мкі. Альо ен упеўнени, што «треба няспинна ісці да зари (» Ціха, так ціха - ні вітрі, ні шуму.).
Няредка сацияльнае саступае месца естетичнаму пачуццю, и тади Пает, аглядаючи краявіди, адкривае незвичайнае ў звичайним, апявае хараство рідних вобразаў:
Сонца висака на небі,
Чи не дастанеш качаргой;
Залатога бору гребень
Пахне шишкамі, Смаль.
("Пекло дажджоў старі гасцінец.) [8, с.98]
Сонца ў вершить М. Танка метафаризуецца як дзівосная и непаўторная з ява, можна сказаць, што яно - криніца цуду и самої паезіі:
Сонца ў калоссі згарець НЕ маглів, «покуль?? Оч НЕ Арасли аселіци » («Сонца ў калоссі згарець НЕ маглів.) [8, с.232]; »Хмари, а сонца ў іх гразкім балоце / / плямамі месіць дарога каляіни; «Сонца дарогай пайшло за ўзгоркі» («Над вазерамі) [14, с.64];». смяецца Возера, / / ??У Сонцев расцвітаючи, як Чирвони мак. « (»Дзедо и шчупак) [14, с.95];«. Дзе ля вадапою / / ловяць сонца рибакі (»Казка пра Музику) [14, с.47]; «Стину сонца віно ЗАЛАТА» ("Асипаюцца Дні.) [14, с. 195] и іншия.М. Танк успримае сонца и яго рух емациянальна, вобразна, паетична. Нябеснае свяціла, адухоўленае праз прием паралелізму, часта припадабняецца да живой істоти. Пает захоплени чароўним ззяннем, пригажосцю , касмаганічним дзействам сонца. Яно виклікае ўнутрани ўздим, адчуванне високага и пригожага ў зямним бицці.
Такім чинам, вобразе сонца розкривання рамантични характар ??светабачання и светаразумення М. Танка, жиццесцвярджальную сілу яго паезіі. У танкаўскай творчасці заходнебеларускага перияду Яскрава ўвасобілася фантазійная мадель" сонечнага бицця. Сонца виступаю як пачатак и центр гарманічнага ўладкавання світлу. Гети вобразе незвичайна ўзбуйняецца за кошт аўтарскай праекциі на жиццевия з Яви, речаіснасць, абставіни, каренния праблєми годині, плиг гетим ен набивае сенсавую значнасць , па сутнасці, статус грамадскага ідеалу.
Думка Паета була пастаянна накіравана ў будучиню, туди, «дзе ў Сонцев жицце Земляні. У сваіх творах ваенних и пасляваенних гадоў М. Танк заклікаў, а затим и вітаў »сонца зварот. на барозни « [14, с.236]. У яго паетичним Свецє заўседи було Сонечна. Салярния мативи зрабіліся скразнимі ў творчасці М. Танка, яни, як здаецца, утвараюць няспинни коларух. I пекло гетих »пісень, сонца, світлих ріс" з яўляецца адчуванне духоўнай пригажосці и несмяротнасці яго Паезіі.
2.2 Канцепт" дарога
На пачатку творчасці Максім Танк «абраў у павівальния бабкі свайму слову жицце» [2 6, с.315]. Шкірні Радока Паета биў скіравани на раскрицце сутнасці светаўсведамлення білоруського народу. Даследчик сімволікі білоруський Народнай культури Янка Крук позначають, што беларуская мадель світлу пабудаваная з двох сіметричних шляхоў: вертикальнага, што злучае світло живих и мертвих, Зямля и неба (яго ўвасабленне - Чумацький Шлях) i гаризантальнага, Які адлюстроўвае жицце Чалавек и яго адносіни з іншимі людзьмі и природним асяроддзем [27, 330]. Пра значнасць слова-вобразе шлях у культури беларусаў сведчаць замацавания ў слоўніку перифрази и еўфемістичния висловився: жиццеви шлях, праводзіць у апошнюю дарогу, поиск на свойого шляху, ісці правільним шляхам. Приказка" Жицце пражиць - не поле перайсці ви...
