мунізму.
Камуністичния кіраСћнікі Расіі Сћсвядомілі немагчимасць весці наступальную Вайн Сћ Центральнай и Заходняй ЕСћропи плиг адсталай арганізациі расійскага грамадства Сћ широкім Сенсит гетага словазлучення. Таму першачарговай задачай станавіліся трансфармациі Сацияльна-еканамічних, адміністрацийна-кіраСћнічих, ідеалагічних структур грамадства. Чи не толькі важливим здавай викаристання колишніх ускраін Расійскай імпериі з дапамогай руська-бальшавіцкай сістеми кіравання и пераадолення варожага стаСћлення да камунізму и Расіі значнай часткі нярускіх етнонаціональних груп. br/>
Ваенна-палітичния и еканамічния наступстви Вайни. Ваенна-палітичния и еканамічния наступстви Вайни
У жорсткіх Сћнутрипартийних спречках пачинаСћся перияд Нова еканамічнай палітикі и пабудови В«сациялізму Сћ адной краіне".
Улічваючи еканамічнае становішча и ресурси Украіни, яна павінна була стація тривалай камуністичнай базу для Расеі. РКП (б) признала адрозненне Украіни пекло Расеі, асаблівасці Сћкраінскага сялянства, магутнасць нациянальнага руху. Альо Сћкраінскае грамадства лічилася як вельмі адсталае и слабке для будучи мадернізаций, яго неабходна було саветизаванай и комунізувати. p align="justify"> Нягледзячи на Сћсе канфлікти з кіраСћніцтвам структурамі савецкай Расіі, кіраСћнікі КП (б) безумоСћна падтримлівалі Такі курс, таму што бачилі Сћ Расіі гаранта захавання Сћлади на Украіне. Признанне лідерамі РКП (б) Украіни як савецкай дзяржави, нягледзячи на пеСћную В«демакратичнасцьВ» гета дзяржаСћнасці, и СПРОБА інтеграваць Украіну Сћ склад Расіі билі важнимі фактарамі гісториі Украіни и расійска-Сћкраінскіх адносін у ХХ стагоддзі. p align="justify"> Так, савєцкую-польська вайну стала новим момантам у знешняй и Сћнутранай палітици лідераСћ РКП (б). Аднако МРІ аб сусветнай ревалюциі, гетак жа, як пра Расєю - візерунок для інших краін світла, ніколі НЕ знікалі: яни пеСћним чинам трансфармаваліся на працягу савецкай гісториі, альо заСћседи Сћпливалі на знешнюю и Сћнутраную палітику камуністичних режиму. p align="justify"> Рижская мірная канференция 1920-1921 рр. була пераломнай вяхой ва Сћкраінскай гісториі ХХ стагоддзя. Украіна, апинуСћшися напяредадні канференциі Сћ віри савєцкую-польскай Вайни, стала аренай як унутранай ідейна-палітичнай барацьби, так и знешняй акупациі. Для Сћрада УНР яго супраціСћ на Сћкраінскі-польскі САЮЗ, аформлени ВаршаСћскай дамов 1920 р., пазіция польскага Сћрада на канференциі була жиццева. p align="justify"> Урад Польшчи спадзяваСћся на аднаСћленне польскіх межаСћ Сћзору 1772 р., альо рашенне, дзеяння урадамі заходніх краін у Спа, абмяжоСћвала Сћсходнія межи Польшчи В«лініяй КерзонаВ», накреслеою Сћ декларациі ВярхоСћнага Савета Антанти пекло 8 сьнежня 1919 Таму Рижскі мірную канференцию польскі Сћрад разглядаСћ як магчимасць "вигандлявацьВ» Сћ савецкага Сћрада Расіі заходнеСћкраінскіх и заходнебеларускіх зямлі [4, 43]. Савет...
