іку Ц. Гартнага, Я. Коласа, М. Гарецкага, А. Гурлев, Ф. Шантиря и інш. p align="justify"> -1920 рр.. у гісториі білоруський літаратури займаюць своеасаблівае и виключнае месца. Вайна, акупациі, дзве ревалюциі и звязания з ІМІ грамадскія катаклізми зрабілі жорсткае, бескампраміснае випрабаванне Сћсей ідеалогіі нациянальнага адрадження. Вки гади - адрезак годині невялікі, аднако гета биСћ годину небувалих Перама, пераСћтваренняСћ. Ен аказаСћся насичани такімі падзеямі, якія неслі народам ЕСћропи НЕ толькі кривавия випрабаванні, альо и нову частку, бо тади нараджалася незалеж-насць многіх дзяржаСћ. Пад канец Першай сусветнай Вайни Сћвесь шматнациянальни ЗАХІД Расійскай імпериі аказаСћся ахоплени полум'ям нациянальна-визваленчай барацьби, у виніку якой заваявалі дзяржаСћную незалежнасць Фінляндия, Естонія, Латвія, Літва, Полипча. Змаганні за права распараджацца сваім лісам разгарнулася таксамо на Украіне и Сћ Беларусі. p align="justify"> Виразна акресліваюцца храналагічния рамкі літаратури перияду ревалюций и грамадзянскай Вайни: пачатак припадае на червень 1917 р., калі пача виходзіць газета «³льна БілорусьВ», якаючи пераняла естафету В«Наша НівиВ» Сћ духоСћним жицці білоруського народу, а канец - на ліпень 1920 р., калі другі раз була абвешчана ССРБ (БССР). Тади спинілася існаванне газети В«БілорусьВ» и купалаСћскага часопіса В«РуньВ». Ліпень - гета биСћ таксамо и місяць смерці А. Гаруна, аднаго з найболин самаахвярних літаратурних и палітичних дзеячаСћ нациянальнага адрадження. А яшче болипой істотную ролю адиграла тая акалічнасць, што на працягу кароткага годині над літаратурай биСћ устаноСћлени цверди ідеалагічни кантроль. Сама ж Білорусь аказалася падзеленай, и Сћ заходняй яе частци застали Вільня, з якой у пачатку стагоддзя випраменьвалі ідеі нациянальнага адрадження. За мяжой апинуліся некатория з видатних дзеячаСћ білоруський культури и літаратури. Сярод іх - Максім Гарецкі, Францішак Аляхновіч, Антон Луцкевіч, БраніслаСћ Тарашкевіч, ВацлаСћ ЛастоСћскі, Аляксандр УласаСћ. p align="justify"> Пачинаецца гети перияд літаратурнага развіцця трагічнай весткай пра смерць МАКСІМА Багдановіча. Материяламі, присвечанимі памяці Паета, адкриСћся 28 травня (11 червеня) дерло нумар газети «³льна БілорусьВ». У перияд Вайни беларуская літаратура панесла вялікія, балючия страти. Некатория пісьмен-Нікі трагічна адиходзілі з жицця Сћ Малад гадах. Максіму Багда-новічу було Сћсяго толькі 26 гадоСћ, калі яго не стала, Цетци - 40, Олесю Гаруну - 33. Столькі ж гадоСћ меСћ Фабіян Шантиря, калі яго Сћ красавіку 1920 расстралялі палі ж бальшавікі. У 30-Гадових узросце загінуСћ на Фронц Касьян Вясели (Вінцук АСћдзей), аСћтар п'єсою В«Не Розума сцяміСћ, а серцамВ». Такі ж сами ліс Напата-каСћ у 1915 Лявона Гмирака (Мечислава Бабровіча, ен пісаСћ и пад псеСћданімам Лявон Заєць), якому було Сћсяго толькі 24 гади. У 1916 памер Аляксандр Ельскі. 20 травня 1918 памірае Карусь (472-473) Каганець (Казімір Кастравіцкі) i Сћ тієї жа сами дзень -...
