ікаСћ па суднових справах. Так кампетенциі судовай адміністрациі належалі Справитися па спречках аб сапраСћднасці шлюбу, злачинствах супраць шлюбу, скасаванні шлюбу и Г.Д.
Усе праворуч, звязания з маемаснимі дачиненнямі, якія винікалі з Шлюбна-сямейних стасункаСћ, перадаваліся на розгледиш свецкіх судоСћ у залежнасці ад стану бакоСћ: гродскім судам - ​​впорався Сћсіх станаСћ, земскім судам - шляхти, магістрацкім судам - ​​месцічаСћ гарадоСћ на магдебургскім праві, а таксамо падкаморскаму, камісарскаму су-дам и ГалоСћнаму ЛітоСћскаму Трибуналу. Статут 1588 зацвердзіСћ гети принцип падзелу юрисдикциі. Адпаведна Статуту 1588 насельніцтва, якое належала да земляСћ царкви, па Сћсіх впораємося, у критим ліку цивільних и кримінальних, падлягала царкоСћнаму суду. Свецкія праворуч, якія датичилі свецкіх асобаСћ або нерухомай маемасці, духоСћни суд разглядаСћ паводле свецкага права [147].
критим годинах на практици духоСћния асобі часта присутнічалі Сћ свецкіх судах, калі закраналіся інтареси царкви або приналежних да яе людзей, а таксамо на запрашенне свецкіх суддзяСћ у Складання праворуч, бо сярод духоСћних асобаСћ билі добра адукавания юристи (кананісти). Альо присутнасць духоСћних асобаСћ НЕ задавальняла шляхту, якаючи на Соймах патрабавала пекло вялікага князя, "аби духоСћния Сћ судах земскіх и свецкіх НЕ сядзелі" [148]. ДзяржаСћная Сћлада виступала арбітрам паміж свецкімі и духоСћнимі феадаламі и строга трималася принятих законаСћ аб юрисдикциі царкви. Вялікі князь пацвярджаСћ, што "духоСћния па речах свецкіх НЕ маюць вас права духоСћнага пазиваці "[149].
Пра тое, што духоСћни суд судзіСћ за впорався свецкія па свецкім праві, сведчиць, наприклад, Статуту Віленскага сойму 1551 р., згодна з якой падуладния царкоСћних феадалаСћ у Гарад на магдебургскім праві па кримінальних справах для павінни билі судзіцца судом царкоСћ-ним, альо паводле права місця [150].
У тієї пані годину Надав па справах для аб скасаванні шлюбу Вишейш аСћтаритет належаСћ гаспадарскай уладзе. Гета пацвярджае практика, у приватнасці зварот да гаспадара са скаргай аб непраСћдзівим скасаванні шлюбу архіепіскапам полацкім, віцебскім и амсціслаСћскім Сімяонам. Гаспадар як найвишейши суддзя Сћ сваім афіцийним лісце за 9 сніжно 1545 даручиСћ мітрапаліту кіеСћскаму Макарию пераглядзець Справу пра скасаванне шлюбу [151].
Такім чинам, царкоСћная юрисдикция зацвярджалася свецкім за-канадаСћствам и ахоСћвалася найвишейшай дзяржаСћнай уладай, якая заставали апошняй судовай інстанцияй для Сћсіх людзей паспалітих па Сћсіх справах.
ЗАКЛЮЧЕННЕ.
На развіцце інститутаСћ Шлюбна-сямейнага права Сћ Беларусі Сћ XVI ст. зрабілі СћплиСћ як нутрания заканамернасці евалюциі сістеми права, так и Нови ідеалагічния, еканамічния, палітичния з'яву, што апісания як феномен епохі Ренесансу.
Перияд фармавання юриспруденциі Сћ Беларусі визначаецца гу-маністичним кірункам, у якім захоСћваецца схаластични Метад и фарміруецца нови - сістематични. ПеСћния моманти сінтезу названих метадаСћ адлюстраваліся на сістеме СтатутаСћ Вялікага Княства ЛітоСћскага, нягледзячи на тое што многія даследнікі характаризуюць яе як римскую. Криніцамі права гетага перияду билі дактрина, принципи, закон, Звичай. Прияритет дактринальних криніцаСћ у дадзени перияд змяняСћся прияритетам заканадаСћчих, з чим и билі звязана актиСћния кадифікацийния працеси.
Асновай новаго стаСћлення да Сацияльна и теалагічних праблем шлюбу стаСћся гуманізм як сістема поглядаСћ з яго антрапацентрисцкай накіраванасцю. Свецкі характар ​​гуманізму визначиСћ трактоСћку Шлюбна-сямейних праблем з рацияналістичнага гледзішча, розгледівши іх ​​у шчильнай сувязі з праблемамі Сћдасканалення чалавечага грамадства, самогу Чалавек.
Ідеалагічнае Сћздзеянне гуманістичнай и рефармацийнай плиняСћ на светапогляд грамадства падало Шлюбна-сямейния дачиненні Сћ іншим аспекце. У адрозненне пекло сяреднявечних теалагічних прияритетаСћ бясшлюбнасці, аскетизму сям'я трактавалася як найважнейши грамадскі інститут. Ф. Скарина, М. Літвін, А. Валяєв ди іншия, разглядаючи праблєми шлюбу и сям'і, падкреслівалі Сацияльна значнасць сям'і як асноСћнага елемента грамадства, узаемасувязь триваласці сям'і и стабільнасці дзяржави. Гета пацвярджаюць і праця А. АлізароСћскага, П. Раізія, а таксамо трактоСћка праблем шлюбу Сћ "Катехізісе" С. Буднага. p> Такім чинам, у XVI ст. у Беларусі развіваюцца Нови Подивившись и канцепциі, якія визначалі праблєми прававога регулявання сямейних дачиненняСћ, што стварила ідеалагічни и теаретични падмурак развіцця інститутаСћ сямейнага права.
Нова прававое подумки сталлю падставай кадифікациі права, якаючи адбивалася на тлі партикуляризму прававой сістеми и Сћвасобілася Сћ Трох Статутах - 1529, 1566, 1588 рр..
У сувязі са своеасаблівасцю працесу прававога развіцця Сћ гетую епоху асноСћния заканамернасці фарміравання прававих інститутаСћ шлюбу и сям'і разгледжани...
