лі, з Іверскай зямля. У 1492 рускія летапіси паведамляюць аб прибицці з Іверскай зямлі, з Кахеці, пекло цара Аляксандра пасла па імя Мурат [4, с.26]. p align="justify"> Турецкія султани імкнуліся викаристоСћваць сувязі падуладнага ім Кримі з Казань, Астрахань и нагайцаСћ з Мета падпарадкавання іх палею залагодить для процідзеяння Сћсходняй палітици Масковіі и адцясьненьне яе пекло Каспійскага и Чорнага мораСћ. Гета НЕ маглів НЕ привесці да абвастрення руська-турецкіх адносін у Першай палового XVI ст. p align="justify"> Каристаючися феадальнай раздробленасьці дзяржаСћ ЗакаСћказзя, турецкія заваеСћнікі захоплівалі багатия, урадлівия армянскія, грузінскія и азербайджанскія зямлі, прибираючи да рук Ширванском шоСћк, воСћну и природния багацці Азербайджану.
ЗакаСћказзе крейди для турецкіх султанаСћ таксамо вялікае стратегічнае значенне як плацдарм для барацьби супраць Ірана, для пранікнення на паСћдневия Сћскраіни Расіі и Сћ Сяреднюю Азію.
Першай сутикненне Турциі з дзяржавай Сефевідів, распаСћсюдзіла Сћ дерло дзесяцігоддзі XVI ст. Сћлада з Азербайджану на Карабах, Арменію, Курдистан и інш., Сконч знакамітай бітвай, якаючи адбилася Сћ Чалдіранскій раСћніне, блізу горада Макові, у жніСћні 1514 У гета бітве туркі атрималі поСћную перамогу. Па дамов, заключанага Сћ 1515, у Турциі адишлі заходная Арменія [11, с.302]. p align="justify"> вострое барацьба за ЗакаСћказзе паміж двума супернікамі адбивалася и Сћ 1533-1538 р., и Сћ 1547-1555 р. Па мірнаму дагавору заключанага Сћ р. Амасіі (1555) у Турцию адишла паСћдневая Частка Арменіі (басейн Возера Ван) i заходная Грузія.
Па заходи барацьби за ЗакаСћказзе раслі и шириліся захопніцкія апетити султанської Турциі, што цяпер распасціраліся на Сћвесь КаСћказ. Турция баялася збліження сефевидского дзяржави з Масква, зацікаСћленай у развіцці Гандль з каСћказскімі народамі. Пад відпливаючи захопніцкай барацьби за ЗакаСћказзе Сћ султанської Турциі виношваліся яшче вялікія плани, што да Волгі и Дона, якія служилі зручнимі воднимі шляхамі ва Сћсходнія краіни. Кримскія хани, а за ІМІ и турецкія султанамі Сћ XVI ст. адкрита претендавалі на панаванне над нагайскімі ордамі и ханством Паволжа.
Кримскія хани Сћступілі Сћ канфлікт з МаскоСћскай дзяржавай праз Казань, што яни падтримлівалі Сћ яе барацьбе супраць Масква. РЋ 1505 казанскі хан Мухамед-Емін, пастаСћлени Сћ Казань Іванам III, нечакана напаСћ на Ніжні НоСћгарад, яго війська толькі з працай було адбітая. РЋ 1506 НяСћдача маскоСћскіх войскаСћ пад Казані паслужила сігналам да варожих виступаСћ супраць МаскоСћскай дзяржави шерагу ханстваСћ и ранєй Кримскага. Каристаючися династичним сувязямі з казанскім ханамі, кримскія хани штурхалі іх на актиСћную барацьбу супраць Масква. p align="justify"> Кримскі хан здолеСћ наладзіць Астраханскае ханства супраць нагайцаСћ и Масковіі и тою самим зрабіСћ яго сваім саюзнікам.
Калі да гетага дадаць, шт...
