Расійскай імпериі билі праведзени буржуазния реформи, якія закраналі різни бакі жицця народаў дзяржави.
80-90-я гади увайшлi ў гiсторию Расii як перияд контрреформаў.
шляхта буржуазна реформа канфесійная
1. Адміністрацийнае кіраванне на Беларусі у складзе Расійскай імпериі
Па виніках падзелаў Речи Паспалітай територия сучаснай Беларусі ўвайшла ў склад Расійскай імпериі. Пасли першага падзелу Речи Пспалітай у 1772 да Расійскай імпериі билі длучани паўночна-ўсходнія землі Беларусі, што раней уваходзілі ў склад Полацкага, Віцебскага и Мсціслаўскага ваяводстваў. Нова територия ўвайшла ў склад Пскоўскай (Пскоўская, Велікалуцкая, Дзвінская, Полацкая правінциі) i Магілеўскай (Магілеўская, Аршанская, Рагачоўская, Віцебская правінциі) губерняў, якія билі аб'яднани ў генерал-губернатарства. Губернскімі гарадамі Сталі Магілеў и Апочка. Альо Апочка биў невялікім горадо, таму губернскае праўленне неўзабаве перанеслі ў Полацк.
У 1775 <# «justify"> .1 Розбір шляхти
Розбір шляхти - комплекс мераприемстваў, праведзених уладамі Расейскай імпериі па верифікациі и скараченні шляхецкага стану билога Вялікага Княства Літоўскага.
Ключавим момантам у праблемним полі Вишейшая ўлада и привілеяванае саслоўе на білоруських землях (што справядліва таксамо для Літви и Правабярежнай Украіни) зяўляюцца адносіни царизму да дробнай шляхти, якая Складанний тут пераважную большасць згаданага стану (на канец XVIII ст. каля 95%) . Апошняе тичицца адлюстравання як праблєми" розбору шляхти, так и ў целим праблєми палітикі Расійскай дзяржави ў дачиненні да ўсяго дваранскага саслоўя ў названі перияд.
Разам з критим Беларускія даследчикі признаюць, што гетая палітика була адназначнай и просталінейнай. Принята вилучаць два асноўния етапи ў" розбори шляхти: так и пасла 1830-1831 р. Причим сам термін" розбір сустракаецца ў большасці випадкаў у дачиненні да другог етапу правядзення мераприемстваў, накіраваних на праверку правоў шляхти на приналежнасць да вишейшага саслоўя. У дакументах жа висловив" розбір шляхти викаристоўваецца ўжо з канца XVIII ст.
Адзіним абмежаваннем у гети перияд було пазбаўленне права прапінациі (Свабода вінакурення) для ваколічнай шляхти.
Укази пекло 13 красавіка 1793 р., 3 траўня и 14 Сніжне 1795 р., 9 красавіка 1800 пацвярджалі, што ўсе палаженні" Дараванай дваранству грамат (1785) пра розния пологи дваранскага саслоўя, а таксамо пра спосабами яго набицця и яго доводив распаўсюджваюцца ў роўнай Ступені и на заходнія губерні.
Разам з критим ужо на Дані відсутні етапі ўлади пачалі рабіць крокі па" ўпарадкаванні саслоўя на месцев. Так, яшче згодна з дакладной запіскай першага для білоруських земляў генерал-губернатара З. Г. Чарнишова пекло 13 верасня 1772 шляхта ўсходняй Беларусі павінна була падаць у губернскія канциляриі спіси и дакументи, якія пацвярджалі б дваранства. Такім чинам, Беларускі шляхціч признаваўся расійскім дваранінам плиг наяўнасці дакумента, Які пацвярджаў шляхецтва. Іншимі словамі, без санкциі расійскіх залагодить Ніхто НЕ меў права лічиць сябе дваранінам.
У адним з пунктаў указу пекло 3 траўня 1795 було патрабаванне аб Прад яўленні доказаў дваранам," які тимчасово мають володіння по дачу, закладах і орендах, рівномірно як і всім за договорами на землях поміщ...
