каСћ (у критим ліку агульнарасійскіх) i Сћ яскрава акресленим нациянальним фактари Сћ дзейнасці многіх з іх.
У 80-я гади XIX ст. у Расійскай імпериі з'явіліся першия арганізациі, якія Сћ тій ці іншай заходи ариентаваліся на ревалюцийни марксізм и билі блізкія да заходнееСћрапейскай сациял-демакратиі. Многія з іх "вираслі" з народніцкіх груп и арганізаций. p> У 1893 у виніку аб'яднання некалькіх ревалюцийних груп ут-варилася Сациял-демакратия КаралеСћства Польскага (з 1900 р. - Сациял-демакратия КаралеСћства Польскага и Літви - СДКПіЛ). Березень 1897, калі прайшоСћ арганізацийни з'езд у Вільні, пачаСћ дзейнічаць Усеагульни яСћрейскі Робочої САЮЗ у Літве, Полипчи и Расіі (Бунд), якім кіравалі НЕ схільния да радикалізму ревалюциянери.
У 1898 у Мінску адбиСћся 1 з'езд Расійскай сациял-демакратич-най рабочай партиі (РСДРП). Яго Сћдзельнікі принялі Маніфест, пад-рихтавани П. Струве, подивимось якога адрозніваліся памяркоСћнай ревалюцийнасцю.
Адначасова адбивалася афармленне болипой радикальнага крила сациял-демакратиі. У 1900 У.Ленін, Л.МартаСћ, Г.ПляханаСћ и іх аднадумци пачалі видаваць за мяжой марксісцкую газету "Іскра". Аб'яднания вакол гета газети прихільнікі далучення Робочої да палітичнай барацьби на II з'ездзе РСДРП (1903 р.) билі Найбільший упливовай групай у партиі. Аднако ужо Сћ тій годину визначилася іх раздзяленне на дзве фракциі - балипавікоСћ, якія виступалі за жор-стку партийную дисципліну и рашучую, бескампрамісную пазіцию Сћ арганізацийних вань (лідерам гета фракциі стаСћ У.Ленін), и меншавікоСћ, якія признавалі магчимим супрацоСћнічаць з лібераламі и виступалі за мяккую, гібкую структуру партийних арганізаций (без цвердих межаСћ дисципліни и адказнасці членаСћ арганізациі за палі дзеянні). Розкол у РСДРП стаСћ відавочним у 1905 пасли аб'яднання дзвюх фракцій у 1906 некалькі гадоСћ працягвалася іх фармальнае суіснаванне Сћ рамках адной партиі, альо з 1912 У.Ленін, Які імкнуСћся ствариць згуртаваную арганізацию, адмовіСћся ад сур'езнага супрацоСћніцтва з меншавікамі. Апошнія зрабілі тое ж Самана Сћ адносінах да балипавікоСћ.
У гети ж перияд ішла кансалідация сациялістаСћ-народнікаСћ. Адним з центраСћ, дзе стваралася партия сациялістаСћ-ревалюциянераСћ, була Білорусь. На працягу 1898 - 1899 рр.. у Мінску адбилося аб'яднанне аднадумцаСћ у "Робочу партию палітичнага визвалення Расіі "(Я.Гальперин, А.Бонч-АсмалоСћскі, К.Брешка-БрешкоСћская и інш.). Арганізация крейди друкарню Сћ Серабранци (цяпер - у складзе Мінска), яе групи дзейнічалі Сћ шерагу гарадоСћ Расіі. Мінская група налічвала 60 Чалавек. Яна була розгромлена паліцияй, тия ж яе члени, якія пазбеглі аришту, працягвалі палю дзейнасць. Арганізациі "Рабочай партиі палітичнага визвалення Расіі" Сћвайшлі Сћ склад партиі сациялістаСћ-ревалюциянераСћ.
У 1900 - 1902 рр.. Найбільший радикальния з сациялістаСћ-ревалюциянераСћ аб'ядналіся Сћ Партию сациялістаСћ-ревалюциянераСћ (есераСћ), лідерам якой з'яСћляСћся В.ЧарноСћ. Есери лічилі, што Сћ сялянскай Расіі Нельга примяняць еСћрапейскія сациялістичния теориі, адхілялі марксізм, імкнуліся ствариць самабитни, наци-янальни сациялізм. Есери викаристоСћвалі терор як асноСћни сродак барацьби. p> Усе гетия агульнарасійскія партиі дзейнічалі и на Беларусі. Дас-Таткова актиСћна тут функцияніравалі сациял-демакратичния арганізациі І група. Пасли 1 з'езда РСДРП завела перияд "Розброду и хістанняСћ". Аднако з пачаткам виданні газети "Іскра" і асабліва пасли II з'езда РСДРП актиСћнасць партиі Сћзрасла, узмацніСћся яе СћплиСћ на маси, дере за Сћсе праз сродкі прапаганди. Адним з пацвярджен-няСћ гетага з'яСћляецца тієї факт, што напяредадні ревалюциі паліция виявіла виданні РСДРП у 134 населених пунктах Беларусі, и іх коль-касць раСћнялася колькасці виданняСћ інших партах и ​​груп.
Так 1905 сациял-демакратичния групи дзейнічалі Сћ большасці гарадоСћ и мястечак краіни. Адной з буйних була Мінская група. Яна аб'яднала да 150 членаСћ и вище названих 200 прихільнікаСћ и дзейнічала на Сћсіх значних прадприемствах горада. Для аб'яднання и каардинациі дзейнасці груп ЦК РСДРП ствариСћ у студзені 1904 Палескі, а Сћ сакавіку 1904 р. - ПаСћночна-Заходні камітети.
У шерагу месцаСћ Беларусі дзейнічалі есераСћскія арганізациі, аб'яднания створанай у красавіку 1904 ПаСћночна-Заходняй абласной арганізацияй. Есери разам з бальшавікамі виступалі супраць самадзяржаСћя, аднако стаСћку рабілі галоСћним чинам на індивідуальни терор. Яни працавалі Сћ асноСћним сярод сялянства, причим разглядалі яго як аднародную масу.
У пачатку XX ст. крейди свій уплиСћ на Беларусі Польська сациялістичная партия (ПКС). Частка яе дзеячаСћ виступала за САЮЗ польскіх и рускіх ревалюциянераСћ супраць самадзяржаСћя, астатнія адмовіліся пекло сацияльнай барацьби з царизмам и прапагандавалі ідею паСћстання разам з беларусамі, літоСћцамі и Сћкраінцамі з Мета уста-наСћлення Незалежності нациянал...
