асельніцтва няспинна змяншаСћся. З 1863 да 1897 сельскае насельніцтва павялічилася на 94,3%, тади як Плошча надзельнага землеСћладання застали амаль ранейшая. 3 приростам насельніцтва, такім чинам, адбивалася драбленне зямельних надзелаСћ сялян. Калі Сћ 1877 на ревізскую душу Сћ пяці губерній припадала Сћ сяреднім 4,4 дзесяціни, то до 1891р - толькі каля 3 дзесяцін. p align="justify"> У тієї пані годину зростання таварно-грашових адносін, развіцце капіталізму абумовілі зростання маемаснай и класавай няроСћнасці Сћ асяроддзі сялян. У весци адбивалася класавая диференцияция: з аднаго боці, колькасна павялічвалася сільська буржуазія, з другог - клас сельскіх пралетарияСћ и паСћпралетарияСћ. p align="justify"> На частку гаспадарак, якія мелі больш як 20 дзесяцін зямлі на двір, припадала 8% сялянскіх гаспадарак, альо Сћ іх було Сћжо сканцентравана каля 15% зямлі. Значная часта прадстаСћнікоСћ гета праслойкі Сћсе больш багацела, експлуатуючи беднату и наживаючися за яе кошт. p align="justify"> Развіцце капіталізму Сћ сельскай гаспадарци, виклікаючи разлаженне сялянства, непазбежна приводзіла да Сћзнікнення нових типаСћ, нових Сацияльна груп сельскага насельніцтва; ж аднаго боці, сельскага пралетарияту, з другог-сельскай буржуазіі, кулацтва. p align="justify"> Працес развіцця капіталізму Сћ весци тармазіСћся шматлікімі перажиткамі пригонніцтва. Так іх треба аднесці сервітути, абшчину, адработкі, цераспалосіцу, шматлікія подаці и павіннасці, якія мелі саслоСћни характар, розния абмежаванні Сћ галіне землеСћладання, малазямелле, забітасць и НЕ пісьменнасць насельніцтва, яго юридичнае и палітичнае бяспраСће. Перапляценне Сћ сельскай гаспадарци рештак пригонніцтва з капіталізмам стварала варварскія форми експлуатациі працоСћнага сялянства, надзвичай пагаршала яго становішча. br/>
Прававое становішча сялян
пасли аграрних реформ 60-х гадоСћ XIX ст. ва Сћмовах захавання буйних перажиткаСћ пригонніцтва Сћ Сацияльна-еканамічним и палітичним ладзе Расіі на сялян працягвалі распаСћсюджвацца асобия саслоСћния закони, грамадзянскія праві іх билі Моцний абмежавания. Сяляне Сћ адрозненне пекло привілеяваних саслоСћяСћ (дваранства, духавенства, гільдзейскае купецтва) заставаліся няпоСћнапраСћним, падатним саслоСћем. Як паказана ніжей, яни, у приватнасці, абавязани билі плаціць шераг паСћфеадальних падаткаСћ (викупния плацяжи, падушни и аброчни падатак и інш.), Адбиваць разнастайния натуральния павіннасці, несці рекрутчину (та 1874 р.). p align="justify"> Кожнага селяніна Сћ абавязковим парадку припісвалі да сельскай ці валасной Грамада. Плиг Сћтваренні іх улічвалі Сћ дерло Чарга інтареси памешчикаСћ и казни: у склад сельскай Грамада Сћваходзілі сяляне, што Сћ мінулим належалі да аднаго маентка, надзеления зямля паводле агульнага викупнога або люстрацийнага акту. Сялян примацоСћвалі да надзела, вихад іх з сельскай Грамада биСћ надзвичай цяжкі. p align="justify"> У пареформенни перияд билі абмежавани и інш...
