што адбиваецца Сћ души Каренінай, накладвае адбітак и на яе адносіни з блізкімі людзьмі, дере за Сћсе з Вронська, мужам и синам: караючи саму сябе, яна таксамо мучиць и іх.
Формула Ганни, СћраСћноСћвае "розум" і "серца" Сћ іх індивідуалізуючи роли ("колькі галоСћ" - "колькі серцаСћ"), тоіць у сабе вялікі Сенсит. Прадбачачи аналіз, можна сказаць, што Л.Талстога сам притримліваСћся гета формули як принципу Сћ малюнку почуттів.Вона б пастаянна присутнічае Сћ Рамані, напаСћняючися Сћсе больш глибокім Сенсит, як таке звиклия слова "серца". "Гета даказвае толькі тое, што Сћ вас няма серца", - сказала яна. Альо позірк яе казаСћ, што яна відав, што Сћ яго есць серца, и пекло гетага-то баіцца яго "[15, 8, 305]. p align="justify"> Альо сам працес мастацкага апускання Сћ працю взяти розуму и серца биСћ НЕ адначасовим актам генія, а працесам взаємовизначення и СћзаемаСћпливу філасофскіх, природазнаСћчих и перадавих гра-естетичних ідей. У гетим гістарична заканамерни працес засваення и присваення рускай літаратурай інший палового XIX стагоддзя ідей 1830-1840-х гадоСћ яшче схавания палі нечаканасці. І адной з такіх нечаканасцяСћ, здаецца, яшче нікім НЕ заСћважаная "цитата" Бялінскага Сћ Рамані "Ганна Кареніна". p align="justify"> В іншої частци Рамана, калі Сћ гасцінай княгіні Бетсі Сћзнікае размова пра Кахане, аб ШЛЮБ па разліку и шлюб па каханні, Ганну залучаюць у размову:
"- Нє, я думаю, без жартаСћ, што для таго каб даведацца Кахане, треба памиліцца и потим паправіцца, - сказала княгіня Бетсі.
Надав пасли шлюбу? - ЖартаСћліва сказала Жонка пасланца. p align="justify"> Ніколі не пізніше раскаяцца, - сказаСћ дипламат ангельську приказку.
Вось менавіта, - падхапіла Бетсі, - треба памиліцца и паправіцца. Як ви пра гета думаеце? - Звярнулася яна да Ганни, якаючи з ледзь прикметна цвердай усмешкай на Вусни моСћчкі слухаСћ Гети размову. p align="justify"> Я думаю, - сказала Ганна, гуляючи Знято пальчаткай, - я думаю ... калі колькі галоСћ, столькі умоСћ, то и колькі серцаСћ, столькі родаСћ Кахане "[15, 8, 164].
Здаючися на дерло погляд - свецкай незобов "спалучанасць гета размови Сћ речаіснасці тоіць у сабе напружани Сћнутрани Сенсит, Які пастаСћлени на нястримани нарастаючимі пачуццямі Ганни и Вронського, и далейшаму раскриццю свойого схаванага Сенсит дзіСћним чинам супадае з разважаннем В.Г.Белінського аб Розума и серца Сћ артикуле "Погляд на рускую літаратуру 1846". Критик сцвярджае, што Сћ Аснова адзінства асобі ляжиць духоСћнае пачатак. В«Што Складанний Сћ Чалавек яго Вишейш, Яго висакародни речаіснасць? - Вядома, тое, што ми називаємо яго духоСћнасці, то есць пачуцце, розум, воля, у якіх вияСћляецца яго вічна, вічна, Неабходная сутнасць В». В«Пачуцьце - розум - воляВ» - класічная трихотомія Сћ разуменні и тлумаченні Чалавек філасофіяй и псіхалогіяй. Альо Бялінскі НЕ можа НЕ паставіць Перад сабой вань аб материяльни су...
