них вобразаСћ, псіхапатичних сітуаций, альо есць строгі геаметр, Які спрабуе надаць адлюстраванню падабенства схема-тичнага малюнки. p align="justify"> Драматург В«адбіраеВ» характерную індивідуалізуючую прикмету пекло сваіх персанажаСћ - імя. Для большасці герояСћ п'єсою пакінути толькі абагульнения абазначенні: мужик, Алхімік, стара ведзьма, Малад ведзьма, дерло чорт, другі чорт, дерло шляхціц, другі шляхціц, яСћрей, татарин и р. д.
Прастора В«Круці НЕ круці ...В» и реалістичная, и казачна-СћмоСћная. Па дарозе Сћ Вільню мужик сустракае Смерць и асабліва гетаму НЕ здзіСћляецца. У палю Чарга и фантастични вобразе пачинае набиваць канкретния Риси персанажа, уключаецца ва СћмоСћную будзеннасць п'єсою. Смерць у нейкай Ступені страчвае палю варожую сутнасць и надзяляецца якасцямі Чалавек. Так яе Надав звяртаюцца як да ча-лавека - В«пані КастусяВ». p align="justify"> Смерць стамілася, просіць мужик занесці яе Сћ горад. Яна на-ват своеасабліва плаціць за паслугу - дае магчимасць зазірнуць у будучиню. Альо гети епізод, дзе Чалавек дазнаецца аб гадзіне палею смерці, для інтригі п'єсою НЕ галоСћни. Вядучи ен толькі для казач-нага жанру, у критим ліку для аднайменнай з п'есай казкі В«Круці НЕ круці - треба памярціВ». p align="justify"> У казці Чалавек спрабуе перахітриць Смерць, робіць ложак на шрубах, так што Яна не можа стації В«у галівВ» Чалавек. Пад пяром Аляхновіча гета фраза семантизуецца и ідеалагізуецца и ста-новіцца на проста вядомай приказкай, а глабальнай ідеяй, жицце-вай дадзенасцю, якаючи Складанний бязлітасни закон чалавечага існавання. p align="justify"> Драматург ніби розмивається водападзел паміж ДАбро и злом, фіксуе тую каштоСћную нявизначанасць, якаючи Сћзнікае са Стратан Чалавек льно ариенціраСћ. П'янства - адна з пастаянних адмоСћних велічиць, характаризуючих жицце народу. Нездарма адну са сваіх п'єсою на гету тему М. Гарецкі назваСћ В«АтрутаВ». Ад В«атручанагаВ» мужик нячистая Сіла дазнаецца, што тієї запрадаСћ, Смерць алхіміку-доктару, Які и Хава яе. Нячисцікі падимаюць лю-Дзей на бунт супраць жицця Сћвогуле, альо за жицце Сћласнае, меркантильнае. У палею античалавечай салідарнасці аб'ядноСћ-ваюцца далакоп и сталяр, шляхціци, поп и ксьондз и р. д. Драматург праводзіць мнение, што Сћ жицці людзі часта кіруюцца НЕ Розума (што можа Биць больш нерозумним, чим визваленне Смерці?!), А мімалетнимі париваннямі, жаданнямі, безгрунтоСћнимі мроямі.
Змест апошняй п'єсою Ф. Аляхновіча змушае думаць, што драматург биццам прадчуваСћ Хутка гадзіну палею гвалтоСћнай смерці. На шкода, гета прадчуванне збилося: 3 сакавіка 1944 ен биСћ застрелени Сћ Вільні, напеСћна, падасланим агентам Нкусі. Аднако мінуСћ годину, и наперакор ідеалагічним табу імя білоруського пісьменніка вярнулася да жицця. p align="justify"> Спіс викаристаних криніц
1. Дварчанін I. Хрестаматия Нова білоруський літаратури. Вільня, 1927. p>. Уводзіни Сћ літаратуразнаСћст...
