адносяцца пеўна-асабовия, няпеўна-асабовия, абагульнена-асабовия, безасабовия, інфінітиўния оповіді . Так іменних аднасастаўних сказаў належаць намінатиўния, вакатиўния и генітиўния оповіді. Л.І. Бурак плиг характаристици аднасастаўних сказаў викаристоўвае терміни бяздзейнікавия и безвиказнікавия оповіді [
10 , с.251].
На мнение некатора даследчикаў, галоўни член аднасастаўнага оповіді з яўляецца Незалежності, таму називаць яго дзейнікам ЦІ виказнікам няправільна, плиг аналізе такіх сказаў неабходна викаристоўваць термін галоўни член [13, с.71]. Специфічнай асаблівасцю аднасастаўних сказаў з яўляецца наяўнасць толькі аднаго галоўнага члена. Другі ж галоўни Член не ўзнаўляецца и НЕ падразумяваецца. У гетим адрозненне аднасастаўних сказаў пекло няпоўних, у якіх адзін галоўни Член не забяспечвае паўнати славеснага вираження думкі. А таму па-за кантекстам моўнай сітуациі яни застаюцца незразумелимі.
Аднасастаўнимі сказазамі з галоўним членам у формі виказніка аўтари каристаюцца тади, калі есць неабходнасць засяродзіць уваг на дзеянні безадносна, хто яго виконвае [13, с.71].
Аднасастаўния оповіді з галоўним членам оповіді, Які суадносіцца з дзейнікам двухсастаўнага оповіді, падзяляюцца на намінатиўния (назиўния) i генітиўния. Аднасастаўния оповіді з галоўним членам оповіді, Які суадносіцца з виказнікам двухсастаўнага оповіді, падзяляюцца на асабовия (пеўна-асабовия, няпеўна-асабовия, абагульнена-асабовия оповіді), безасабовия и інфінітиўния оповіді.
У залежнасці ад таго, якой часцінай мови виражаецца галоўни член аднасастаўнага оповіді, П.У.Сцяцко падзяляе іх на дзеяслоўния и іменния [25, с.131]. Дзеяслоўния аднасастаўния оповіді виражаюць дзеянне, утваральнік якога НЕ називаецца. Агульная ўласцівасць ўсіх дзеслоўних аднасастаўних сказаў - бессуб ектнасць. У іменних аднасастаўних оповідях називаецца прадмет думкі, яго існаване ў момант гутаркі.
Специфіка аднасастаўних сказаў абумоўлена іх лаканічнасцю, здольнасцю актуалізаваць што-небудзь адно, Найбільший важнае для паведамлення (дзеянне, стан, примету, прадмет ЦІ з яву).
Як адзначае Т.Рамза, сярод дзеяслоўних аднасастаўних сказаў безасабовия оповіді ... самая стракатая и Найбільший уживальная група аднасастаўних сказаў [24, с.47].
У мове мастацкіх твораў Л.Дайнекі Меч князя Вячкі, Слід ваўкалака, Жалезния жалуди НЕ назіраецца вялікая колькасць аднасастаўних сказаў. Намі було Сабран и прааналізавана 198 адзінак аднасастаўних сказаў, сярод якіх 103 уживання пеўна-асабових сказаў.
Пеўна-асабовия оповіді, гета аднасастаўния оповіді, у якіх галоўни член висловлюємо дзеясловам у асабовай формі, што ўказвае на пеўную дзеючую асобі [5, с.212]. Усе даследчикі (Бурак Л.І., Сцяцко П.У., Яўневіч М.С.і інш.) Лічаць, што галоўни член пеўна-асабових сказаў виражаецца дзеяслоўнимі формамі:
1-й асобі адзіночнага и множнага ліку цяперашняга и будучага годині абвеснага ладу
Слова хачу табе сказаць. [1, с.26]
Слави и сіли хачу Новагародку. [1, с.32]
Адда лицарем літоўцам. [2, с.271]
2-й асобі адзіночнага и множнага ліку цяперашняга и будучага годині абвеснага ладу
А зараз гляньце сюди. [1, с.31]
