з аб raquo ; єкта пазнання на суб'єкт пазнання як прадукт культури.
Устойлівия параўнанні з яўляюцца прадметам даследавання такіх лінгвістичних дисциплін, як фразеалогія и лексікалогія, сінтаксіс, стилістика мастацкага маўлення, псіхалінгвістика, кагнітиўная лінгвістика, лінгвакультуралогія. Таксамо ўстойлівия параўнанні даследуюцца и літаратураведамі, бо параўнанне ўяўляе сабой адзін з відаў тропаў, побачим з метафарай, метаніміяй, сінекдахай и інш.
Некалькавания ўстойлівия параўнанні ўзиходзяць да аказіянальних (індивідуальна-аўтарскім) параўнанняў. Апошнія ўзнікаюць у виніку свабоднага и творчага поиска гаворачимі сродкаў дакладнага и яркага вираження свае думкі. Устойлівия параўнанні, м зн. узуальния параўнальния звароти, з яўляюцца ўзнаўляльнимі адзінкамі и належаць да лексіка-фразеалагічних сродкаў мови, у адрозненне пекло індивідуальна-аўтарскіх параўнанняў, якія належаць маўленню [7, с.5].
Такім чинам, кампаратиўния фразеалагізми - гета ўстойлівия, узнаўляльния моўния адзінкі, якія, критим НЕ менше, больш свабодния, у адрозненне пекло уласна-фразеалагізмаў, у сваіх сенсавих и сінтаксічних адносінах.
2. Адносіни ўстойлівих параўнанняў да фразеалагічних адзінак
Неабходна разгледзець робувань адносін устойлівага параўнання да інших устойлівих структур, дере за ўсё да фразеалагізмаў.
У якасці асноўнай прикмети ўстойлівага параўнання часцей за ўсё разглядаецца ўзнаўляльнасць яго як гатовай целаснай адзінкі. " Якасцю узнаўляльнасці тлумачацца, - як лічиць М.М. Шанскі, - усьо астатнія прикмети, аднолькава ўласцівия словами и фразеалагічним зваротам, дере за ўсё ўстойлівасць у складзе и структури и целаснасць значення [8, с.28].
На мнение В.М. Агольцава, кампаратиўная канструкция можа виступаць як узнаўляльная плиг адной Умова - абагульненні денатата, м зн. плиг абагульненні виражанай прикмети прадмета [9, с.48].
Іншия даследчикі імкнуцца абазначиць сутнасць паняцця ўстойлівасці незалежна ад узнаўляльнасці. Так, М.М. Капиленка лічиць, што пад устойлівасцю треба разумець міру абмежавання спалучальнасці лексем, причим прикметай абмежавальнай спалучальнасці з яўляецца прадказальнасць [10, с.56].
аднако міра абмежаванасці спалучальнасці - адносная категория. З яе дапамогай можна ўсталяваць адносную міру ўстойлівасці словазлучення, но Нельга вилучиць станоўчия разради ўстойлівих и няўстойлівих словазлученняў, паказаць межи паміж ІМІ. Прикмета прадказальнасці тут наўрад ЦІ дапамагае справе, бо яна з яўляецца ўсяго толькі адним са спосабаў азначення ўсё тієї жа заходи абмежавання спалучальнасці лексем, м зн. адноснай устойлівасці, якаючи ўласціва будь словазлученню, бо будь-яка лексема характаризуецца ў решце решт абмежавальнай спалучальнасцю з іншимі лексемамі.
Семантичная прикмета лічицца большасцю даследчикаў самай асноўнай, галоўнай и визначальнай прикметай фразеалагічна звязані словазлученняў. Причим семантичная прикмета разумееццца як целаснасць Сенсит и целаснасць намінациі, м зн. семантичная непадзельнасць спалучення.
Такім чинам, на Аснова різни падиходаў да азначення ўстойлівасці, можна визначиць наступния пазіциі:
) пазіция лексічнай спалучальнасці слоў;
2) пазіция семантичнай целаснасці, непадзельнасці словазлученняў.
Гета значиць, розния и ў пеўним Сенсит супрацьлеглия критериі викаристоўваюцца для вилучення нейкага адзінага паняцця ўстойлівасці [9, С.52-54].
Кампаратиўния фразеалагізми - гета семантичнае пераўтваренне НЕ спалучення паўназначних слоў, а спалучення знамянальнага слова з незнамянальним - параўнальним злучнікам, у асноўним. У виніку семантичних змен у спалученні знамянальнае слова, губляючи папяреднюю намінатиўную функция, що не атримлівае Нова, яно виступає толькі ў паняційнай функциі и ў спалученні са злучнікам служиць сродкам вираження ўяўлення аб індивідуальнай прикмеце прадмета.
У целим устойлівия параўнанні ўяўляюць сабой больш Рухом сістему ўстойлівих адзінак, чим фразеалагізми, яни больш гнуткія ў дачиненні гістаричних Падзу. Устойлівия параўнанні ўяўляюць сабой тую Першів стадию, у якой фарміруюцца метафаричния фразеалагізми, якія складаюць ядро ??фразеалогіі.
Такім чинам, разрад кампаратиўних устойлівих спалученняў и разрад устойлівих пераносна-вобразних словазлученняў (фразеалагізмаў) з-за блізкасці іх значенняў характаризуюцца інтенсіўним ўзаемадзеяннем, якое праяўляецца ў працесе фразеалагізациі ўстойлівих параўнанняў [9, с.60].
3. Семантичная класіфікация ўстойлівих параўнанняў мови твораў Якуба Коласа
