ага. Мірния перамови цягнуліся марудна - абодва бакі Прад яўлялі адзін аднаму розния абвінавачванні. Таксамо и з боці Речи Паспалітай билі адпраўления (ў 1565 Годзе) з Пятркова пасли для перапісу шкоди, якаючи ўзнікла ў Ходзьо Вайни. Плиг гета акалічнасці даведваемся, што праз Глибокае на тій годину праходзіў тракт паміж Мядзелам и Дзісной.
Уся гетая папяровая вайну, пераплеценая з ваеннимі дзеяннямі ў Меншем маштабе, працягвалася больш за дзесяць гадоў, Пакуль Баторія НЕ правёў грунтоўную карекціроўку мяжи, рушиўши супраць Івана ў інший Лівонскай Вайне. Успамінае пра гета наш храніст Стрийкоўскі геткімі словамі: ... у 1579 Годзе з-за Свіра кароль рушиў праз Глибокае и Пастави да Дзісни, а потим да Полацка падцягнуўся. Полацк биў адабрани ў маскалёў, и з таго годині аж да другог падзелу (1793) Глибокае знаходзілася ў межах земляў Вялікага Княства Літоўскага, на памежжи Полаччини и Ашмянскага Павєтьє.
Тестаменти Юрия и Кшиштафа Зяновічаў
Апошнія гади ХVІ стагоддзя пакідаюць яшче жменьку звестак аб Глибокім. 27 Лістапада 1582 вишейзгадани Юрий Зяновічпадпісвае вялікі и вельмі цікави тестамент, у якім загадвае пахаваць сябе ... у смаргонскім касцёле ... па звичаі евангеліцкага збору, що не чинячи ніякіх циримоній, як у папскіх касцёлах плиг Двар буває, запісвае Жонца ў пажиццёвае каристанне вялізную маёмасць, дачце- гріш, синові ж Кшиштафу даручае апекавацца над смаргонскім кальвінскім Збора и загадвае випусціць на волю шматлікіх вязняў, татараў и маскалёў, адариць іх грашима и коньмі; пакідае яму бацькоўскі маёнтак Глибокае ў Ашмянскім павеце, двір, збожжа, глибоцкіх мяшчан, баяраў, людзей асадних, цяглих, пушчи, млини, лови и Г.Д.
Гети тестамент травні для нас першараднае значенне, бо даказвае, што Глибокае ўжо ў ХVІ стагоддзі було вилучана сярод Зяновічавих уладанняў як гарадскі асяродак з мяшчанамі. Апрача таго, даведваемся, што Кшиштаф, Які биў шчирим евангелістам, пабудаваў у Глибокім у апошнія гади ХVІ стагоддзя кальвінскі збор. ЦІ існавалі ўжо ў тієї годину касцёл альбо царква, звестак няма. Треба адзначиць, што Кшиштаф, бресцкі ваявода, биў чалавекам виключнай культури, з замілаваннем збіраў бібліятеку, якую дараваў синові, як кляйнот, найвялікши скарб, Надав папяреджваючи, каб тієї нікому НЕ пазичаў кніг. Клапаціўся аб школах, загадаў утримліваць у Глибокім и Смаргонях бакалаўраў in artibus liberalibus добра дасведчаних ... для вучоби дзетак, у будинку малітви загадаў пастаянна ўтримліваць добраго, мудраго и прикладнага ксяндза; таксамо вельмі пригожа пісаў аб кулемету да Речи Паспалітай, свае маці.
Пераход Глибокага да Радзівілаў
пасли смерці Кшиштафа (у 1614 р) Глибокае атримаў у спадчину яго син Мікалай-Багуслаў, Кашталян полацкі, Які биў ужо католікам и пабудаваў тут касцёл святога Міхала; у тисячу шістсот двадцять-одна Годзе ен загінуў у бітве пад Хоцімам. Дачка Мікалая, Ганно-Зоф я, у 1628 Годзе вийшла заміж за князя Альбрехта-Уладзіслава Радзівіла (памёр у 1636), уносячи ў якасці пасагу ў радзівілаўскі будинок разлеглия ўладанні, у іх ліку и Глибокае.
Яшче адну ўзгадку з ХVІ стагоддзя пра Глибокае, а дакладней пра глибоцкія уладанні, знаходзім пад 1591 рокам. З яе відаць, што нейкай часткай Глибокага валодалі полацкія езуіти, якія зрабілі ў тієї рік заміну на іншую, бліжейшую да Полацка маёмасць.
Глибокае Корсакаў
Дагетуль ми гаварилі пра зяновічаўскія глибоцкія ўладанні и мястечкa, якія знаходзіліся ў Ашмянскім павеце. Альо безсумнівною таксамо, што ўжо ў ХVІ стагоддзі існавала прилеглае да яго корсакаўскае Глибокае ў Полацкім ваяводстве. З 1582 паміж Іллём Корсак и Міхалам Сулістроўскім вёўся суднові працес, перипетиі якога ў дадзеним випадкі нас не датичаць. Нам дастаткова, што тієї дакумент шмат разоў узгадвае мястечка Глибокае разам з уладаннямі такий самай Назв. Претензіі Сулістроўскага билі адхіления судом, и на пачатку ХVІІ стагоддзя Глибокае разам з прилеглимі землямі зноў вярнулася да Корсакаў - валодаў ІМІ Юзаф Львовіч Корсак, ваявода мсціслаўскі и стараста дзісненскі.
Тестамент Юзафа Корсака
Юзаф Корсак увекавечиў сябе ў гісториі Глибокага вибітним тестаментам, паводле якога билі заснавания касцёл и кляштар кармелітаў босих и парафіяльни касцёл.
Існавалі НЕ Менш за вки редакциі тестамента. Першів, з 1639, якаючи да нас не дайшла, була мельяраваная ў +1640 Годзе и пашираная ў 1 643 Годзе. Паводле апошняй редакциі, паўсталі Чатир фундациі: 1) ксяндзоў-канонікаў регулярних у Вільні, 2) базильянаў у Беразвеччи, 3) ксяндзоў кармелітаў у Глибокім, 4) фундация на свецкага святара ў Глибокім.
Ксяндзи кармеліти босі, Акрам мястечка Глибокага з усімі мяшчанамі, іх землямі и павіннасцямі, Сталі ўла...
