ь круціць», калі НЕ дастане гетия злашчасния Релея [10, с.9].
Вяредзіць (развяредзіць) душу (серца) (марф. + лекс.) [9, Т.2, с.271].
Навошта ж яго ўспамінаць, навошта вяредзіць душу палю? [10, с.176].
Кідаць (пускаць) слова (слів) на вецер) (лекс. + Марфи.) [9, Т.2, с.506].
Ніколі Яна не кідала слові на вецер ... [10, с.230]
Пляваць (плюнуць) у твар (у вочи) (марф. + лекс.) [9, Т.2, с.107].
Яўна вистаўляе палю грашавітасць, плюе ўсім у твар: во, маўляў, вам, ви мяне пахавалі, а я тут як тут ... [10, с.9, Т.28].
Пускаць (пусціць) бурбалкі (пухіри) (марф. + лекс.) [9, Т.2, с.234].
Назірае, хто випливи, а хто «пусціць бурбалкі» [10, с.6].
У адрозненні пекло вариянтнасці сінанімія визначаецца як галіна семантичних узаемаадносін моўних адзінак. Плиг практичним жа визначенні сінонімаў Якраз и пачинаецца змяшенне НЕ толькі структурних, альо и функциянальних планаў. Наприклад, у ПРАЦІ В. С. Ахманавай [14] адмаўляецца магчимасць сінанімічних адносін паміж вариянтамі, сінанімія разглядаецца як мяжа вар іравання. Е. А. Іваннікава [15] даводзіць, што сінанімія грунтуецца на адносінах ідеаграфічних (адценні ў значенні), стилістичних (стилістичная розніца плиг тоеснасці ЦІ блізкасці значенняў, іх паняційнага зместу), дистрибутиўних (розніца ў спалученні), дублетних (адсутнасць усякай розніци) . На падставе таго, што сінанімія - гета супадзенне па значенні асобних моўних адзінак, па-Першай, можна гавариць аб сінанімічних адносінах толькі паміж значимимі адзінкамі, г.зн. пачинаючи з Марфою, па-другое, такімі адносінамі могуць Биць звязана адна-і рознаструктурния адзінкі, калі яни будуць аб яднани агульнай семантикай, па-трецяе, сінанімія - семантичная з ява, якая носіць агульнамоўни характар, уласцівая сістеме мови ў целим и паасобним яе падсістемам (наприклад, сінаніміка Марфа, лексічная, сінтаксічная сінаніміка). Паўстае вань аб критериях вилучення сінонімаў, якія б НЕ виходзілі за рамкі азначення сінаніміі як паняцця семантичнага. Найбільший слушно ў гетих адносінах думка, што такімі критериямі могуць Биць семантичная блізкасць и дистрибуция (узаемазамяняльнасць). Такія критериі дазваляюць визначиць поўнае, абсалютнае и няпоўнае, частковае, сінанімічнае супадзенне адзінак. У сувязі з гетим видзяляюцца абсалютния сіноніми (або дублети, г.зн. адзінкі, поўнасцю паўтараючия адна адну) i сіноніми, якія маюць адценні ў значенні ЦІ ў валентнасці, якая ўрешце таксамо абумоўлена значеннямі моўнай адзінкі, яе семантичним аб емам. Такім чинам, сінанімічнимі могуць Биць и вариянти адзінкі, и розния адзінкі [13, с.101].
Адлягло на души. Сін.: Адлягло пекло серца; як камінь з плячей зваліўся; як камінь з серца зваліўся [9, Т.2, с.63].
У мяне на души гарела ўсе гетия Дні. Можа, цяпер толькі адлягло [10, с.238].
Бели світло. Сін.: Божи світло [9, Т.2, c.317].
<...> значицца, канец, адгуляў Валодзя на білим Свецє, збірайся ў апошнюю дарогу [10, с.172].
Вадзіць за ніс. Сін.: Абводзіць вакол пальця каго; абуваць у лапці каго [9, Т.1, с.146].
<...>, и Валя камандавала ім, як хацела, бесциримонна вадзіла за ніс [10, с.38].
Варон лічиць. Сі...
