иянальним беларускім напрамку, з пажаданьнем висьвяченьня нових япіскапаСћ беларусаСћ, з чим яп. Венедикт пагадзіСћся. Неадкладна АстроСћскі напісаСћ ліст у Генеральни Камісарият Беларусі з прозьбай признаць мітр. Панцялеймана кіраСћніком ПраваслаСћнай Царкви на Сћсей Беларусі. Праз некалькі дзен яп. Венедикт биСћ виклікани Сћ Генеральни Камісарият Беларусі, гдзе яму билі пададзения Сћмови, пад якімі можа арганізавацца праваслаСћная царква на Беларусі. Царква крейди Биць:
а) аСћтакефальнай,
б) нациянальна-білоруський,
в) мітр. Панцялейман, як яе Головата, що не павінен падпарадкавацца ні МаскоСћскаму мітрапаліту Сяргей, ні ВаршаСћскаму мітрапаліту Дзянісу, ні Нямецкаму мітрапаліту Серафіму. p> Прапанавания Сћмови билі Принь-тия мітр. Панцялейманам з абумоСћленьнем, што аб'яСћленьне аСћтаке-фаліі Білоруський Царкви адбудзецца пасьля атриманьня на гета зго-ди пекло Мацера-царкви расейскай, а так сама пекло інших аСћтакефаль-них праваслаСћних церкваСћ. У сваім лісьце да мітр. Панцялеймана, з дня 3 кастричніка 1941 р., Генеральни Камісар Беларусі падаСћ пісьмова палі Сћмови. Гети ліст биСћ даручани яп. Венедикту для пе-радачи мітрапаліту Панцялейману. У лісьце пісалася:
а) ПраваслаСћная царква на Беларусі травні кіравацца сваімі канонамі и Нямецька Сћлада ня будз мяшацца Сћ яе нутраное жицьце;
б) праваслаСћная царква на Беларусі травні називацца: "Беларуская аСћтакефальная праваслаСћная нациянальная царква ";
в) пропаведзь, навучаньне релігіі и адміністрацийнае справаводзтва царкви маюць Биць на білоруський мове;
г) назначеньне япіскапаСћ, сьвятароСћ и благачинних ня можа адбивацца бяз ведів нямецкіх уладаСћ;
д) травні Биць прадстаСћлени статут Беларуськай аСћтакефальнай праваслаСћнай нациянальнай царкви;
е) багаслуженьні маюць адбивацца на царкоСћна-славянскай мове.
Пасьля гетага адбилася Нарада мітр. Панцялеймана з яп. Венедиктам. Адзін з пунктаСћ гета Наради гавариСћ: "Каб абняць палею ДухоСћнай апекай усьо праваслаСћнае насельніцтва Беларусі ди Сћзгодніць палю працю взяти з напрамкам, виражаним у лісьце (Генеральнага Камісара Беларусі), - приняць Высокапрэасьвяшчэньнейшаму мітрапаліту Панцялейману титул: "Мітрапаліт Менскі и Сћсей Беларусі". Следующая мітр. Панцялейман вислаСћ ліст Генеральнаму Камісару Беларусі, у якім паведамляСћ, што згаджаецца працаваць у напрамку згодних з лістом Генеральнага Камісара, зазначаючи, што арганізация царкви на Беларусі павінна адбивацца кананічним шляхам, бяз шкодная для царкви пабочних упливаСћ, пасьля чаго толькі можа Биць пригатавани и прадстаСћлени статут царкви. Для дабра царкви неабходна праживаць мітрапаліту Сћ галоСћним Горадзе Менського, адчиніць у Менському духоСћную сеімінарию и кароткатерміновия курси для падрихтоСћкі сьвятароСћ.
Па Сћрегуляваньні праСћних дачиненьняСћ царкви да уладаСћ, мітрапаліт Панцялейман и яп. Венедикт распачалі арганізацию царкоСћнага жицьця на Усходняй Беларусі. Па дарученьню мітрапаліта яп. Венедикт арганізаваСћ годинну Мітрапалітальную РЋправу Беларусі, у склад якой увайшлі: старшиня - мітрапаліт, сябри: Прат. Язеп Балай, сьв. Мікалай Лапіцкі и сьв. Іван Кушнер. Унутри Мітрапалітальнай Управи адбивалася сталае цярце паміж расейскімі тенденциямі мітрапаліта з Прат. Бала з аднаго боці, а беларусізацийнимі імкненьнямі сьв. Лапіцкага и сьв. Кушнера з другог боці. Падобнага характар ​​барацьба адбивалася сярод духавенства и вернікаСћ и на правінциі.
Па дарученьню мітрапаліта яп. Венедикт призначиСћ Прат. Я. Балая настаяцелям КацяринаСћскага Сабору, а сьв. М. Лапіцкага - настаяцелям Чигуначнай царкви, а пасьля некалькіх перамяшченьняСћ - Виконваць абовязкі настаяцеля таго-ж Сабору. Сьв. I. Кушнер биСћ призначани настаяцелям царкви на вайскових могілках. Манастирського Преабраженская царква була затримали за мітрапалічай кафедрай. У канц 1941 настаяцелям чигуначнай царкви биСћ призначани сьв. Н. П. Так билі абсаджания Сћсе церкви Сћ Менського, адбудова якіх заканчавалася. Іераманах У. ФінькоСћскі биСћ адсунени пекло царкоСћних спраСћ и забаронени Сћ сьвяшченнаслуженьні, аднако ен дабравольна НЕ СћступаСћ. Калі Сћ Менск прибилі новапризначания для ПРАЦІ сьвятари: М. Лапіцкі и Я. Балай, то супрацоСћнікі іерам. ФінькоСћскага ня пушчалі іх у Преабраженскі монастир, у якім прибилия хацелі затримацца. Пазьней, па прибицьці Сћ Менск мітр. Панцялеймана и яп. Філафея, іерам. ФінькоСћскі Надаль праживаСћ у архірейскім будинку ди інтригаваСћ супроць архіреяСћ. Билі патребния адумисловия Захадите Перад Генеральним Камісарам Беларусі для таго, каб висяліць яго з архірейскага дому. p> Справай адбудови праваслаСћнага царкоСћнага жицьця на Беларусі цікавіліся: Беларускі Нациянальни Камітет у Варшаві и мітрапаліт ВаршаСћскі Дзяніс. Мітр. Дзяніс уважаСћ заходная Білорусь за належучую да палею юрисдикциі, годинників аддзеленую Сћ 1939 ваеннимі дзеяньнямі. Цяперашняя акупация яе немцамі давала надзо...
