виніку чаго п'єсою набила НЕ зусім звичайния сценічния форми. Хутчей за Сћсе В«На АнтокаліВ» можна назваць сінтезам б-Тавой камедиі и вадевіля. p align="justify"> АдлюстроСћваючи вобразе мяшчанскага асяроддзя (Вінцента и Міхаліну СліжукоСћ, іх дачку Зоську, паштовага служачага Радзівіловіча и некатора інших), драматург викривають тия жицце-шия їхніх фетиши, якім яни пакланяюцца, якія засланяюць и скажаюць іхнія СћяСћленні аб сапраСћдних чалавечих каштоСћнасцях. Такім га-лоСћним фетишам, Які Пану над ІМІ, стала жицце материяльнае з яго квінтесенцияй - грашима. p align="justify"> Дзеля грошай пригажуня Зоська кідае свойого каханага Юзюка и збіраецца вийсці за Радзівіловіча, Які биццам павінен атримаць з Америкі вялікую літературна спадщина. Ідеямі вигаднай жаніцьби пранікаюц-ца и бацькі Зоські. Ім зайздросцяць суседзі и знаемия - тое ж аби-вацельскае, бескультурнае асяроддзе, якое вакол іх. Кахане тут таксамо аречаСћленае и приземленае. p align="justify"> аднако Аляхновіч ніколі НЕ дасягаСћ типізациі вобразе за кошт суми знешніх прикмет. Принцип жицця живога, В«плиннасціВ» вобразе захоСћваСћся Сћ кожнай п'єсою драматурга. Таму вобразе ма-шчан у яго нясуць у сабе патенцию ачалавечвання. Юзюк и Зоська зноСћ разам, що не застаецца адзінокім и Ігаат Радзівіловіч ...
Упершиню камедия В«На АнтокаліВ» пабачила світло на ста-Ронко віленскай газети В«ГоманВ», и гетая падзея крейди палі пеСћния акалічнасці.
пачаткам Першай сусветнай Вайни Сћ Вільні СћтвариСћся Ка-мітет помачи пацярпеСћшим пекло Вайни, душею якога билі братчики I. и А. Луцкевічи. У верасні 1915 горад акупіравалі німці, альо сябри камітета вирашилі НЕ спиняць палею дзейнасці. Сярод ак-тиСћних працаСћнікоСћ гета дабрачиннай встановлять билі Акрам ЛуцкевічаСћ Алаіза Пашкевіч (Цетка), Юлья Менке, ВацлаСћ Лас-тоСћскі, Вінцент Святаполк-Мірскі, Язеп Салава и Францішак Аляхновіч. У дерло Чарга треба було напоСћніць грашовую касу камітета, и рашенне було такім - видаваць газету и арганізаваць театр. p align="justify"> У Вільні німці мелі Сћстанову друку В«ПресенштеллеВ», якаючи видавала дзве нямецкія газети. У іх падаваліся материяли з гісториі, етнаграфіі и геаграфіі акупіраваних земляСћ, таму супрацоСћнікі ге (337-338) тих газет часта звярталіся да I. Луцкевіча як да знаСћци краю па паради. Праз гетия знаемстви ен и дабіСћся таго, што В«Пресен-штеллеВ» згадзілася на виданні білоруський газети и пакрицце ви-даткаСћ на паперу и друк. Так паявіСћся В«ГоманВ». ВиходзіСћ ен два рази на тидзень - спачатку кіриліцай, а потим и лацінкай. Ад-страчені редакгарам за В«лацінскіяВ» нумари В«ГоманаВ» стаСћ Ф. Алях-новіч. Апрача таго, ен разам з В. ЛастоСћскім веСћ літаратурни ад-дзел газети и апрацоСћваСћ для яе мясцовую Хроніку. Плиг такіх аб-ставінах и пабачила світло п'єсою В«На АнтокаліВ». p align="justify"> Наступний камедия, якаючи працягвала традицию викрицця мяшчанскага ладу жицця, з'явілася Сћ 1922 и була названа аСћ...
