тарам В«Шчасліви чоловікВ».
Як и большасць п'єсою Ф. Аляхновіча, чатирохактоСћка В«Шчасліви чоловікВ» адпавядала Сћсім патрабаванням сценічнасці: у їй билі добра випісани вобразе, па-майстерску пабудавана інтрига, прадумани слоСћния В«партиіВ». Альо тагачасная віленская преса сустрела камі-дию без адабрення - не задавальняла СћстаноСћка драматурга на пацяшальнасць. П'єсою абвясцілі безидейнай. p align="justify"> У сапраСћднасці творить не биСћ безидейним, аднако у ім - так яно и есць - Нельга знайсці резка падкресленага сацияльнага ці філасофскага зместу.
Як сапраСћдни мастак, Ф. Аляхновіч НЕ биСћ прихільнікам бяз-метавага и пустога сміху. У яго камедиях категориі смешнага ма-юць естетичную привабнасць. У такім випадкі сміх успримаСћся на проста як вискаляннем, а биСћ В«емациянальна насичанай Форман критикіВ». Сюжетную лінію Складанний гістория аб падманутим чоловікові, якаючи набивае відочна анекдатични характар. p align="justify"> Як и Сћ В«На АнтокаліВ», драматург розкривання праблему Кахане Сћ мяшчанскім асяроддзі.
Мацальскі служиць лекала у графа І, каб Лепша заводзіць зна-ємств з жанчинамі, видатний сябе за асобі значную. Будучи примітиСћним льно и Разумова, ен мяркуе аб усім з незвичай-ним самазадавальненнем, самазабиСћна хлусіць. Аднако яго фан-фаронства Сћспримаецца мяшчанамі як натуральна праява Свець-Кага спосабами жицця. p align="justify"> плиг Сћсей легкавернасці и наіСћнасці В«шчасліви чоловікВ» Залепка адчувае, што Жонка и В«графВ» яго дурачаць. Ен, аднако, що не заглитвае принаду, якую тия яму падсоСћваюць, що не вериць ледзь прикритай хлусні, альо пападаецца на другі Кручок - реСћнасці. Цяпер яго Сћчинкі пачинаюць апяреджваць думкі, и з гетага моманту спружина дзеяння п'єсою пачинае Хутка раскручвацца. p align="justify"> Драматург уводзіць у сюжетна-кампазіцийни план твора шераг сцен, характерних для камедиі фарсу. Гета сцени з біццем и ха-ваннем: у іх распачати Мацальскім розіграш бумеранг варочаецца да В«графаВ». Даводзіцца зноСћ ілгаць, уваходзіць у чужу (338-339) ролю, альо Сћжо НЕ па палею ахвоце. Фартуна паварочваецца да Ільденфонса спіной. p align="justify"> Віленскі перияд театральнай дзейнасці 1916-1918 рр.. биСћ для Ф. Аляхновіча вельмі полоненим. Ужо як режисер ен набірае артистаСћ-аматараСћ у драматични гурток и 15 кастричніка 1916 ставіць дере, пасли доСћгага ваеннага перапинку, спекгакль на білоруський мове. Ігралі В«ХамаВ» - пераробку Аповесці Е. Ажешка. 3 гетага годині спектаклі драматичнага гуртка становяцца регуляр-нимі, и аб ім пачинаюць гавариць, як аб театри Ф. Аляхновіча. p align="justify"> Адкриваючи театральни сезон 1917 р., Ф. Аляхновіч бярецца за напісанне п'єсою, якія б адпавядалі запатрабаванням годині - вузди-му нациянальнай самасвядомасці. Яшче Сћ 1916 з-пад яго пяра вийшла п'єсою В«На весциВ» - сценічни абразок у двох актах аб ка-ханні вясковага хлопца да дзяСћчини, якаючи пераняла на служ...
