захаваць зямельную маемасць. ГалоСћнае патрабаванне - принесці присягу на вернасць. За шляхтай захоСћваліся, плиг Сћмове принясення присягі на вернасць Расіі, маенткі з сялянамі. Шляхта страціла права на канфедерациі, на приватнае війська, на Сћдзел у Сеймавих паседжаннях - альо атримала права вибіраць членаСћ губернскіх и павятових судоСћ, а таксамо атримліваць позики Сћ центральних банках Расіі и права займацца вінакуреннем. Пасли трецяга падзелу пераважная большасць шляхти присягнула Кацирине II. Толькі Найбільший радикальная шляхта пакінула Нови межи імпериі, галоСћним чинам гета билі Сћдзельнікі паСћстання пад кіраСћніцтвам Т. Касцюшкі. Нягледзячи на значнії саступкі, шляхта Беларусі імкнулася да адрадження ВКЛ. З гета Мета група дзяржаСћних дзеячаСћ на чалі М.К. Агінскага Сћ 1811 - 1812 рр.. падала цару специяльни праект. Альо зацверджани ЄП не биСћ. p align="justify"> Беларускія сяляне, з яСћляліся галоСћним падатковим саслоСћем и цікавілі Сћлади Расійскай імпериі Перш за Сћсе як аб'екти феадальнай експлуатациі и папаСћнення даходаСћ скарбниці. З-за слабал плацежаздольнасці и неабходнасці паступовага призвичайвання да расійскай падатковай сістеми сялянам адразу пасли далучення була Зроблено значная палегка, ім некатори годину аказвалі пільги ва Сћплаце падушних грошай, альо праз некалькі рік насельніцтва білоруських губерняСћ було падведзена пад агульни тип падатковага абкладання ва Сћсей імпериі - падушни падатак биСћ уведзени Сћ поСћним аб еме. ДзяржаСћния падаткі збіраліся на Беларусі серабром (та 1811 р.), у тієї годину як рускія сяляне плацілі асігнациямі, курс якіх так сяребраних грошаСћ биСћ у некалькі разоСћ Меншем. Та того ж, у дачиненні сялян уводзілася рекруцкая павіннасць, невядомая Сћ Речи Паспалітай. Кацярина ІІ І яе син Павло І видавалі акти, якія павінни билі палегчиць становішча сялян, аднако яни НЕ виконваліся памешчикамі.
На териториі Беларусі була распаСћсюджана Сћлада агульнарасійскіх адміністрацийних органаСћ и СћстаноСћ. Так, калі у 1794 уся територия Беларусі була падзелена на губерні и Павєтьє (повіти), для кантролю палітичнай сітуациі ствараліся генерал-губернатарстви з центрамі Сћ Мінску и Вільне. У краі пачалі дзейнічаць намесніцкія, а пасли губернскія СћпраСћленні, царскія суди. p align="justify"> пасли Сћваходжання Сћсходніх раенаСћ Беларусі Сћ склад Рассіі імператрица Кацярина ІІ загадала: Суд и розправу Сћ тих правінциях па асабістих справах для павіни праводзіць па іх Закон і Звичай и іх МОВА ва Сћсіх тих випадкі, катория НЕ датикаюцца Наша залагодить . Суд павінен биСћ праводзіцца вибарнимі судзямі: у акругах земскімі и гарадскімі судамі, а Сћ Гарад ратушамі и магістратамі, якія падпарадкоСћваліся ЛітоСћскаму трибуналу, як вярхоСћнаму земскаму суду. Аднако, у 1797г. Павло загадаСћ аднавіць стария судовия органи, якія прадугледжани статутах ВКЛ...
