ару за свій народ и палескі край, кнігі, якія нясуць у сябе НЕ адзнакі правінцияльнай абмежаванаці, а набиваюць вялікую агульначалавечную значнасць.
. Палескі край, Гомельшчина Сталі «малої» радзімай І. Мележа. Тут ен рабіў першия самастойния крокі ў жицце, тут сталеў, набіраў сілу яго Талент. Бацькоўскі край для яго? гета тое, што заўседи було яму дорага, чаго НЕ маглі вицясніць з души ні гади Вайни, ні асабістия страти и пакути, клопати и Турботи.
. Аўтар трилогіі «Палеская хроніка» захапляўся бязмежнимі краявідамі гетага краю, умеў глядзець на світ вачима палешука. Плоскі, раўнінни рельеф скотарство, бясконция Балота-пустелі, пакрития купінамі и нізкарослим хмизняком, мокра панурия ляси, вескі, мястечкі, урочишчи, шкірно лясок, шкірна сцяжинка, дарогі, старасвецкі шлях, рекі? гета НЕ придумана пісьменнікам. Замалеўкі природи служаць дзейсним сродкам раскрицця таго асяроддзя, у якім живуць и дзейнічаюць іх героі. Палеская природа з явілася для іх и сродкам вияўлення патриятичних паяўццяў пісьменніка, замілавання да чароўнага и дзівоснага краю.
. І. Мележа шматгранна адлюстраваў з Яви и падзеі, Глибокій любоў и павагу да Чалавек ПРАЦІ, діставшись відання яго духоўнага світла, усяго таго, чим багата Народнай жицце. Адрезания пекло вялікага світлу непраходнимі балотамі и пясчанимі виспамі Мележаўскія Курані живуць па спрадвечних законах, як жилі некалі бацькі, дзяди, прадзеди, здабиваюць нялегкі хліб, працуюць, гадуюць дзяцей, смуткуюць и радуюцца, плачуць и смяюцца. Аўтар раскриў самабитнасць жицця, народнаго характар, деталізаваў етнаграфічни Калар краю, Які биў мала вядоми сусветнай и нациянальнай літаратури.
. Трилогія І. Мележа - своеасабліви паетични летапіс жицця палешукоў, іх побуті, нораваў. I тади, калі ен ўзнаўляе кліматичния и геаграфічния асаблівасці краю, и калі знаеміць нас з героямі,? усюд вияўляецца яго ўменне падаць жицце народу ва ўсей складанасці и зменлівасці. Цемната и забітасць палешукоў, іх абиякавасць, Надав Нейко падазронасць да ўсяго новаго, што порушували б звикл «балотни Спак» и для І. Мележа на проста палеская екзотика. Гета адзін са сродкаў, дзякуючи якому пісьменніку ўдалося паказаць, што ўсе гета інерция старога ўкладу жицця, з якой Нельга НЕ лічицца и якая пераадольваецца НЕ вельмі легка.
. Аўтар «Палескай хронікі» глянуў на Палессе вачима яго сина, кроўна зацікаўленага хлебароба, Які паказаў свій край и яго жихароў як би «знутри», у глибінним разрезе, падаў сучаснае осенсаванне многіх жиццева важливих праблем палескай вескі, узнавіў драматизм и складанасць тих працесаў, што адбиваліся ў їй. І. Мележа па-Новам зразумеў ліс палешукоў и скотарство ва ўсей яго шматграннасці и непаўторнасці, «Палеская хроніка» сапраўди прасякнута такий любоўю да «бацькоўскай зямлі», што ўспримаецца як «запаветная пісня» І. Мележа. Уваг пісьменніка прицягнулі складания праблєми: грамадзянская актиўнасць Чалавек, мативи и винікі яго паводзін у Складання Сацияльна узаемаадносінах, льно вибар и самакаштоўнасць асобі, грамадзянскае и асабістае жицце, складания узаемасувязі Чалавек з Зямля, Чалавек и природи, працоўная сутнасць налешукоў.
. Ва ўвасабленні духоўнай пригажосці палешукоў, людзей, народжаних Нова епохай, бачиў Мележа-мастак палю першачарговую задачу. Яна своеасабліва ўвасоблена ім и ў нових адвосінах да ПРАЦІ, и ў пачуцці асабістага гонару к...
