ра Барадуліна. А. Карлюкевіч пералічиў рекі и Азері ў паезіі гетага видатнага майстра слова. Як бачим, пра Паета напісана шмат фундаментальних прац, а таксамо водгукаў и виказванняў. Альо, на жаль, мала моўния адметнасці вершаў Ригора Барадуліна. У кожнага Паета свій вибар сродкаў для вираження вобразнай думкі. Такім чинам, ствараецца адметнасць аўтарскага Стила. Гета, напеўна, залежиць пекло светапогляду пісьменніка и яго естетичних принципаў. Альо, на жаль, сінтаксічния багацці мастак, іх месца и роля ў яго творчасці НЕ билі аб ектам целаснага, усебаковага специяльнага даследавання. Мета Курсави роботи? прааналізаваць параўнальния канструкциі ў лірици Ригора Барадуліна на падставе зборніка Треба будинку биваць часцей, раскриць специфіку іх уживання, спалучальнасці ў залежнасці ад структури, тематикі текста. Реалізация мети патрабуе вирашення Наступний завдань:
скласці картатеку параўнальних канструкций мови вершаў;
ахарактаризаваць структурнае вираженне параўнальних канструкций у творах;
визначиць месца и функциі параўнальних канструкций у сістеме паетичнай мови.
Аб ект даследавання - зборнік Ригора Барадуліна Треба будинку биваць часцей. Прадмет даследавання - параўнальния канструкциі.
1. СТРУКТУРА ПАРАЎНАЛЬНИХ КАНСТРУКЦИЙ Ў ЗБОРНІКУ Ригор БАРАДУЛІНА ТРЕБА БУДИНКУ БИВАЦЬ ЧАСЦЕЙ
Параўнальния канструкциі з яўляюцца пачатковай стадияй для больш Складання відаў. Параўнальнимі канструкциямі часцей за ўсе падкресліваецца галоўная адзнаку прадмета ЦІ з Яви. Параўнанне з яўляецца адним са спосабаў характаристикі прадметаў и з яў речаіснасці І як стилістични прием, заснавани на вобразнай трансфармациі граматична аформленага супастаўлення, Широкий викаристоўваецца ў Мастацкай літаратури для больш яркага, виразнага и вобразнага виказвання. В.І. Іўчанкаў адносіць параўнанне да стежка, у Аснова якога ляжиць стваренне імплікациянала шляхам супастаўлення аднаго детаната з другім з Мета мастацкага апісання референта першага и реалізациі яго значення [10, с. 78]. Параўнанне сприяе канкретизациі вобразе, хаця НЕ адмаўляе виразнай суб ектиўнай афарбоўкі и експресіі. Як сведчиць античная паетика, параўнанне ўживаецца тади, калі викаристанне метафари падаецца НАДТО небяспечним. Параўнанне хоць и з яўляецца паводле палею природи разгорнутай метафарай, успримаецца ўсе ж больш звикл, бо яно НЕ травні тієї мудрагелістасці, што ўласціва апошняй [11, с. 251].
У вершить Ригора Барадуліна параўнанне - адзін з самих уживальних тропаў, а таму іх аналіз паводле типаў, месца и роли ў мове празаіка дазваляе виявіць адметнасць гетага мастацкага приему ў сістеме вобразних сродкаў пісьменніка и разам з критим Даць уяўленне аб індивідуальнасці Стила мастак и яго светаўсприманні, светабачанні, паколькі параўнанне з яўляецца носьбітам інфармациі, з аднаго боці, аб адметнасці празаічнай ПРАЦІ, о з другог - аб уяўленнях празаіка пра світло, аб канкретна-пачуццевим адлюстраванні ім речаіснасці пеўнага годині.
Параўнанне - гета стежок, заснавани на збліженні прадметаў па іх падабенству, як и ў метафари, альо з тієї розніцай, што плиг параўнанні називаецца шкірного з супастаўляемих прадметаў [1, с. 42].
плиг параўнанні читач больш наочна ўяўляе сабе прадмет виказвання. З другог боці, викаристоўваючи параўна...
