адзейнічала развіццю капітлістичних адносін у сельскай гаспадарци. АтримаСћши асабістую Свабоду, сяляне станавіліся вольнанаемнай рабочай сілай. Многія гаспадаркі, якія викаристоСћвалі найману працю взяти, набивалі прадпримальніцкі характар. br/>
. Адрозненні Сћ правядзенні реформи Сћ Усходніх и Заходніх губерній Беларусі
Мясцовае Палаженне для рускіх, паСћдневаСћкраінскіх и усходнебеларускіх губерняСћ визначала памери павіннасцей адпаведна велічині душавога надзелу. Паводле яго, сяляне павінни абкладацца аброкам да тих памераСћ, у якіх апошні збіраСћся з іх на годину адмени пригону. На самай жа справе аброк, Які існаваСћ ва Усходняй Беларусі напяредадні реформи, часта завишаСћся. У Віцебскай и МагілеСћскай губернії за Вишейш душави надзел сяляне абавязани билі виплачваць 8 рублеСћ аброку Сћ рік. Калі яни атрималі надзел, Меншем за визначаную Вишейш норму, то памери плацяжоСћ паніжаліся, альо НЕ прапарциянальна памяншенню колькасці зямлі, а на Аснова принципу так званай градациі павіннасцей. Ен заключаСћся Сћ критим, што на дерло дзесяціну душавога надзелу припадала палового аброку, на іншу - 25%, на астатнія дзесяціни, разам узятия, - таксамо 25%. Такім чинам, плиг памяншенні вишейшага надзелу Сћ виніку адрезкі сялянскай зямлі памешчикі билі забяспечани апошнім у значнай заходи захаваць тия даходи, якія яни атримлівалі пекло асобі селяніна да реформи.
Пареформенни аброк, як правіла, перавишаСћ даходнасць надзельнай зямлі. Зиходзячи з торби викупних плацяжоСћ и реальнага паніження іх памераСћ у параСћнанні з аброкам, з адменай пригону аброчния сяляне МагілеСћскай губерні да 1864 уносілі штогод аброчних плацяжоСћ у сяреднім каля 7 крб. 47 кап. з рабочай души, або 1 руб. 56 кап. на дзесяцінупридатнай зямлі. Між тою гета дзесяціна Сћ пяці заходніх губерній у 60-я - пачатку 70-х рр.. 19 ст. давала чистага даходу Сћ сяреднім не більший чим 1 руб. 20 кап. p align="justify"> Паводле мясцовага Палаження для заходнебеларускіх и літоускіх губерняСћ, у Аснова визначення памераСћ аброку и паншчини була пкаладзена агульная вартасць павіннасцей з надзельнага Сћчастка, азначних уінвентари маентка. Гранічния вялічини сялянскіх плацяжоСћ у параунанні з інвентарнай некалькі зніжалася, визначаСћся МАКСІМУМ іх НЕ вишей, чим 3 руб. З дзесяціни палявога Сћдзелу Сћ рік. Аднако и Такі аброк биСћ НЕ пад сілу для аброчних сялян. З першої години адмени пригону па 1863 у Гродзенскай губерні яни плацілі аброку штогод у сяреднім 2 руб. 35 кап. з дзесяціни надзелу, у Мінскай - 2 руб. 12 кап., У Віленскай - 2 руб. 11 кап. Такім чинам, аброчния плацяжи іх у сяреднім амаль у два рази перавишалі даходнасць сялянскай зямлі.
Так реформи 1861 асноСћная маса панскіх сялян Беларусі адбивала паншчину. З адм...
