Адукация пачинае ажиццяўляцца на нових принципах: сувязі яе з Сацияльна-еканамічнимі и палітичнимі пераўтвареннямі; праві ўсіх народаў на Адукация на роднай мове; принципе пераемнасці ўсіх звенняў сістеми адукациі; ліквідациі непісьменнасці и малапісьменнасці; бясплатнасці адукациі.
Адразу билі ліквідавани саслоўния, релігійния и нациянальния привілеі, а таксамо даревалюцийния органи адукациі. У пачатку 1918 ліквідавана Віленская навучальная акруга, забаронена викладанне релігіі и релігійних абрадаў, уведзени нови правапіс.
1921 замести 9-гадовай, галоўним типам масавай школи, уводзілася сямігадовая. Пасли сямігодкі навучанне працягвалася ў 3-4-Гадових технікумах, а потим у трохгадових ВНУ.
Больш Бурнаєв развіцце сістеми адукациі пача пасли заканчення ў 1920 ваенних дзеянняў и ў перияд правядзення палітикі беларусізациі. Разам з развіццем сістеми адукациі ішоў працес и ліквідациі непісьменнасці. Так 1921 усяго 503 тис.чалавек (39% ад агульнай колькасці насельніцтва таго годині) навучиліся грамаце. Для яе далейшай ліквідациі ў 1924 биў приняти 10-Гадові план. Адначасова з ліквідацияй непісьменнасці ствараліся школи для малапісьменних.
Складвалася сістема сяредняй специяльнай и вишейшай адукациі. Специялістаў Народнай гаспадаркі з 1919 пачаў рихтаваць адноўлени гари-Горацкі земляробчи інститут, з 1921 р. - БДУ. У ім спачатку було два факультети - грамадскіх навука и медицинскі, а ў 1922 биў заснавани педагагічни факультет з чатирма аддзяленнямі - Сацияльна-гістаричним, літаратурна-лінгвістичним, фізіка-математичним и природазнаўчим. На базі педагагічнага факультета БДУ ў 1931 адчинени Вишейш педагагічни інститут; медицинскага - Мінскі медицинскі інститут.
Спалученне намаганняў сістеми адукациі и шматлікіх грамадскіх арганізаций типу" Далоў непісьменнасць дазволіла да канца 30-х гадоў непісьменнасць у асноўним ліквідаваць. Колькасць пісьменних узрасла з 53,1% у 1927 - так 78,9% у 1939 Годзе.
Сітка навучальних устаноў паступова паширалася. Аднако у яе сістеме було шмат недахопаў. Була дреннай материяльная база, адсутнічала адзіная сістема аценкі ведаў, у ВНУ и технікумах Широкий ўживаўся бригадни Метад падрихтоўкі. У адпаведнасці з ім адмяняўся персанальни ўлік паспяховасці, дипломния роботи студентаў. Аценку атримлівала ўся група, бригада. Негатиўни ўплиў меў и г.зв. класави принцип набору студентаў, калі плиг заліченні на вучобу перавага аддавалася робітників, сялянам и іх дзецям. Студентаў виключалі за непралетарскае паходжанне, па палітичних мативах. Для падрихтоўкі робітників, сялян и іх дзяцей да вучоби ў ВНУ ствараліся рабфакі, якіх у 1925 дзейнічала Чатир.
У 1934 у краіне праведзена ўніфікация сістеми адукациі. Стваралася Пачатковая (І-ІV класи), няпоўная сяредняя (І-V П класи) i сяредняя (І-Х класи) школа. Уводзілася пяць ступеняў аценкі паспяховасці ў школа І ВНУ. Для студентаў уводзіліся стипендиі, для викладчикаў - стаўкі. Усе гета сприяла паляпшенню сістеми адукаци и яе далейшаму развіццю.
Разам з гетим у дзейнасці шкіл існавала таксамо шмат праблем. Многія школи мелі дренную паспяховасць, шмат вучняў заставаліся на другі рік. На виніках навучання сказвалася дренная материяльная база шкіл. Шмат з іх працавалі ў непристасаваних памяшканнях, у вки змена. Чи не Грабала падручнікаў, сказвалася н...
