, як малодшие, заставаСћся Сћ цені інших сваіх братоСћ. p align="justify"> Альо па заходи мужания, па заходи таго, як сиходзілі з жицця старейшия Князі, голас Растове-суздальскага князя гучаСћ на Русі Сћсе гучно и яго претензіі на першинство Сћ агульнарускіх справах для станавіліся Сћсе грунтоСћни. І справа була толькі Сћ яго несуцішнай СМАЗ Сћлади, імкненні да першинства, що не толькі Сћ яго палітици захопу чужих зямель, за што ен и атримаСћ мянушку ДаСћгарукага, альо и Сћ еканамічним, культурним адасабленні велізарнага краю, Які Сћсе больш імкнуСћся жиць па палею Волі .
У сяредзіне XII ст. намаганнямі Сћ асноСћним Юрия ДаСћгарукага Растове-Суздальскае княства з далекай Сћскраіни, якаючи Перш за пакорліва пасилала палі дружини на падмогу кіеСћскаму князю, ператварилася Сћ широкае незалежнае княства, якое праводзіла актиСћную палітику Сћнутри рускіх зямель, паширае палі знешнія межи.
Юрий Далгарукі нястомна ваяваСћ з волжскія булгари, якаючи Сћ годину пагаршення адносін спрабавала блакаваць рускую гандаль на Волжскім шляху, перакривала дарогу на Каспійскі Усход. ВеСћ ен проціборства з НоСћгарадам за СћплиСћ на сумежния и памежния земли. Ужо тади, у XII ст., Зарадзілася суперніцтва ПаСћночна-Усходняй Русі и НоСћгарада, якое пазней вилілася Сћ вострое барацьбу НаСћгародскай аристакратичнай Республікі з узнімальнай Масква. На працягу доСћгіх гадоСћ Юрий Далгарукі Сћпарта змагаСћся таксамо за авалоданне кіеСћскім сталом. У канц 50-я рр.. XII ст. Юрий Далгарукі авалодаСћ кіеСћскім сталом, альо неСћзабаве памер у Кіеве Сћ 1157
У 1157 на Пасад у Растове-Суздальскім княств...
