шляхецкiм. Сяляне НЕ принялi актиСћнага Сћдзелу ва Сћзброенай барацьбе. Iх було толькi 18 % Сярод паСћстанцаСћ i гета пераважна дзяржаСћния сяляне. p> У червенi 1863 билi ариштавани многiя члени Аддзела кiравання правiнциямi Лiтви, некатория пакiнулi палі Пасадена i емiгриравалi. У склад Аддзела билi Сћведзени К.калiноСћскi i I.МалахоСћскi. КiраСћнiцтва паСћстаннем зноСћ перайшло Сћ рукi "Чирвони". Прихiльнiкамi К.каліноСћскага биСћ створани падпольни Сћрад "ЛiтоСћска-Беларускi Чирвони Жонд". Яго Мета стала Спроба адрадзiць паСћстанне. У мясцовия паСћстанцкiя арганiзациi билi призначани Нови кiраСћнiкi, альо реальних поспехаСћ дасягнуць НЕ Сћдалося. У канц жнiСћня 1863 ВаршаСћскае кiраСћнiцтва приняло рашенне аб спиненнi ваенних дзеянняСћ. Асобния паСћстанци на Беларусi працягвалi барацьбу яшче Восени 1863 Літах 1864 була лiквiдавана апошняя паСћстанцкая арганiзация Сћ Навагрудскiм павеце.
К.КалiноСћскi планаваСћ зноСћ узняць паСћстанне Вясна 1864 р., альо Сћ студзенi ен биСћ ариштавани; Сћ сакавiку пакаран смерцю на Лукiшскай полишаючи Сћ Вiльнi. Знаходзячися Сћ Турм, К.КалiноСћскi напiсаСћ i перадаСћ на волю "Лiсти з-пад шибеннiци ". Гети дакумент уяСћляСћ сабой палiтични запавет беларускаму народові, у якiм критикавалася русiфiкатарская палiтика Сћ Беларусi. Сялян К.КалiноСћскi заклiкаСћ адстойваць свае праві, причим любимi сродкамi. p> Удзельнiкi паСћстання падверглiся жорсткiм репресiям. Маемасць iх була канфiскавана цi знiшчана. Маенткi памешчикаСћ - удзельнiкаСћ паСћстання забiралiся Сћ скарбницю i на iльготних умів прадавалiся вихадцам з центральних губерняСћ. ЧиноСћнiкi мясцовага паходжання билi звольнени са сваiх пасадаСћ. На териториi Беларусi i Лiтви па афiцийних звестках було пакаран смерцю 128 паСћстанцаСћ, больш 850 Чалавек накiравана на катаргой, каля 12500 Чалавек вислані за межи Беларусi. Многiя касцели i монастир зачинени. Польська мова була вимикаю з грамадскага жицця, навучальних i асветних устаноСћ. Пача палiтика Сћзмоцненай русiфiкациi з Мета знiшчення адрозненняСћ, якія iснавалі Сћ Беларусi Сћ параСћнаннi з центральнимi расiйскiмi губернямi.
У годину i адразу пасли падаСћлення паСћстання билi Сћведзени абмежаваннi Сћ сфери землеСћладання i землекаристання у дачиненнi палякаСћ, беларусаСћ-католiкаСћ, а таксамо яСћреяСћ. Па законом пекло 5 сакавiка 1864 "асобі польскага паходжання "i яСћреям у заходнiх i паСћднева-заходнiх губерній Расiйскай iмпериi було забаронена набиваць землеСћладаннi, прададзения за даСћгі, а таксамо распараджаюцца землямі, купленимі на iльготних Умова, каристацца прав на iльготи i пазикi. Таке права мелi для набицця канфiскаваних маенткаСћ удзельнiкаСћ паСћстання 1863 приезджия памешчикi i чиноСћнiкi з унутраних губерняСћ Расii i мясцовия буйния праваслаСћния землеСћладальнікі. Праводзiлася метанакiраваная палiтика па скараченню памераСћ землеСћладання памешчикаСћ-католiкаСћ i паширенню рускаго, пераважна буйнага, землеСћладання. Некалькiмi месяцамi пазней яСћреi Риси аседласцi наогул билi пазбаСћлени права набиваць зямля. Законами пекло 10 сніжно 1865 Паляк и білорусам-католікам таксамо було забаронена набиваць ва Сћласнасць маенткi за виключеннем уладанняСћ, якiя перадавалiся Сћ літературна спадщина. У маi 1882 урад забараніСћ яСћреям у межах Риси аседласцi стала жиць па-за межамi гарадоСћ i мястечак, таксамо арандаваць тут, примаць у заклад i кiраванне нерухомости маемасць. У 1887 забарона на набицце зямлi Сћ сельскай мясцовасцi (за виключеннем МагiлеСћскай губернi) була распаСћсюджана на замежних грамадзян. Апошнія заходи билi скiравани на перадухiленне канкуренциi для мясцових памешчикаСћ з боці яСћрейскай буржуазii i iншаземцаСћ. Абмежавальния закони Сћ дачиненнi да рассялення яСћреяСћ привялi да штучнай канцентрациi iх Сћ Гарад i мястечках Беларусi.
пасли паСћстання 1863 урад вярнуСћся да палiтикi припiскi да падаткових саслоСћяСћ бяззямельнай i неаселай шляхти, праявiСћшай актиСћнасць у нациянальним руху. У нових правiлах 1864 билi абцяжарани шляхi пацвярдження шляхтай палею дваранскай годнасцi, што виклiкала некаторае скараченне колькасцi прадстаСћнiкоСћ вишейшага саслоСћя. У беларускiх губернія була припинена дзейнасць дваранскiх саслоСћних вибарних органаСћ, а таксамо зачинени дваранскiя вучилiшчи, заканченне якiх давала права паступаць на дзяржаСћную службу. На териториi Беларусi пасли паСћстання некалькі рік захоСћвалася ваеннае становiшча. Дваранства Сћ годину яго дзеяння НЕ крейди права збiрацца разам па некалькi Чалавек, Надав на сямейния Сћрачистасцi, без асобага дазволу мясцових залагодить. ЗахоСћвалiся штрафи i кантрибуцийния Збора, якiя спачатку накладвалiся бескантрольна i пераСћтварилiся Сћ кринiцу дадаткових даходаСћ мясцових залагодить, а па распарадженню з 1866 накладвалiся толькi са Згоди губернатара. У канц 60-х гадоСћ урад меСћ пеСћния хiстаннi Сћ палею палiтици Сћ дачиненнi дваранства заходніх губерняСћ. Альо Сћ канечна винiку, адмовiСћшися што-небудзь змянiць у сфери абмежав...
