Надав лічицца, што спалученні кшталту фіялетави апельсін немагчимия праз сенсавую неспалучальнасць кампанентаў, аднако стваренне и пазнаванне несумяшчальнасці адбиваецца толькі дзякуючи дзеянню асноўних кагнітиўних здольнасцяў Чалавек, такіх як зрок, подумки и ўсприманне. Толькі ў виніку функциянавання кагнітиўних здольнасцяў Чалавек, атриманих на падставе ведаў, досвед кожнага індивіда знаходзіць адлюстраванне ў мове, и ў виніку могуць Биць створания такія, здавай б, несумяшчальния словазлученні, якія називацюцца аксюмаронамі [34, 83].
Па меркаванні E. А. Земскай, наш годину можна назваць стагоддзем аказіяналізмаў. Чалавек гуляє са словами, спаборнічае ў гетих гульня з астатнімі, імкнучися перамагчи ў дасціпнасці и аригінальнасці [7, 17].
Н. А. Кобрин звяртае ўвагу на тое, што гетия и іншия факти неадназначнай адпаведнасці ментальнага и вербальнага - з яўленне нестандартних спалученняў, змена аб йому значення словаў и інш.- Упливаюць на кампазіцийния норми и ў виніку ўпливаюць на сістему мови ў целим [13, 88].
У стиліст?? Льним плані свядомае парушенне спалучальнасних абмежаванняў няредка з яўляецца ефектиўним сродкам Мастацкай виразнасці, нечаканае спалученне можа з яўляцца Надав паказчикам аригінальнага аўтарскага Стила.
Такім чинам, спалученні, пабудавания па маделі приметнік + назоўнік, на працягу ўсей гісториі развіцця мови з яўляліся добрим ілюстратиўним материялам, Які адлюстроўвае асноўним актиўния працеси різни моўних епох, и сення працягваюць Биць актуальним маркерам сучаснай моўнай и сациякультурнай сітуациі. Так, з яўленне нових камбінаций и сиход у пасіў шматлікіх спалученняў з яўляецца сведчаннем змен у сенняшнім грамадстве; частотнасць аказіянальних спалученняў, пабудаваних згодна законаў аксюмарана, уяўляе, на наш погляд, агульную тенденцию сучаснай моўнай асобі да супяречнасці и імкнення да самавираження [34, 84].
Лексічная спалучальнасць застаецца Моцним інструментам узбагачення слоўнікавага запасу. Прааналізавания Н. У. Юдзінай комплексния адзінкі, пабудавания па маделі приметнік + назоўнік, дастаткова виразна ілюструюць існаванне дзвюх асноўних тенденций - демакратизациі и інтелектуалізациі: з аднаго боці, назіраецца відавочнае, метазгоднае и неметазгоднае парушенне звикл узораў спалучальнасці слоў, з іншага, Ярка прикметай годині з яўляецца ўскладненне моўних структур, якія стаяць за моўнимі знакамі, - плиг ўяўнай прастаце моўния адзінкі вельмі складания для розуміння и інтерпретациі [34, 86].
З яўленне нових камбінаций, пабудаваних хаця и па визначаних законах, альо часта самим нечаканим чинам, заўжди Будз з яўляцца стимулам для далейших даследаванняў у галіне сінтагматикі моўних адзінак, так и для апісання нових з яў и актиўних працесаў , уласцівих мове ХХІ стагоддзя [34, 87].
Такім чинам, інтелектуалізация текстаў сучаснай преси на сінтаксічним узроўні вияўляецца ў викаристанні складаназлучаних и скаладаназалежних сказаў, якія дазваляюць адлюстраваць узаемасувязь працесаў, што адбиваюцца ў грамадстве. Таксамо інтелектуалізация ахапіла сферу ўтварення словазлученняў - як узуальних, так и аказіянальних.
Глава 4. Жанрава-стилевия прикмети інтелектуалізациі текстаў сучаснай преси
змена ў суадносінах аналітичних и інфармацийних жанраў сучаснай преси Яскрава сведчаць пра...
